Igrexa de Santo Estevo do Vicedo
A igrexa de Santo Estevo do Vicedo é o templo parroquial do Vicedo, no concello homónimo do Vicedo. Antigamente era coñecida como a igrexa de Santo Estevo do Val.
Igrexa de Santo Estevo do Vicedo | |
---|---|
País | España |
Localización | O Vicedo (O Vicedo) |
Coordenadas | 43°44′17″N 7°39′26″O / 43.738055555556, -7.6572222222222 |
[ editar datos en Wikidata ] |
Historia
editarSegundo a tradición, a igrexa ten a súa orixe a finais da Idade Media, en relación co mosteiro de San Miguel de Cunicularia, da illa Coelleira. O convento, existente xa no século XI foi máis tarde propiedade de cabaleiros da orde do Temple, que se refuxiaron alá no século XIV. A lenda conta que o señor do Val de Viveiro mandou perseguilos, e un deles logrou escapar cun cadro de Santo Estevo até a praia de Xilloi vestido de paisano. Despois achegaríase até a Casa do Paisano, no barrio de Baltar, e colocou o cadro nun carro de bois, decidindo fundar un templo a Santo Estevo alá onde estes parasen[Cómpre referencia].
A igrexa era padroado laical, e pertenceu ao Condado de Fuensaldaña, descendentes de Alonso Pérez de Viveiro, que naceu nesta freguesía, no lugar do Casal.
Arquitectura
editarA construción sufriu importantes reformas no século XVII coa ampliación das dúas naves laterais. Consta de tres naves separadas por pilastras cadradas, unidas lonxitudinalmente por arcos de medio punto e con cuberta común de madeira a dúas vertentes. Amais do arco triunfal, pechan a capela maior polas súas tres frontes sendos arcos de descarga empotrados en muros. Aos lados do presbiterio hai dúas sancristías, e diante do frontis un pórtico con entradas de arco por ambos costados.
Sobre a porta principal hai unha espadana simple de dous vans, con escaleiras incrustadas no mesmo muro e campanil pequeno preto da porta lateral da nave. Os muros son caleados, con granito nos esquinais, pavimento de cantería, teito de madeira e cuberta de lousa.
O retablo maior é neoclásico, de finais do século XVIII, e colle todo o hastial do presbiterio. Na dereita aparece unha pintura que representa o xuízo a Santo Estevo, no centro un altorrelevo que representa o seu martirio, e na esquerda a pintura do enterro. Ambas as dúas pinturas inclúen o texto "Pinto Juan de Castinande ano 1835". Coroa o retablo o Espírito Santo en forma de pomba. Hai dous retablos laterais, neoclásicos, con esculturas de San Roque e San Nicolás.
A capela da Virxe do Carme tamén é moi importante neste templo, e contén numerosos exvotos. O estandarte negro data de finais do século XVIII, e era empregado nos enterros de mariñeiros.