Independentismo asirio
O independentismo asirio é un movemento político que busca a independencia do pobo asirio e conseguir o autogoberno nun estado asirio. A convulsa historia do territorio tradicional asirio e das rexións circundantes, así como a creación de estados nacións modernos a partir do anterior Imperio Otomán, levaron á aparición do nacionalismo asirio.[1]
A este respecto, o movemento de independencia asirio é un termo que abrangue os esforzos colectivos dos defensores do nacionalismo asirio no contexto do estado-nación moderno. Debido ao xenocidio e á guerra, son unha poboación minoritaria nas súas terras tradicionais, polo que a autonomía política foi inalcanzable debido aos riscos de seguridade,[2] e explica por que existe un movemento pola independencia asiria na actualidade.[3]
As áreas que forman a patria asiria son partes do actual norte de Iraq, o sueste de Turquía, o noroeste de Irán e, máis recentemente, o nordeste de Siria.[4][5] Os esforzos realízanse concretamente nas rexións onde aínda existen maiores concentracións, e non na patria asiria na súa totalidade, sendo aquelas rexións con grandes concentracións Erbil, e a gobernación de Dohuk en Iraq, estando as dúas últimas situadas na rexión do Kurdistán iraquí e na gobernación de Al-Hasakah en Siria.[6][7] Mosul e a gobernación de Nínive tiñan unha importante presenza asiria antes da toma de posesión e expulsión forzada da poboación asiria polo Estado Islámico en 2014.[8]
Notas editar
- ↑ League of Nations; Secretariat; Information Section (1935). The settlement of the Assyrians, a work of humanity and appeasement. (en inglés). Xenebra: Information section. OCLC 14164442.
- ↑ Wigram, William (abril de 2010). Our Smallest Ally. ISBN 978-0982712412.
Our Smallest Ally is now homeless, and dependent on our charity at Baqubah, for its lands and villages have been utterly destroyed, and it has the further mortification of seeing — from reasons beyond our control — that although it threw in its lot with the ultimately victorious side, Kurds, and others of the defeated enemy, are in practical possession of its ruined homesteads. Such a state of things is incomprehensible to the minds of this people, but it is due to the difficulties of the country, the entire absence of food in, and the inaccessibility of their home, for purposes of ordinary transport, coupled with the extremely disorderly political conditions of Kurdistan and North-Western Persia.
These circumstances combine to render their safe re-instalment in their former lands, at present impracticable.
H. H. Austin
(Late G.O.C. Refugee Camp, Baqubah)
6 de febreiro de 1920. - ↑ League of Nations; Council (1937). Settlement of the Assyrians of Iraq. (en inglés). Geneva. OCLC 3822236.
- ↑ Donabed, Sargon (2015). Reforging a Forgotten History: Iraq and the Assyrians in the Twentieth Century. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-8605-6.
- ↑ Carl Skutsch (2013). Encyclopedia of the World's Minorities. Routledge. p. 149. ISBN 978-1-135-19388-1.
- ↑ "Demographics". Heritage for Peace (en inglés). 2013-10-16. Consultado o 2016-06-03.
- ↑ "27 maps that explain the crisis in Iraq". vox.com. Consultado o 2016-06-03.
- ↑ "'Leave, convert or die': Isis takes largest Christian town". The Independent (en inglés). 2014-08-07. Consultado o 2016-06-03.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Naayem, Jean (1920). Les Assyro-Chaldeans et les Armeniens Massacres Par les Turcs, documents inédits recueillis par un témoin oculaire published in English as Shall This Nation Die?. París/Nova York: Bloud et Gay/Chaldean Rescue.
- Rhetore, Jacques. "Les chrétiens aux bêtes"; Souvenirs de la guerre sainte proclamée par les Turcs contre les chrétiens en 1915. París: Les editions du Cerf (2004/2005).
- Toynbee, Arnold (1916). Treatment of Armenians and the Assyrian Christians by the Turks, 1915-1916, in the Ottoman Empire and North-West Persia, 3 Class 96, Series II, six files, FO 96*205-210. Foreign Office.
- Yonan, Gabrielle (1989). Ein vergassener Holocaust: Die Vernichtung der christlichen Assyrer in der Turkei. Gottingen: Gesellschaft fur bedrohte Volker.
- Ismet Inönü, Cable sent from Ismet Inönü, head of the Turkish delegation in Lausanne, to the Turkish government. Cable No. 353, January 15, 1923. See the original Ottoman text in atour.com.