Identificación biométrica da sinatura

O recoñecemento de sinaturas é unha das modalidades condutuales da biometría. A súa función é a comprobación da autencididade dunha sinatura, e pódese realizar mediante dous modelos: un estático ou off-line, e outro dinámico. O modelo estático simplemente recolle a sinatura nun ordenador para a súa posterior análise e comprobación. O modelo dinámico, porén, emprega unha tableta dixitalizadora que captura a sinatura a tempo real, amosando os movementos e patróns realizados polo asinante durante a realización da sinatura. Así, este modelo tamén é coñecido como modelo on-line.

Exemplo de sinatura dinámica. A información dinámica asociada a esta sinatura amósase na gráfica da dereita.

A función dinámica adoita incluír as seguintes funcións:

  • Coordenada espacial x(t)
  • Coordenada espacial y(t)
  • Presión p(t)
  • Azimuth az(t)
  • Inclinación in(t)

As técnicas máis populares de recoñecemento de patróns aplicadas ao recoñecemento de sinaturas son o aliñamento temporal dinámico (Dynamic Time Warping, DTW), os modelos ocultos de Markov (Hidden Markov Models, (HMM) e a Cuantificación Vectorial (Vector Quantization, VQ).

Proceso editar

A persoa recoñécese á través da forma en que asina, máis que polas características da súa sinatura[1]. A mostra biométrica obtense a partir de datos como a lonxitude e dirección da sinatura, ou a velocidade e presión exercida polo bolígrafo.

A dificultade tecnolóxica do recoñecemento a través da sinatura estriba en saber diferenciar os trazos que nunca cambian, e os que si o fan en cada sinatura. O sistema tamén ten que ter en conta os cambios na forma de asinar co paso do tempo, e ten que adaptarse a eses cambios, actualizando permanentemente o padrón que identifica o usuario.

Fiabilidade editar

A identificación a través da forma de asinar é un dos métodos de identificación biométrica menos precisos.

Segundo un estudo[2] publicado no 2002 por Biometric Technology, a taxa de erro cruzado[3], é igual a 1/50. Esta é unha posibilidade de erro moi alta, se a comparamos coa probabilidade de 1/131.000 do escaneo de iris, ou menor de 1/10 000 000 do escaneo de retina.

Exemplos de uso editar

  • En oficinas do servizo de desemprego de Inglaterra emprégase o recoñecemento da sinatura para validar a identidade do beneficiario da prestación de desemprego.
  • A prisión de Pentonville en Inglaterra emprega a identificación por sinatura para evitar que os presos recollan a comida doutros presos no seu nome.

Notas editar

  1. "Biotech: Signature". Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2006. Consultado o 18 de novembro de 2006. 
  2. "Estudo do Bio Tech Inc". Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2006. Consultado o 18 de novembro de 2006. 
  3. A taxa de erro cruzado (Cross-Over Error Rate CER) é a probabilidade de erro dun sistema cando coincide a probabilidade de falsos negativos e falsos positivos

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar