Henry Hallett Dale

Henry Hallett Dale
	;
Nome orixinal	(en) Henry Hallett Dale
Biografía
Nacemento	9 de xuño de 1875 ; Londres, Reino Unido
Morte	23 de xullo de 1968 (93 anos); Cambridge, Reino Unido
47º Presidente da Royal Society
	1940 – 1945 ; ← William Henry Bragg – Robert Robinson →
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino Unido
Educación	Trinity College ; Tollington School (en)
Director de tese	Ernest Starling (pt) e John Newport Langley (pt)
Coñecido por	Estudos sobre a transmisión dos impulsos nerviosos.
Actividade
Campo de traballo	Fisioloxía
Ocupación	médico , bioquímico , neurocientífico , fisiólogo
Empregador	University College de Londres
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1940–); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Royal Academy of Medicine of Belgium (en) ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Leopoldina ; Academia de Ciencias da URSS ; Royal Society
Lingua	Lingua inglesa
Obra
Arquivos en	Biblioteca Welcome (pt) ;
Premios
	Premio Nobel de Medicina (1936)
	Lista (1962) Schmiedeberg-Plakette (pt) ; (1956) Medalla Albert; (1954) Medalha Banting (pt) ; (1945) honorary Fellow of the Royal College of Surgeons (en) ; (1937) Medalla Copley; (1936) Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina; (1935) Harveian Oration (en) ; (1924) Medalla Real; (1921) Medalha Baly (pt) ; (1919) Croonian Medal and Lecture (pt) ; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes; membro da Royal Society; Pour le Mérite; Orde do Mérito do Reino Unido; honorary doctorate of the University of Graz (en) ; Prêmio Cameron de Terapêutica da Universidade de Edimburgo (pt) ; Knight Bachelor; Knight Grand Cross of the Order of the British Empire (en) ; doutor honoris causa pola Universidade de Viena; membro de honra da Real Sociedade Te Apārangi ; ;

Sir Henry Hallett Dale, OM, GBE, nado en Londres o 9 de xuño de 1875 e finado en Cambridge o 23 de xullo de 1968, foi un fisiólogo inglés. En 1936 recibiu o Premio Nobel de Medicina.

Traxectoria editar

Estudou medicina na Universidade de Cambridge. Posteriormente ampliou estudos en Alemaña, onde foi discípulo de Paul Ehrlich (Premio Nobel de Medicina en 1908). En 1906 foi nomeado director do Wellcome Physiological Research Laboratories de Londres, e entre 1914 e 1943 ocupou un posto directivo no National Institute for Medical Research.

En 1936 foi galardoado co Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina, compartido con Otto Loewi, polos seus estudos sobre a excitación e transmisión química dos impulsos nerviosos.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

Perfil no sitio oficial do Nobel de Medicina/Fisioloxía 1936 (en inglés)