Gran Premio de Europa de 1995
O Gran Premio de Europa de 1995 (oficialmente o XL Gran Premio de Europa) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 1 de outubro de 1995 no circuíto de Nürburgring, Nürburg, Alemaña. Foi a décimo cuarta carreira da tempada de Fórmula Un de 1995 e a primeira que se celebrou alí desde 1985. A carreira de 67 voltas gañouna Michael Schumacher para o equipo Benetton logo de comezar desde a terceira posición. Jean Alesi terminou segundo nun Ferrari, con David Coulthard, que comezou o Gran Premio desde a pole position, terceiro nun Williams. Esta foi tamén a última carreira para Massimiliano Papis e Jean-Denis Délétraz.
| Detalles da carreira[1] | ||
|---|---|---|
| Carreira 14 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995. | ||
 Trazado do circuíto de Nürburgring | ||
| Data | 1 de outubro 1995 | |
| Nome oficial | XL Gran Premio de Europa | |
| Localización | Nürburgring, Nürburg, Alemaña | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 4´556 km | |
| Distancia | 67 voltas, 305´252 km | |
| Clima | Chuvia, logo secou | |
| Pole position | ||
| Piloto |  David Coulthard
|
Williams-Renault |
| Tempo | 1:18.738 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Michael Schumacher
|
Benetton-Renault |
| Tempo | 1:21.180 na volta 57 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Michael Schumacher
|
Benetton-Renault |
| Segundo |  Jean Alesi
|
Ferrari |
| Terceiro | David Coulthard
|
Williams-Renault |
Carreira editar
Damon Hill, compañeiro de equipo de Coulthard, comezou a carreira en segundo lugar, pero caeu ao terceiro posto detrás de Schumacher ao comezo. Hill mantívose detrás de Schumacher durante a maior parte da carreira, antes de perder o seu alerón dianteiro nunha colisión con Alesi e retrocedendo debido á parada en boxes resultante. Logo saíuse da pista na volta 58 cando marchaba na cuarta posición, o que o levou a retirarse. Alesi parecía listo para gañar a carreira logo de comezar a carreira con slicks nunha pista mollada, pero foi freado polos dobrados e superado por Schumacher dúas voltas antes do final da carreira.[2]
A vitoria de Schumacher mantívoo na cima do campionato, 27 puntos por diante de Hill. O piloto alemán só necesitaba outros tres puntos para asegurar o título.[1][3] Benetton agora estaba 20 puntos por diante de Williams na clasificación de construtores de Fórmula 1 trala vitoria de Schumacher.
Clasificación editar
Cualificación editar
| Pos | Nº | Piloto | Equipo | Tempo Q1 | Tempo Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 | David Coulthard
|
Williams-Renault | 1:18.738 | 1:19.913 | — |
| 2 | 5 | Damon Hill
|
Williams-Renault | 1:18.972 | 1:19.607 | +0.234 |
| 3 | 1 | Michael Schumacher
|
Benetton-Renault | 1:19.470 | 1:19.150 | +0.412 |
| 4 | 28 |  Gerhard Berger
|
Ferrari | 1:19.821 | 1:21.083 | +1.083 |
| 5 | 15 | Eddie Irvine
|
Jordan-Peugeot | 1:20.488 | 1:21.426 | +1.750 |
| 6 | 27 | Jean Alesi
|
Ferrari | 1:20.521 | 1:20.510 | +1.772 |
| 7 | 2 | Johnny Herbert
|
Benetton-Renault | 1:20.653 | 1:21.236 | +1.915 |
| 8 | 30 | Heinz-Harald Frentzen
|
Sauber-Ford | 1:20.762 | 1:20.749 | +2.011 |
| 9 | 8 |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 1:20.866 | 1:20.968 | +2.128 |
| 10 | 7 | Mark Blundell
|
McLaren-Mercedes | 1:20.909 | 1:21.583 | +2.171 |
| 11 | 14 |  Rubens Barrichello
|
Jordan-Peugeot | 1:21.350 | 1:21.211 | +2.473 |
| 12 | 25 | Martin Brundle
|
Ligier-Mugen-Honda | 1:21.541 | 1:22.062 | +2.803 |
| 13 | 29 | Jean-Christophe Boullion
|
Sauber-Ford | 1:22.059 | 1:34.210 | +3.321 |
| 14 | 26 | Olivier Panis
|
Ligier-Mugen-Honda | 1:22.062 | 1:22.565 | +3.324 |
| 15 | 4 | Mika Salo
|
Tyrrell-Yamaha | 1:23.058 | 1:23.079 | +4.320 |
| 16 | 23 |  Pedro Lamy
|
Minardi-Ford | 1:23.328 | 1:24.087 | +4.590 |
| 17 | 9 |  Massimiliano Papis
|
Footwork-Hart | 1:23.689 | 1:24.134 | +4.951 |
| 18 | 24 | Luca Badoer
|
Minardi-Ford | 1:23.760 | 1:26.406 | +5.022 |
| 19 | 3 | Gabriele Tarquini
|
Tyrrell-Yamaha | 1:24.286 | 1:24.352 | +5.548 |
| 20 | 17 | Andrea Montermini
|
Pacific-Ford | 1:24.696 | 1:26.102 | +5.958 |
| 21 | 10 |  Taki Inoue
|
Footwork-Hart | 1:26.667 | 1:24.900 | +6.162 |
| 22 | 21 | Pedro Diniz
|
Forti-Ford | 1:25.647 | 1:25.157 | +6.419 |
| 23 | 22 | Roberto Moreno
|
Forti-Ford | 1:26.784 | 1:26.098 | +7.360 |
| 24 | 16 |  Jean-Denis Délétraz
|
Pacific-Ford | 1:27.853 | 1:29.677 | +9.115 |
Fonte:[1]
| ||||||
Carreira editar
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Michael Schumacher
|
Benetton-Renault | 67 | 1:39:59.044 | 3 | 10 |
| 2 | 27 | Jean Alesi
|
Ferrari | 67 | + 2.684 | 6 | 6 |
| 3 | 6 | David Coulthard
|
Williams-Renault | 67 | + 35.382 | 1 | 4 |
| 4 | 14 | Rubens Barrichello
|
Jordan-Peugeot | 66 | + 1 volta | 11 | 3 |
| 5 | 2 | Johnny Herbert
|
Benetton-Renault | 66 | + 1 volta | 7 | 2 |
| 6 | 15 | Eddie Irvine
|
Jordan-Peugeot | 66 | + 1 volta | 5 | 1 |
| 7 | 25 | Martin Brundle
|
Ligier-Mugen-Honda | 66 | + 1 Lap | 12 | |
| 8 | 8 | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 65 | + 2 voltas | 9 | |
| 9 | 23 | Pedro Lamy
|
Minardi-Ford | 64 | + 3 voltas | 16 | |
| 10 | 4 | Mika Salo
|
Tyrrell-Yamaha | 64 | + 3 voltas | 15 | |
| 11 | 24 | Luca Badoer
|
Minardi-Ford | 64 | + 3 voltas | 18 | |
| 12 | 9 | Massimiliano Papis
|
Footwork-Hart | 64 | + 3 voltas | 17 | |
| 13 | 21 | Pedro Diniz
|
Forti-Ford | 62 | + 5 voltas | 22 | |
| 14 | 3 | Gabriele Tarquini
|
Tyrrell-Yamaha | 61 | + 6 voltas | 19 | |
| 15 | 16 | Jean-Denis Délétraz
|
Pacific-Ford | 60 | + 7 voltas | 24 | |
| Ret | 5 | Damon Hill
|
Williams-Renault | 58 | Trompo | 2 | |
| Ret | 17 | Andrea Montermini
|
Pacific-Ford | 45 | Sen combustible | 20 | |
| Ret | 29 | Jean-Christophe Boullion
|
Sauber-Ford | 44 | Colisión | 13 | |
| Ret | 28 | Gerhard Berger
|
Ferrari | 40 | Eléctrico | 4 | |
| Ret | 22 | Roberto Moreno
|
Forti-Ford | 22 | Palier | 23 | |
| Ret | 30 | Heinz-Harald Frentzen
|
Sauber-Ford | 17 | Trompo | 8 | |
| Ret | 26 | Olivier Panis
|
Ligier-Mugen-Honda | 14 | Trompo | 14 | |
| Ret | 7 | Mark Blundell
|
McLaren-Mercedes | 14 | Accidente | 10 | |
| Ret | 10 | Taki Inoue
|
Footwork-Hart | 0 | Eléctrico | 21 | |
Fonte:[4]
| |||||||
Posicións logo da carreira editar
|
Clasificación no campionato de pilotos[1]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Henry, Alan (decembro 1995) [1995]. "1995 Grands Prix: Grand Prix of Europe". Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. pp. 206–207. ISBN 1-874557-36-5.
- ↑ Campionato Mundial FIA de Fórmula 1 - Revisión da Tempada de 1995 (VHS). Duke Video. 1995 -12-11. Consultado o 2008-08-20.
- ↑ "Champion in all but name". GrandPrix.com. Inside F1. 16 de outubro de 1995. Consultado o 26 de abril de 2008.
- ↑ "1995 European Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 2 de novembro de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Europa de 1995 |
Ligazóns externas editar
| Carreira anterior: Gran Premio de Portugal de 1995 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1995 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Pacífico do 1995 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Europa de 1994 |
Gran Premio de Europa | Carreira seguinte: Gran Premio de Europa de 1996 |