Gustave Courbet
Jean Désiré Gustave Courbet, nado o 10 de xuño de 1819 e finado o 31 de decembro de 1877, foi un pintor francés.
| Gustave Courbet | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Jean Désiré Gustave Courbet |
| Nacemento | 10 de xuño de 1819 |
| Lugar de nacemento | Ornans |
| Falecemento | 31 de decembro de 1877 (58 anos) |
| Lugar de falecemento | La Tour-de-Peilz |
| Causa | cirrose hepática |
| Soterrado | Cimetière Communal d'Ornans |
| Nacionalidade | Francia |
| Etnia | Pobo francés |
| Alma máter | Académie Suisse |
| Ocupación | pintor, escultor, communard e debuxante |
| Irmáns | Juliette Courbet e Zélie Courbet |
| Coñecido por | Source of a Mountain Stream, A orixe do mundo, Source e Enterro en Ornans |
| Premios | Exhibition of French Artists e Cabaleiro da Lexión de Honra |
| Na rede | |
     | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Estilo e características editar
Courbet foi o principal creador do realismo, realizou as súas primeiras creacións en 1848. Ideoloxicamente republicano e socialista a súa participación na Comuna de París en 1871 levaríao ó cárcere e despois ó exilio. A súa pintura diríxese ó pobo, ó proletariado campesiño e obreiro, que é á vez o seu modelo. A súa pintura ademais do realismo caracterízase polas formas poderosas, a composición compacta, cromatismo austero, efectos sobrios do clarescuro, técnica densa e pastosa.
Traxectoria editar
Nun primeiro momento, pinta a paisaxe, especialmente os bosques de Fontainebleau e retratos, con algúns trazos románticos. Pero a partir de 1849 é decididamente realista. Courbet é o grande innovador do realismo. Escolle temas e personaxes da realidade cotiá, sen caer no "pintoresquismo". A súa técnica é rigorosa co pincel, co pincel plano e coa espátula. As súas referencias son os mestres do pasado como Velázquez, Zurbarán ou Rembrandt. O seu realismo convértese en modelo de expresión de moitos pintores, contribuíndo a enriquecer a obra de Cézanne.
Como os mestres antigos, Gustavo Courbet untaba a súa tea dun fondo sombrío e case negro, a partir do cal subía cara á claridade. Proudhon, o teórico socialista (e o home ao que admirou máis) querería facer dil un pintor proletariano pero excepto os rompedores de pedra, non hai obreiros sobre as súas teas e, en resumidas contas, ben poucos campesiños.
Courbet non herda de ninguén e non terá discípulo.
Véxase tamén editar
| Commons ten máis contidos multimedia sobre: Gustave Courbet |