Herbert C. Brown

químico estadounidense

Herbert Charles Brown, nado o 22 de maio de 1912 en Londres (Inglaterra) e finado o 19 de decembro de 2004 en Lafayette (Indiana, EUA), foi un químico e profesor estadounidense, de orixe británica, galardoado co Premio Nobel de Química no ano 1979.

Herbert C. Brown
non dispoñemos de imaxe
Datos persoais
Nome completoHerbert Charles Brown
Nacemento22 de maio de 1912
LugarLondres Inglaterra Inglaterra
Falecemento19 de decembro de 2004
LugarLafayette (Indiana) Estados Unidos de América Estados Unidos
Causainfarto agudo de miocardio
SoterradoJewish Cemetery of Greater Lafayette
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
Nacionalidadeinglés
Cónxuxe
  • Sarah Baylen
  • Relixiónxudeu
    Actividade
    Campo
  • Química
  • Alma máter
  • Universidade de Chicago
  • Universidade de Purdue
  • Director de tese
  • Hermann Irving Schlesinger
  • Contribucións e premios
    Coñecido por
  • Organoboranos
  • Premios
  • National Medal of Science (1969)
  • Medalla Elliott Cresson (1978)
  • Premio Nobel de Química (1979)
  • Medalla Priestley (1981)
  • Medalla Perkin (1982)
  • editar datos en Wikidata ]

    Traxectoría editar

    Naceu na cidade de Londres, fillo de inmigrantes xudeus ucraínos. En 1914 emigrou cos seus pais aos Estados Unidos.

    Estudou química na Universidade de Chicago, onde se licenciou en 1936 e doutorouse en 1938. En 1947 foi nomeado profesor de química da Universidade de Purdue, onde ostentou o cargo de profesor emérito ata a súa morte.

    Brown morreu nun hospital da poboación de Lafayette, situada no estado de Indiana, como consecuencia dun ataque ao corazón.

    Investigacións científicas editar

    Durante a segunda guerra mundial, mentres traballaba xunto a Hermann Irving Schlesinger, descubriu un método para a produción do borohidruro de sodio (NaBH4), que pode ser usado para producir borano, compostos de boro e hidróxeno. Os seus traballos con estes no campo da síntese orgánica conduciron ao descubrimento do primeiro método xeral de síntese asimétrica de enantiómeros puros.

    En 1979 foille concedido o Premio Nobel de Química xunto co alemán Georg Wittig polo seu desenvolvemento do uso de compostos de boro e fósforo en reaccións importantes no campo da síntese orgánica.

    Véxase tamén editar

    Ligazóns externas editar

    Predecesor:
    Peter D. Mitchell
    Premio Nobel de Química
     

    1979
    con
    Georg Wittig
    Sucesor:
    Paul Berg,
    Walter Gilbert
    e
    Frederick Sanger