Gil Perez Conde foi un trobador portugués, que estivo activo nas décadas centrais do século XIII, posibelmente exiliado en 1248 tras a guerra entre Afonso III e Sancho II de Castela. Foi autor de 18 textos: 1 cantiga de amor convencional, 1 cantiga de amor en ton xocoso, 1 cantiga de amor de ton anticortés, 8 sátiras políticas, 1 sátira literaria, 2 sátiras morais, e 4 cantigas de escarnio.