O hasidismo[1] (en hebreo: חסידות, que quere dicir "piadoso", da palabra de raíz hebrea chesed חסד co significado "da bondade") é movemento xudeu relixioso haredi que xorde na Europa Oriental (Belarús e Ucraína) no século XVIII.

Un tish en Xerusalén, festa do Sukkot, 2009.

O rabino Israel Ben Eliezer, tamén coñecido como o Ba'al Shem Tov, foi quen fundou o hasidismo. O credo relixioso provén dun tempo de persecución dos xudeus, cando os xudeus de Europa incursionan dentro do estudo do Talmud; moitos encontraron que a maior parte das expresións da vida xudaica se volveran "moi académicas" e tiñan a súa énfase sobre a espiritualidade ou mesmo a alegría. O rabino fundador intentou mellorar esta situación. Coas súas etapas no inicio, o hasidismo encontrou oposición en varios líderes xudeus contemporáneos, máis notablemente do Vilna Gaon de Lituania, unidos como o mitnagdim (en galego: opositores).

Notas editar

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar


 
 Este artigo sobre relixión é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.