Johannes Diderik van der Waals

Johannes Diderik van der Waals, nados en Leiden, Países Baixos, o 23 de novembro de 1837 e finado en Ámsterdan, Países Baixos, o 8 de marzo de 1923, foi un físico holandés, especialista en Termodinámica. Premio Nobel de Física en 1910.

Johannes Diderik van der Waals

Biografía
Nacemento	23 de novembro de 1837 Leiden, Países Baixos
Morte	8 de marzo de 1923 (85 anos) Ámsterdam, Países Baixos
Lugar de sepultura	Amsterdam New Eastern Cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino dos Países Baixos
Educación	Universidade de Leiden
Director de tese	Pieter Rijke
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico , matemático , físico teórico , catedrático , químico , profesor universitario
Empregador	Universidade de Ámsterdam, Dutch ordinary professor (en) . Faculty of Mathematics and Physics (en) (1877–1908) , profesor emérito
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1913–) Sociedade Filosófica Estadounidense Academia Prusiana das Ciencias Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos
Influencias	Rudolf Clausius
Lingua	Lingua neerlandesa
Obra
Obras destacables Raio de van der Waals Equação de Van der Waals (pt)
Doutorando	Willem Keesom, Johannes Diderik van der Waals jr. (pt) , Diederik Johannes Korteweg, Philipp Abraham Kohnstamm (en) , Johannes Diderik van der Waals jr. (pt) , Obe Postma (en) , Henri Adrien Naber (en) , Gerrit Hondius Boldingh (en) , Johannes C. Schalkwijk (en) , Bokko Meilink (en) e Cornelius Dorsman (en)
Familia
Cónxuxe	Anna Magdalena Smit (1847–1881), morte do cónxuxe
Fillos	Jacqueline E. van der Waals, Johannes Diderik van der Waals jr. (pt)
Premios (1910)  Premio Nobel de Física

Traxectoria

Fillo dun carpinteiro, Johannes Diderik cursou a carreira de mestre de escola e exerceu como tal. Anos despois, dispensado da acreditación en linguas clásicas, estudou na Universidade da súa cidade natal (1862-1865), licenciándose en Matemáticas e Física. Doutorase en Física en 1873. Foi profesor na Universidade de Ámsterdam entre 1877 e 1908. Investigou os estados líquido e gasoso da materia. Van der Waals observou que a ecuación de estado dos gases perfectos ou ideais (PV = nRT) supón que as moléculas dun gas non ocupan espazo e máis que non se atraen mutuamente. Mentres, nos gases reais isto non se compre. Para dar conta desta anomalía, van der Waals introduciu correctores e dúas constantes, aplicabeles segundo o gas. Esta reformulación sería denominada ecuación de van der Waals.

Así mesmo hai as forzas de van der Waals, denominación aplicada as forzas de atracción intermoleculares dos gases reais.

Johannes van der Waals recibiu o Premio Nobel de Física en 1910 "polos seus traballos sobre o estado de gases e líquidos".