Illa de Wight
A Illa de Wight é un condado insular situado na costa sur de Inglaterra, fronte á cidade de Southampton. Coloquialmente é coñecida como "A illa" (The island) polos seus habitantes. A súa poboación no ano 2003 era de 136.252 habitantes.
Isle of Wight (en) | |||||
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | Reino Unido | ||||
País | Inglaterra | ||||
Rexións | Sudeste de Inglaterra - South East England | ||||
Capital | Newport, illa de Wight | ||||
Contén a división administrativa | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 140.459 (2021) (369,47 hab./km²) | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 380,1644 km² | ||||
Bañado por | Canal da Mancha | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Organización política | |||||
Órgano lexislativo | consello do consello da illa de Wight , | ||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
ISO 3166-2 | GB-IOW | ||||
Código NUTS | UKJ34 | ||||
Outro | |||||
Irmandado con | Coburgo (1983–) | ||||
Páxina web | iwight.com | ||||
A illa de Wight é o único distrito unitario de Inglaterra que ten status de condado. Ten un único representante no Parlamento.
Historia
editar- Artigo principal: Historia da Illa de Wight.
A maioría do territorio que compón a illa de Wight foi depositado durante o Cretáceo tardío, como parte do longo val fluvial en que consistía o que hoxe en día é a costa sur de Inglaterra. Os pantanos da rexión serviron para conservar fósiles. Por iso, a illa converteuse nunha das localizacións europeas máis interesantes para atopar restos de dinosauros.
A illa de Wight converteuse en illa nalgún momento da última idade do xeo cando a crecida do mar separou a illa do continente. A illa formou parte da britania celta. Os romanos chamárona Vectis. Foi conquistada por Vespasiano durante a invasión romana. Logo dos romanos, a illa estivo ocupada polos xutos, unha tribo xermánica, ao comezo das invasións anglosaxoas.
Durante a conquista normanda fundouse o Castelo de Carisbrooke. A illa non volveu estar baixo o completo control da coroa ata que no ano 1293 foi vendida ao rei Eduardo I.
Henrique VIII fortificou a illa utilizando material procedente de antigos mosteiros. Sir Richard Worsley, capitán da illa, capitaneou a resistencia do último ataque francés no ano 1545.
Entre 1597 e 1602 construíronse as fortificaciones exteriores do castelo de Carisbrooke. Durante a guerra civil inglesa, o rei Carlos fuxiu cara á illa de Wight crendo que sería ben acollido polo gobernador Robert Hammond. Con todo, Hammond ordenou encarcerar ao rei no castelo de Carisbrooke.
A raíña Vitoria fixo de Osborne House a súa residencia estival. Iso converteu a illa no principal lugar de vacacións para a realeza europea.
Lugares de interese
editar- As rocas chamadas The Needles
- O castelo de Carisbrooke
- Osborne House, residencia de verán da raíña Vitoria.
- O castelo de Yarmouth
Notas
editarVéxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Illa de Wight |