Georg Friedrich Grotefend

Georg Friedrich Grotefend, nado en Hannoversch Münden o 9 de xuño de 1775 e finado en Hannover o 15 de decembro de 1853, foi un filólogo alemán, especializado na antigüidade. Estivo na orixe do desciframento da escritura cuneiforme.

Georg Friedrich Grotefend

Biografía
Nacemento	9 de xuño de 1775 Hann. Münden
Morte	15 de decembro de 1853 (78 anos) Hannover
Lugar de sepultura	Gartenfriedhof (en) , 153 52°22′10″N 9°44′48″L
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Hanôver (pt)
Educación	Universidade de Gotinga Lessing-Gymnasium (en)
Actividade
Campo de traballo	Estudos orientais (pt)
Ocupación	lingüista , erudito clásico , Asiriólogo , mestre
Membro de	Academia Prusiana das Ciencias
Lingua	Lingua alemá e lingua latina
Familia
Fillos	Karl Ludwig Grotefend (en)

Traxectoria

Grotefend estudou filoloxía na Universidade de Göttingen. En 1797, converteuse en colaborador da escola municipal de Hannoversch Münden e en 1803 en Prorektor desta escola. Despois nomeárono Konrektor no Instituto Lessing de Frankfurt e finalmente director do Instituto de Hannover en 1821.

En 1802, deu descifrado, tras só unhas poucas semanas, a inscrición persa de Behistún descuberta e copiada en 1621. Ao principio tratábase só dunha aposta, na que pretendía demostrar que era posíbel descifrar un sistema de escritura totalmente descoñecido sen axuda exterior.

A Inscrición de Behistún, tallada na parede dun acantilado, fornece o mesmo texto en tres linguas, contando a historia das conquistas do Rei Darío. Está ilustrada con imaxes en tamaño real de Darío con outras figuras.

Inscricións cuneiformes

O seu meirande mérito é o de ter descifrado as inscricións cuneiformes de Persépole que Carsten Niebuhr copiara en Nínive durante a súa gran viaxe a Arabia. Chegou ás seguintes conclusións:

• que as inscricións persas contiñan tres formas diferentes de escritura cuneiforme, de xeito que o desciframento dunha podía ser a clave para o das outras.
• que os caracteres da columna persa da inscrición de Behistun eran alfabéticos e non silábicos.
• que debían ser lidos de esquerda a dereita.
• que o alfabeto consistía en corenta letras, incluídos signos para vogais longas e breves.
• que as inscricións de Persépole estaban escritas en avéstico (cousa na que, porén, estaba errado), e que debían referirse á época dos reis aqueménidas.
• que unha determinada palabra de uso frecuente debería corresponder á palabra persa para "rei".
• que a inscrición nos proporciona os dous esquemas seguintes: A) X, rei, gran rei, rei de reis, fillo de Y, rei; B) Y rei, gran rei, rei de reis, fillo de Z.
• que a presenza dos dous esquemas A) e B) nos dá a oportunidade de identificar as persoas do texto: é mester que X fose un rei persa, que o seu pai fose tamén un rei de Persia, pero que o seu avó non o fose.

De acordo con esta idea Grotefend foi quen de identificar X con Xerxes I, Y con Darío I e Z con Histaspes. Georg Friedrich Grotefend retirouse en 1849 e morreu en 1853 en Hannover.A súa tumba está situada no cemiterio da Marienstraße en Hannover. O Instituto Grotefend-Gymnasium de Hann-Münden da súa vila natal leva o seu nome desde 1976.

Obra

• Anfangsgründe der deutschen Prosodie (Gießen, 1815).
• Lateinische Grammatik (Frankfurt am Main, 1823 - 1824).
• Neue Beiträge zur Erläuterung der persepolitanischen Keilschrift (Hannover, 1837).
• Rudimenta linguae umbricae Hannover, 1835-1838).
• Rudimentae linguae oscae (Hannover, 1839).
• Zur Geschichte und Geschichte von Altitalien (Hannover, 1840-1842).