Jennie R. Patrick

enxeñeira química e educadora afroamericana


Jennie R. Patrick, nada en Gadsen (Alabama) o 1 de xaneiro de 1949, é unha enxeñeira química e educadora afroamericana. Converteuse na primeira afroamericana nos Estados Unidos en conseguir un doutoramento en enxeñaría química, polo Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts en 1979. Foi pioneira no traballo de extracción con fluído supercrítico no eido industrial. O seu traballo de educadora centrouse na mentoría de estudantes afroamericanos e mulleres.

Infotaula de personaJennie R. Patrick
Biografía
Nacemento1 de xaneiro de 1949 Editar o valor em Wikidata (75 anos)
Gadsden, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Grupo étnicoAfroamericano Editar o valor em Wikidata
EducaciónInstituto de Tecnoloxía de Massachusetts - Enxeñaría química (–1979)
Universidade de California en Berkeley - Enxeñaría química (–1973)
Tuskegee University (en) Traducir
Gadsden High School (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónquímica , enxeñeira química Editar o valor em Wikidata
EmpregadorGeneral Electric Research Laboratory (en) Traducir
Instituto Politécnico Rensselaer
Rohm and Haas (en) Traducir
Philip Morris International (pt) Traducir
Instituto de Tecnoloxía de Xeorxia Editar o valor em Wikidata
Premios

Traxectoria editar

Infancia editar

Jennie Patrick é filla de James e Elizabeth Patrick. A súa localidade natal, nas súas propias palabras era "bastante rural, moi lento, unha cidade típica do sur".[nota 1][1] Era a cuarta de cinco nenos.[2]O seu pai era obreiro e a súa nai ama de chaves. Non acadaran máis que estudos primarios, pero crían que a educación era unha maneira de saír da pobreza e animaron a súa descendencia a conseguir unha educación formal.[2]

Patrick descríbese como unha nena moi curiosa. Nunha entrevista con Jeanette E. Brown, explicou: "[eu] só quixen entender o porqué das cousas e como funcionaban. Vivir no rural permitiume estar moi próxima á natureza. As marabillas naturais semella que prenderon aínda máis o meu desexo de entender por que pasaban as cousas dunha maneira determinada."[nota 2][1]

Os centros onde Patrick comezou os seus estudos eran segregados. Era unha alumna moi imaxinativa.[3] Patrick conserva o recordo de dous docentes que foron moi importantes para ela nesta época: Anthony Knowledges, quen en lle ensinou matemáticas a un nivel moi superior có do seus compañeiros de quinto grado e Pinkie Bridges. Desta última afirma que a inspirou para conseguir todo o que quixera.[nota 3][4]

Patrick formou parte en 1964 dun grupo de estudantes afroamericanos na mellor escola pública na cidade, a Gadsden City High School.[5] Patrick soubo moi nova que quería ser química e este instituto contaba co equipamento necesario. Patrick foi a primeira estudante negra en inscribirse nel.[nota 4][1] Nunha entrevista con Jeannette E. Brown, explicou: "Fun á escola cunha idea e era a de conseguir a mellor educación posible."[nota 5][1]

Neste centro, Patrick experimentou discriminación e abuso por parte do profesorado e o estudantado, así como protestas contra a integración. Algún dos seus compañeiros foi golpeado ao punto da hospitalización.[1]Das súas experiencias dixo: "Os meses iniciais eran un pesadelo. A violencia emocional, psicolóxica, mental e física era difícil de entender."[2] Os seus pais mostráronlle apoio aínda que as familias de estudantes negros que se inscribiran en escolas de integración eran ameazadas polo Ku Klux Klan.[1] Dos once estudantes negros cos que ingresou en Gadsden, a metade deixou a escola antes da graduación, e Patrick tivo que retar ao persoal para ser considerada para clases preparatorias universitarias.[1] Patrick díxolle a Jeanette E. Brown: " sempre tiven a forza mental e emocional para estar concentrada, polo que me era irrelevante se me querían alí ou non. Estaba máis disposta a protexerme fisicamente.[1] Patrick graduouse con honores en 1967.[2] Non lle deixaron unirse á Sociedade de Honra Nacional debido a ser afroamericana.[5]

Educación editar

A Patrick ofrecéuselle unha bolsa para a Universidade de California en Berkeley, a súa escola soñada. Aínda así, seguindo os desexos da súa nai, Patrick inicialmente estudou preto da casa, gañando unha bolsa en Tuskegee Universidade (chamado Tuskegee Instituto no momento) en Alabama.[1][6] Alí especializouse nun programa curto de enxeñaría química. Aínda que o instituto era tradicionalmente un instituto de negros, a director do departamento de enxeñaría química era un home branco do sur, quen se opuxo a que Patrick se especializara en enxeñaría.[1] Cando aquel programa colapsou, transferiuse a Berkeley, mais xa non era apta para unha bolsa. Traballou por un ano para pagarse os estudos de Berkeley, mais aínda así apenas tiña diñeiro para vivir.[2]Traballou cada verán, primeiro como unha enxeñeira asistente en Dow, daquela Stauffer Empresa Química.[2] Pola recomendación dun dos seus profesores, déronlle unha subvención para perseguir os seus estudos.[1] Graduouse en 1973 cun B.Sc. en Enxeñaría química, a única afroamericana estudante de grao e a primeira estudante afroamericana de Berkeley en dez anos.[1] Durante o seu tempo en Berkeley, a facultade e outros estudantes expresaron que ela non pertencía alí e mesmo destruíron o seu traballo.[2][5]{ Patrick recorda un profesor particular que "cuspiría no piso diante súa" cada vez que entraba na aula.[1] Patrick atribúe independencia e forza mental ás súas experiencias en Berkeley .[6]

Foi ao Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT), para perseguir un PhD (Sc.D.) en enxeñaría química. Aínda que non necesitou un PhD para ser un enxeñeiro, ela "sempre quixo a educación máis alta posible", e "sentía como [ela] non completaría o proceso sen facelo."[1] MIT era unha das mellores escolas nos Estados Unidos para estudos de enxeñaría.[2][6] Patrick atopou o MIT como un ambiente máis positivo para estudantes negros de ciencias e enxeñaría; aínda que a proporción dos estudantes afroamericanos no MIT era pequena, era máis alta que noutras universidades do país.[2] A Patrick gustoulle esa atmosfera desafiante e foi unha estudante moi dedicada, traballando sete días á semana.[1] Estudou termodinámica, nucleación homoxénea, calor e transferencia de masa, e traballou como axudante de investigador.[2] O seu asesor era Robert C. Reid, un termodinámico mundialmente famoso, e o seu tema de tese tratou do fenómeno de nucleación.[1] Graduouse en 1979 co seu Sc.D. en Enxeñaría química, e foi a primeira muller afroamericana en gañar un doutoramento en enxeñaría química.[1][2] O título da súa disertación era "Límite de temperatura para mesturas líquidas e compoñentes puros non ideais".[3]{ Nela examinou sobrequentamento, no cal un líquido é levantado por riba da súa temperatura de ferver sen converterse en vapor. Estudou a temperatura á que líquidos puros e as mesturas de líquidos poderían ser sobrequentados.[7]

Traballo editar

Despois da graduación, Patrick uniuse ao Laboratorio Eléctrico Xeral de investigación en Schenectady, Nova York, onde traballou como enxeñeira investigadora por tres anos e medio. Axudou a desenvolver un programa en tecnolox.

Foi a encabezar un novo e moderno programa de tecnoloxía de extracción de fluídos supercríticos e foi deseñar unha planta piloto no Centro Investigador Philip Morris en Richmond, Virginia. Alí, utilizou a tecnoloxía para extraer os sabores e esencia do tabaco.[1]

En 1985, convertéuse en Directora de investigación de Enxeñaría Química Fundamental en Rohm and Haas en Bristol, Pensilvania, onde se involucrou en ciencia dos polímeros e na investigación da tecnoloxía de emulsión.[1] Traballou como directora de investigación durante 5, con responsabilidades técnicas e directivas. Ela explicou sobre o seu rol en Rohm e Hass: "tiñamos o poder cerebral para asegurarnos de que as plantas traballaban ben, asegurando de que desenvolvíamos unha nova tecnoloxía en termos de tecnoloxía de procesos para as súas instalacións. "[2]<[1]

En 1990, foi axudante do vicepresidente en Empresa de Servizos do sur en Birmingham, Alabama, unha posición na que durou 3 anos.[2][8]

Durante este tempo, Patrick tamén foi profesora adxunta no Instituto politécnico Rensselaer (1982–1985) e no Instituto de tecnoloxía de Gerogia (1983–1987).[1]

En 1993, moveuse da industria á academia, volvendo ao instituto de Tuskegee como profesora de enxeñaría química, e como a primeira científica en ocupar o 3M de 'Eminent Scholar's Chair' na Universidade de Tuskegee.[9] De 1993 a 1997 Patrick era activa en investigación e en axudar á estudantes de minorías en ciencia e enxeñaría.[2] En Tuskegee, desenvolveu un programa mentor para mulleres en ciencia.[1] Ensinoulle aos estudantes estratexias de supervivencia en ambientes hostís.[8] Viviu nun dormitorio con estudantes honoríficos os cales elixiu para ser mentora "para darlles exposición de alguén maduro".[1] Explicou: "Estar aquí (en Tuskegee) proporcióname a oportunidade de marcar a diferenza nas vidas de estudantes. Fun capaz de ensinarlles e compartir con eles moitas das miñas experiencias con eles."[2]

Deixou a Universidade de Tuskegee en 1997, traballou por 3 anos como asesora técnica en Raytheon Enxeñeiros e Construtores en Birmingham, Alabama, e estudou a educación de nenos urbanos.[2][1]

Patrick non ten moitas publicacións que mostren a súa carreira, o que se atribúa á carreira na industria, e a política implicada: "dependendo quen sexas, aínda que a vosa idea sexa revolucionaria, poden escoller collela e arquivala. (...) Poden tomar a decisión de nunca darche recoñecemento por ese traballo."[1]

Durante a súa carreira na industria química, Patrick foi exposta a moitos químicos, o cal afectou á súa saúde. Nunha entrevista con Jeanette E. Brown, explicou: "enfermei quimicamente por estar exposta repetidamente a químicos extremadamente tóxicos que destruíron o meu sistema inmune e as funcións normais do corpo". Dende a súa xubilación nos 2000, Patrick traballou en establecer o instituto de benestar ambiental para educar o público en perigos medioambientais.[5][1] Fundou Educación e Solucións Medioambientais en Peachtree Cidade, Georgia, e aínda consulta para eles.[2]

Premios e recoñecementos editar

  • Premio Outstanding Women in Science and Engineering outorgado pola National Organization for the Professional Advancement of Black Chemists and Chemical Engineers (NOBCCel) en 1980.[2][10] É membro do Instituto Americano de Enxeñeiros Químicos, Sigma Xi, e NOBCCel.[2]
  • Doutora honoris causa en ciencia pola Universidade de Tuskegee (1984)[1]
  • Premio Candace outorgado pola National Coalition of 100 Black Women (1984).[11]
  • Premio William W. Grimes outorgado polo Instituto Americano de Enxeñeiros Químicos. (2000)[12][1]
  • Premio Black Achievers in Chemical Engineering do Instituto Americano de Enxeñeiros Químicos (2008)[13]

Notas editar

  1. Texto orixinal dende a Wikipedia en inglés: "quite rural, very slow, just a typical southern town"
  2. Texto orixinal dende a Wikipedia en inglés: "[I] just wanted to understand why things were, and how things operated. Living in a rural setting allowed me to be very close to nature. The wonders of nature seemed to have fueled my desire even more so, to understand why things happened in a certain way."
  3. Texto orixinal dende a Wikipedia en inglés: "achieve anything I wanted"
  4. Texto orixinal dende a Wikipedia en inglés: "I went to the school with one notion, and that was to get the best education I could possibly get."
  5. Texto orixinal dende a Wikipedia en inglés: ""I went to the school with one notion, and that was to get the best education I could possibly get."
Referencias
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 Jennie R. Patrick, entrevista realizada por Jeannette E. Brown en Atlanta, Georgia, o 30 de marzo de 2006 (Philadelphia: Chemical Heritage Foundation, Oral History Transcript # 0691). Oral History Centre: https://oh.sciencehistory.org/oral-histories/patrick-jennie-r
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 Brown, Jeannette E. (2012). African American women chemists. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-990961-2. OCLC 761692608. 
  3. 3,0 3,1 Notable Black American women. Detroit: Gale Research. ©1992-©2003. pp. 516–519. ISBN 0-8103-4749-0. OCLC 24468213. 
  4. Jennie R. Patrick, entrevista realizada por Jeannette E. Brown en Atlanta, Georgia, o 30 Mde marcho de 2006 (Philadelphia: Chemical Heritage Foundation, Oral History Transcript # 0691). Oral History Centre: https://oh.sciencehistory.org/oral-histories/patrick-jennie-r
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 "Jennie Patrick: Pioneering Chemical Engineer". History Makers. 10 de abril de 2013. Arquivado dende o orixinal o 16 de febreiro de 2017. 
  6. 6,0 6,1 6,2 "Copia arquivada". Science Careers. 28 June 2002. Arquivado dende o orixinal o 09 de novembro de 2015. Consultado o 10 de marzo de 2022. 
  7. Wayne, Tiffany K. (2011). American women of science since 1900. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. pp. 743–745. ISBN 9781598841589. 
  8. 8,0 8,1 Jordan, Diann, ed. (2006). Sisters in science: conversations with black women scientists about race, gender, and their passion for science. West Lafayette, Indiana: Purdue University Press. p. 164. ISBN 1557533865. 
  9. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 06 de maio de 2016. Consultado o 10 de marzo de 2022. 
  10. Wayne, Tiffany K. (2011). American women of science since 1900. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. pp. 743–745. ISBN 978-1-59884-159-6. OCLC 702118874. 
  11. "Candance Award Recipients". National Coalition of 100 Black Women, Inc. Arquivado dende o orixinal o 14 de marzo de 2003. Consultado o 10 de marzo de 2022. 
  12. "Minority Affairs Committee's William W. Grimes Award for Excellence in Chemical Engineering". AICHe. 2015. Consultado o 8 de xuño de 2022. 
  13. Wayne, Tiffany K. (2011). American women of science since 1900. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. pp. 743–745. ISBN 978-1-59884-159-6. OCLC 702118874. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar