Isabelle Eberhardt

Isabelle Eberhardt, nada en Xenebra o 17 de febreiro de 1877 e finada en Aïn Séfra (Alxeria) o 21 de outubro de 1904, foi unha exploradora e escritora suíza que viviu e viaxou polo Norte de África. Para a súa época, foi unha persoa libre que rexeitaba a moral europea, que seguía o seu propio camiño no islam e que escribiu varios libros das súas viaxes por África. Morreu nunha inundación repentina no deserto á idade de 27 anos.

Isabelle Eberhardt

Biografía
Nacemento	17 de febreiro de 1877 Xenebra, Suíza
Morte	21 de outubro de 1904 (27 anos) Aïn Séfra, Alxeria (pt)
Causa da morte	Morte accidental  (Afogamento )
Lugar de sepultura	Aïn Séfra (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso Suíza Francia
Relixión	Islam
Actividade
Ocupación	exploradora , xornalista , escritora
Pseudónimo literario	Mahmoud Saadi Nicolas Podolinsky
Lingua	Lingua francesa, árabe, lingua rusa e Lingua bérber
Obra
Arquivos en	Archives Nationales d'Outre-mer (en) , fundo (pt) [ 23X]
Familia
Nai	Natalia Nicolaievna Eberhardt
Cronoloxía
29 de xaneiro de 1901	tentativa de asasinato
1897	Conversión (Annaba)
Sinatura

Traxectoria

Antecedentes e viaxe a África

Eberhardt naceu en Xenebra (Suíza), filla de Nathalie Moerder (de solteira Eberhardt, que era filla ilexítima dun alemán luterano e unha xudía rusa de clase media) e do seu amante Alexandre Trophimowsky, un antigo sacerdote ortodoxo anarquista orixinario de Armenia. A nai de Isabelle, Nathalie, estivo casada co senador Pavel Karlovitch de Moerder, corenta anos máis vella ca ela, quen mantiña conexións co imperio. De Moerder contratou a Trophimowsky como titor dos seus fillos Nicolas, Nathalie e Vladimir. Arredor de 1871, Nathalie colleu os seus fillos e abandonou o seu marido por Trophimowsky, que deixara a súa propia esposa e familia. Marcharon a Rusia, Turquía e Italia antes de establecerse en Xenebra. Nathalie deu a luz outra vez pouco despois de chegar a Xenebra o medio irmán de Isabelle, Augustin, e catro meses máis tarde chegoulle a noticia de que o seu esposo morrera dun ataque ao corazón. Nathalie decidiu quedar en Suíza e catro anos despois naceu Isabelle e foi rexistrada como filla "ilexítima" para evitar recoñecer a paternidade do titor.

A pesar diso, Isabelle foi educada adecuadamente. Falaba fluídamente en francés, ruso, alemán e italiano. Aprendeu latín e grego e estudou árabe clásico, ademais de ler o Corán co seu pai; grazas a todo iso volveuse fluída en árabe. Desde moi temperá idade prefería vestirse como un home para gozar a liberdade que isto lle permitía.

En 1888 o seu medio irmán Augustin foi á Lexión Estranxeira Francesa e foi asignado a Alxeria. Isto espertou o interese de Isabelle por Oriente e comezou a aprender árabe. A súa primeira viaxe ao norte de África foi coa súa nai en maio de 1897. Aínda que planeaban reunirse con Augustin, tamén estaban a considerar comezar unha nova vida alí e converterse ao islam, cumprindo así un antigo soño. Con todo, a súa nai morreu repentinamente en Annaba e foi enterrada alí baixo o nome de Fatma Mannoubia.

Trophimowsky, o pai de Isabelle, morreu en Xenebra en 1899 de cancro de gorxa coidado por Isabelle, e isto seguira ao suicidio do seu medio irmán Vladimir un ano antes, e o matrimonio de Augustin cunha muller francesa coa que Isabelle non tiña nada en común (ela escribiu: «Augustin está dunha vez por todas dirixido nos camiños trillados da vida»), polo que se cortaron todos os vínculos da súa vida anterior. De aquí en diante, como describiu nos seus diarios, Isabelle Eberhardt pasou o resto da súa vida en África, explorando o deserto e facendo do norte de Alxeria o seu novo fogar.

Viaxes espirituais

Eberhardt fotografiada por Louis David con roupa árabe

Vestida como home e facéndose chamar Si Mahmoud Essadi, Eberhardt mergullouse na cultura árabe cunha liberdade que doutro xeito non coñecería. Converteuse ao islam, o que considerou o seu verdadeiro obxectivo na vida.

Nas súas viaxes fixo contacto cunha orde sufí, a Qadiriyyah, quen estaban dedicados a axudar os pobres e necesitados ao mesmo tempo que loitaban contra as inxustizas do réxime colonial. A principios de 1901, foi atacada en Behima por un home cun sabre, nun aparente intento de asasinala, deixándoa case sen un brazo. Máis tarde perdoou o home e salvouno de ser executado. Casou con Slimane Ehnni, un soldado alxeriano, en Marsella o 17 de outubro de 1901.

O 21 de outubro de 1904, Eberhardt morreu nunha inundación en Aïn Séfra (Alxeria). Ao reunirse co seu marido despois de estar separada un longo tempo, alugou unha casa para a ocasión. A casa, construída de arxila, derrubouse sobre a parella durante a inundación; o seu marido foi arrastrado, mais sobreviviu. Foi enterrada de acordo aos ritos islámicos en Aïn Séfra. Na súa tumba en mármore aparecen gravados o nome árabe que adoptou e o seu nome orixinal francés. Slimane Ehnni morreu en 1907.

Obras

Eberhardt escribiu sobre as súas viaxes en moitos libros e xornais franceses. Traballou como reporteira de guerra no sur de Orán en 1903.

• "Dans l'ombre chaude de l'Islam" (París: Fasquelle, 1906)
• "Notes de route: Maroc-Algérie-Tunisie" (París: Fasquelle, 1908)
• "Au Pays des sables" (Bône, Alxeria: Em. Thomas, 1914)
• "Pages d'Islam" (París: Fasquelle, 1920)
• Trimardeur (París: Fasquelle, 1922)
• "Mes journaliers; précédés de la Vie tragique de la bonne nomade par René-Louis Doyon" (París: La Connaissance, 1923)
• "Amara le forçat; L'anarchiste: Nouvelles inédites" (Abbeville: Frédéric Paillard, 1923)
• "Contes et paysages" (París: La Connaissance, 1925)
• "Yasmina et autres nouvelles algériennes" (París: Liana Levi, 1986)
• "Ecrits sur le sable" (París: Éditions Grasset, 1988)
• "Rakhil: Roman inédit" (París: La Boîte à documents, 1990)
• "Un voyage oriental: Sud Oranais" (París: Le Livre de Poche, 1991)
• "Amours nomades" (París: Éditions Gallimard, 2003)

Na cultura popular

• Eberhardt foi interpretada por Mathilda May no filme de 1991 Isabelle Eberhardt, que coprotagonizou Peter O'Toole como un oficial colonial francés. Leslie Thornton dirixiu unha biografía en 1988, There Was An Unseen Cloud Moving, con sete actrices non profesionais interpretando a Eberhardt.
• O 24 de febreiro de 2012, estreouse na cidade de Nova York unha ópera composta por Missy Mazzoli, Song from the Uproar: The Lives and Deaths of Isabelle Eberhardt.
• Isabelle Eberhardt é mencionada nunha canción de Jolie Holland "Old Fashioned Morphine", que apareceu no seu segundo álbum, Escondida.
• Timberlake Wertenbaker escribiu a obra de teatro New Anatomies sobre Isabelle Eberhardt.
• Visions Of Isabelle por William Bayer é un relato de ficción sobre a vida de Isabelle Eberhardt.

Véxase tamén

Bibliografía

• Abdel-Jaouad, Hedi (1993). "Isabelle Eberhardt: Portrait of the Artist as a Young Nomad". Yale French Studies (83): 93–117. JSTOR 2930089. doi:10.2307/2930089. 
• Aldrich, Robert (1996). Greater France: A History of French Overseas Expansion. Macmillan, London. ISBN 978-0-312-16000-5. 
• Bayer, William (1976). Visions of Isabelle. Delacorte Press. ISBN 978-0-440-09315-2. 
• Belenky, Masha (2011). "Nomadic Encounters: Leïla Sebbar Writes Isabelle Eberhardt". Dalhousie French Studies 96: 93–105. ISSN 0711-8813. JSTOR 23621483. 
• Blanch, Lesley (2010). The Wilder Shores of Love. Simon and Schuster. ISBN 978-1-4391-9734-9. 
• Bodley, R.V.C. (1968). The Soundless Sahara. Robert Hale Limited. ISBN 978-0-7091-0066-9. 
• Chouiten, Lynda (2012). Dictionary of Literary Biography: Orientalist Writers 366. Coeli Fitzpatrick. pp. 59–66. ISBN 978-0-7876-8184-5. 
• Clancy-Smith, Julie Ann (1994). Rebel and Saint : Muslim Notables, Populist Protest, Colonial Encounters (Algeria and Tunisia, 1800–1904). Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-92037-8. 
• Foster, Verna A. (2007). "Reinventing Isabelle Eberhardt: Rereading Timberlake Wertenbaker's New Anatomies" (PDF). Connotations: A Journal for Critical Debate 17. ISSN 0939-5482. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 23 de febreiro de 2017. Consultado o 04 de xullo de 2021. 
• Mackworth, Cecily (1977). The Destiny of Isabelle Eberhardt. Quartet Books. ISBN 0-7043-3172-1. 
• Pears, Pamela A. (29 de outubro de 2015). Front Cover Iconography and Algerian Women's Writing. Lexington Books. ISBN 978-0-7391-9837-7. 
• Stryker, Susan (2013). The Transgender Studies Reader. Routledge. p. 641. ISBN 978-1-135-39884-2. 
• Waldman, Diane (1 de marzo de 1999). Feminism and Documentary. University of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-3007-3.