Gustavo Martín Garzo

escritor español

Gustavo Martín Garzo, nado en Valladolid en 1948, é un escritor español.

Gustavo Martín Garzo
Nacemento13 de febreiro de 1948
Lugar de nacementoValladolid
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónescritor e columnista
CónxuxeEsperanza Ortega
PremiosPremio Nacional de Narrativa, Premio Nadal e Premio Nacional de Literatura infantil e xuvenil de España
Na rede
Dialnet: 38341
editar datos en Wikidata ]

Licenciado en Filosofía e Letras na especialidade de Psicoloxía, fundou as revistas literarias Un ángel más e El signo del gorrión. Tamén ten publicado artigos en xornais e outros medios de comunicación.

Obra literaria editar

Ningunha das súas obras foi traducida aínda ao galego.

  • 1994: El lenguaje de las fuentes
  • 1995: La princesa manca
  • 1995: Marea oculta
  • 1996: La vida nueva
  • 1997: El pequeño heredero
  • 1997: Ña y Bel
  • 1999: Las historias de Marta y Fernando
  • 2000: Una miga de pan (infantil)
  • 2000: El valle de las gigantas
  • 2001: La soñadora
  • 2001: El hilo azul (ensaio)
  • 2007: El jardín dorado
  • 2003: Tres cuentos de hadas (infantil)
  • 2003: El libro de los encargos (ensaio)
  • 2017: No hay amor en la muerte.[1]

Premios editar

Notas editar

  1. Óscar Esquivias: No hay amor en la muerte. 20 minutos, 3 de marzo de 2017 (en castelán).
  2. Redacción (6 de xaneiro de 1999). "Gustavo Martín Garzo gana el Nadal con una novela sobre el vaivén amoroso de una pareja". elpais.com (en castelán). Consultado o 9 de xaneiro de 2021. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar