A illa Aion é unha illa na costa da península de Chukchi no mar de Siberia Oriental. A illa en se consiste principalmente en tundra baixa, e está principalmente poboada polo pobo Chukchi, que utilizan a tundra como pasto para os seus rabaños.

Illa Aion
(Остров Айон; Ostrov Aion)
Localización da illa
Vista aérea da illa
Situación
PaísRusia Rusia
distritoChukotka
MarMar de Siberia Oriental
Coordenadas69°45′N 168°30′L / 69.750, -168.500Coordenadas: 69°45′N 168°30′L / 69.750, -168.500
Xeografía
Superficie2.000 km²
Longura máxima63 km.
Largura máxima38 km.
Punto máis alto66 m.
Demografía
CapitalAion
Poboación440 (2006)
Densidade0´22 hab./km²

Xeografía editar

Está situado no lado occidental da Baía de Chaunskaya, directamente da Península de Nutel'gyrgym, no extremo oriental do Golfo de Kolyma. A illa ten 63 km. de longo e 38 km. de largo. Xeralmente é baixa e plana e hai moitos pequenos lagos e pantanos. A illa de Ayon está separada do continente polo estreito de Malyy Chaunskiy, unha canle baixa que apenas ten 2 quilómetros de largo no seu punto máis estreito. A baía ao sur e ao leste é Chaunskaya Guba. Administrativamente o Concello[1] de Ayon pertence ao distrito de Chaunsky, parte do Okrug Autónomo de Chukotka da Federación Rusa.

Hai dous pequenos asentamentos, Elvuney[2] (agora abandonado)[3] e Ayon no extremo noroeste da illa.

Etimoloxía editar

Crese que o nome da illa provén dunha de dúas fontes. En primeiro lugar, suxírese que provén da palabra Chukchi "Aio", que significa "cerebro", xa que a forma das illas é algo así como un cerebro.[2] A segunda é que se deriva da palabra Chukchi que significa "cobrar vida", en referencia ao feito de que aínda que a illa cóbrese de xeo e neve durante o inverno, no verán se derrite e a illa proporciona un bo pasto para os rabaños de renos, ademais de ser o fogar de enxames de mosquitos e de tabáns.[2]

Economía editar

Rusia Soviética editar

Logo da subida do comunismo na Unión Soviética na primeira parte do século XX, os rabaños dos nativos foron colectivizados en 1933 nun grupo chamado "Enmitagino".[2] Esta colectivización tivo moito éxito na illa e o colectivo Aion converteuse nun Kolkhoz oficial que eventualmente tería ao redor de 22.000 renos baixo o seu control.[2] Ademais do rabaño de renos, o novo colectivo tamén se dedicaba á caza marítima e a recolección de peles.[4]

Estableceuse unha estación polar na vila en 1941 e cunha dotación de sete acodes para manexar a nova estación.[4] Esta foi a primeira vez que a aldea habitouse permanentemente, os indíxenas viven alí só durante o verán cando levan os renos aos pastos, coa excepción duns poucos individuos que acoden no inverno para cazar.[4]

En 1944, o asentamento volveuse cada vez máis permanente e había 103 persoas que vivían en 23 casas.[4]

Post-Soviet editar

Con todo, tralo colapso da Unión Soviética, retirouse o apoio estatal e os pastores, que estaban afeitos a ser fornecidos coa última tecnoloxía polo estado agora atoparon que non só tiñan que defenderse por si mesmos con respecto ao día a día, senón que non había ningunha garantía de recibir o diñeiro que se lles debía pola carne que proporcionaban ao Estado.[2]

O resultado disto é que as mandas reducíronse de 22.000 a só ao redor de 4.000. O resultado disto é que hai un desemprego considerable na cidade. Isto levou a unha gran cantidade de persoas á bebida, que non só ten efectos sociolóxicos. Tamén o lixo producido fomenta as enfermidades que agora sofren os renos, reducindo aínda máis o tamaño do rabaño.

Illas adxacentes editar

Notas editar

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar