Henryk Sienkiewicz

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz de Oszyk, nado en Wola Okrzejska o 5 de maio de 1846 e finado en Vevey (Suíza) o 15 de novembro de 1916, foi un escritor polaco, Premio Nobel de Literatura en 1905.

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz

Nome orixinal	(pl) Henryk Sienkiewicz
Biografía
Nacemento	(pl) Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz 5 de maio de 1846 Wola Okrzejska, Polonia
Morte	15 de novembro de 1916 Vevey, Suíza
Causa da morte	Doenza cardiovascular e aneurisma da aorta (pt)
Lugar de sepultura	St. John's Archcathedral (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Polonia Imperio Ruso
Relixión	Igrexa católica e catolicismo
Educación	Universidade de Varsovia
Actividade
Campo de traballo	Fiction (en)
Ocupación	novelista , xornalista , guionista , escritor
Período de actividade	1869 -
Empregador	Academia das Ciencias de San Petersburgo
Membro de	Academia Serbia das Ciencias e das Artes Polskie Towarzystwo Tatrzanskie (en) (membro honorário (pt) ) Academia de Ciencias de Rusia Academia das Ciencias de San Petersburgo Academy of Learning (en)
Xénero artístico	novela
Movemento	Q11761905 e Positivism in Poland (en)
Influencias	Henryk Rzewuski (en)
Lingua	Lingua polaca
Carreira militar
Conflito	Primeira guerra mundial
Obra
Obras destacables (1879) Janko Muzykant (en) (1883) With Fire and Sword (en) (1884) The Deluge (en) (1887) Fire in the Steppe (en) (1894) Quo Vadis? (1900) The Knights of the Cross (en) (1912) In Desert and Wilderness (en)
Familia
Familia	House of Sienkiwicz (en)
Cónxuxe	Maria Babska (en) (1904–) Maria Romanowska-Wołodkowicz (en) (1893–valor descoñecido), annulment (en) Maria Szetkiewicz (en) (1881–1885), morte do cónxuxe
Fillos	Jadwiga Korniłowiczowa (en)  () Maria Szetkiewicz (en)
Premios (1905)  Premio Nobel de Literatura  Cabaleiro da Lexión de Honra
Sinatura

Foi o quinto premio Nobel (1905) na historia do galardón e o primeiro de Europa Oriental.

Biografía

Iniciouse como xornalista en 1869, realizando varias viaxes entre 1876 e 1879, e traballando nos Estados Unidos como enviado especial entre 1876 e 1878. En 1882 foi nomeado director do xornal conservador Słowo.

Non só destacou polos seus dotes literarios, senón como un gran defensor da súa, por entón, oprimida patria polaca. Sendo xa un prestixioso xornalista e gran defensor da causa de Polonia, dirixiu unha carta aberta a Guillerme II de Alemaña na que se opuña á xermanización da Posnania , atraendo a atención mundial sobre o futuro do seu país, que por aquel momento se achába baixo o dominio de Rusia, Alemaña e Austria-Hungría.

Nos comezos da primeira guerra mundial atopábase en Suíza, onde formou, xunto con Paderewski, o comité para as vítimas da guerra en Polonia.

Especializado en temas sociais, foi moi popular no seu tempo, aínda que agora é apenas lido. As súas obras máis importantes refírense aos problemas sociais dos labregos e aos sectores baixos en Polonia. As súas cinzas descansan na Catedral de San Xoán en Varsovia.

As obras de Sienkiewicz, traducidas a máis de corenta idiomas, convérteno nun dos autores máis lidos do século xx.

Triloxía

Conseguiu unha gran fama coa publicación da súa triloxía sobre a loita polaca fronte ás invasións do século XVII: Ogniem i mieczem (1884), Potop. (1886), e Pan Woŧodyjowski. (1888), unha moderna epopea considerada como un dos grandes relatos épicos de todos os tempos. Nestes tres libros, o premio Nobel polaco presenta universais historias de amor e de guerra a través de personaxes soberbiamente construídos, conxuras e unha acción trepidante que nos fala de cuestións imperecedeiras, todo iso encadrado no medio de magníficas recreacións históricas.

Sienkiewicz, mestre consumado do máis recio realismo, sabe brindar como ninguén unha ampla visión sobre un dos momentos decisivos no proceso de configuración política de Rusia, Polonia, Lituania e Ucraína, relatando as ameazas que fixeron perigar a existencia da nación polaca e que cambiaron a cara de Europa oriental durante o século XVII e narrando tamén a vida homes e mulleres tráxicamente separados pola imprudencia e o orgullo, vítimas de sucesivas ondas de invasións estranxeiras que dividiron a Polonia contra si mesma, revelando o mellor e o peor de cada persoa.

Outras obras

Son tamén moi lembradas: Bez dogmatu (1891), Rodzina Poŧanieckich.' (1894), e Krzyzacy. (1900).

Tamén son notables as súas novelas curtas Bartek Zwyciêzca. (1882) e Sachem (1889).

Quo Vadis

A súa novela máis famosa hoxe en día é Quo Vadis?, (1896), levada repetidas veces ao cine, na cal a través dos sufrimentos dos cristiáns no reinado de Nerón fai unha crítica da opresión da propia Polonia.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Museum Oblegorek