Ioannis Svoronos
Ioannis Nikolaos Svoronos[1] (grego: Ιωάννης Ν. Σβορώνος), nado o 27 de abril de 1863 en Míconos e finado o 7 de setembro de 1922 en Atenas, foi un numismático e arqueólogo grego.[2][3]
 Ioannis Svoronos | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de abril de 1863 Miconos - Μύκονος, Grecia  |
| Morte | 7 de setembro de 1922 Atenas Grecia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Grega |
| Educación | Universidade de Atenas |
| Coñecido por | Director do Museo Numismático de Atenas. |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Numismática e arqueoloxía |
| Ocupación | arqueólogo , numismático , antropólogo , profesor universitario |
| Empregador | Universidade de Atenas (1918–1920) Museo Numismático de Atenas |
| Lingua | Lingua grega moderna |
| Premios | |
| - (1914): Medalla da Royal Numismatic Society. - (1921): Medalla Huntington. | |
Traxectoria editar
Svoronos naceu nunha familia de mariños mercantes que se ocupaban do comercio de trigo entre Rusia e Grecia.[4]
Entre 1974 e 1978 cursou a súa educación secundaria, e xa os seus mestres advertiron a súa atracción pola numismática e a arqueoloxía. Seguindo o desexo da familia, Svoronos matriculouse na Escola de Dereito da Universidade de Atenas, mais abandonou os seus estudos para se dedicar á arqueoloxía e á numismática, inicialmente de xeito autodidacta, con frecuentes visitas a Atenas para comprar libros sobre esas materias.[4]
Ao seu regreso a Grecia ingresou no Museo Numismático de Atenas, coa axuda do seu tío, Alexander Meletopoulos, un influente coleccionista de moedas e antigüidades que o recomendou ao daquela director do museo. A súa adscrición a esta institución permitiulle facer frecuentes viaxes para visitar as principais coleccións numismáticas europeas e, entre os anos 1883 e 1887, para se formar nas universidades de Berlín, de Londres e de París, cos mellores profesores do seu tempo.[4]
Ao remate deste período formativo, en 1887 regresou ao Museo Numismático de Atenas, onde ocupou un posto de axudante, aínda que axiña foi reclamado por Theodor Mommsen para volver a Berlín e colaborar un tempo con Friedrich Imhoof-Blumer.[5]
En 1889, cando Svoronos tiña 26 anos, foi nomeado director do Museo Numismático de Grecia, posto que ocupou durante máis de tres décadas, ata a súa morte en 1922.[5]
En 1898, fundou e dirixiu a publicación de periodicidade anual Journal International d’Archéologie Numismatique, na que el mesmo foi un destacado colaborador, coa publicación de múltiples artigos.[6][5]
No período 1918-1920 exerceu a docencia na Universidade de Atenas, como titular da cátedra de Numismática, Metroloxía e Escultura.[7]
Ioannis Svoronos faleceu en Atenas en setembro de 1922 vítima dun derramo cerebral que se atribúe ao exceso de traballo, xa que naqueles momentos estaba a elaborar seis traballos simultaneamente.[8]
Recoñecementos editar
Publicacións editar
Esta é unha escolma das monografías de Ioannis Svoronos ao longo da súa carreira:[1][12][13]
- (1890): Numismatique de la Crète ancienne: accompagnée de l'histoire, la géographie et la mythologie de l'ile. Macon.
- (1895): Περί της σημασίας των νομισματικών τύπων των αρχαίων. Atenas.
- (1896): Φως επί των αρχαιολογικών σκανδάλων. Atenas.
- (1896): Εικών του εν Ελλάδι επιστημονικού βίου. Atenas.
- (1898): Ο Λυκούργος και Αμβροσία. Atenas.
- (1898): Περί των εισιτηρίων των αρχαίων. Atenas.
- (1899): Τις η νήσος "Συρίη" του Ομήρου (Συνέχεια και τέλος). Atenas.
- (1899): Νομίσματα: Α'.) Αλεξανδρινά αστρονομικά. Β.) Απολλωνίας της εν Πόντω και της νήσου Πεπαρήθου. Atenas.
- (1899): Χρυσά νομίσματα και εικόνες των βασιλισσών της Αιγύπτου. Atenas.
- (1899): Βυζαντιακά νομισματικά ζητήματα: Μετά 70 εικόνων. Atenas.
- (1899): Der athenische Volkskalender. Atenas.
- (1901): Ερμηνεία των μνημείων του Ελευσινιακού μυστικού κύκλου: και τοπογραφικά Ελευσίνος και Αθηνών. Atenas.
- (1902): Kαι πάλιν περί του πίνακος της Ναννίου. Atenas.
- (1905): Les Nouveaux timbres-poste de l’île de Crète et le modèles de monnaies antiques. La Canee.
- (1908): Das Athener Nationalmuseum. 1. Atenas.
- (1910): Leçons numismatiques. Les premières monnaies. Bruxelas.
- (1911): Das Athener Nationalmuseum. 2. Atenas.
- (1913): Numismatique de la Péonie et de la Macédoine avant les guerres médiques. Première partie. Atenas.
- (1919): L'hellénisme primitif de la Macédoine prouvé par la numismatique et l'or du Pangée. Atenas.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Svoronos, Jean Nikolaus 1863-1922". Digital Library Numis.
- ↑ Arnold-Biucchi, C. (2015) Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine..
- ↑ "Svorònos, Joànnis". Treccani. Enciclopedia on line.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Arnold-Biucchi, C. (2015) Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine.. Páxina 26.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Arnold-Biucchi, C. (2015) Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine.. Páxina 28.
- ↑ Sirva como exemplo: Svoronos, I. (1914): "Stylides, ancres hierae, aphlasta, stoloi, akrostolia, embola, proembola et totems marins". En Journal International d’Archéologie Numismatique, XVI. Páxinas 81-152.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Arnold-Biucchi, C. (2015) Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine.. Páxina 29.
- ↑ Arnold-Biucchi, C. (2015) Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine.. Páxina 30.
- ↑ "Presentation of the Medal of The Royal Numismatic Society to M. Jean N. Svoronos Arquivado 24 de outubro de 2018 en Wayback Machine.".
- ↑ "The Society’s Medal". Royal Numismatic Society.
- ↑ "Recipients of the Huntington Medal Award". American Numismatic Society.
- ↑ "Σβορώνος, Ιωάννης Ν.". En The Digital Library of Modern Greek Studies.
- ↑ "Svorōnos, Iōannēs N. 1863-1922". WorldCat.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ioannis Svoronos  |
Bibliografía editar
- Arnold-Biucchi, C. (2015). "Great Numismatists: Ioannis Nicolas Svoronos Arquivado 03 de agosto de 2019 en Wayback Machine.". En Compte rendu 62. International Numismatic Council. Páxinas 25-30.
- Oikonomos, G. P. (1927). "Jean N. Svoronos (1863-1922)". En Journal International d'Archéologie Numismatique. Nº 21. Páxinas 3-22.
- Schubert, H. (2012). "Svoronos, Ioannes Nikolaos". En Der Neue Pauly Supplementband 6. Páxinas 1206-1207.