Geoffrey Wilkinson

Geoffrey Wilkinson, nado o 14 de xullo de 1921 en Todmorden, Inglaterra e finado o 26 de setembro de 1996 en Londres, foi un químico e profesor universitario inglés galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1973.

Geoffrey Wilkinson

Biografía
Nacemento	14 de xullo de 1921 Todmorden, Reino Unido (pt)
Morte	26 de setembro de 1996 (75 anos) Londres, Reino Unido
Educación	Imperial College London
Tese académica	Some physico-chemical observations of hydrolysis in the homogeneous vapour phase (en)  (1951 )
Actividade
Campo de traballo	Química inorgánica
Ocupación	químico, profesor universitario, escritor de non ficción
Empregador	Imperial College London
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1975–) Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Royal Society
Obra
Obras destacables química organometálica (pt)
Doutorando	Frank Albert Cotton (pt) , Alan Davison (pt) e Richard A. Jones (en)
Premios
(1996)  Medalla Davy (1987)  Prémio Longstaff (pt) (1981)  Ludwig Mond Award (en) (1981)  Medalla Real (1976)  honorary doctorate of the University of Granada (en) (1973)  Premio Nobel de Química (1966)  Prêmio ACS de Química Inorgânica (pt) (1954)  Bolsa de estudos Guggenheim  Knight Bachelor  membro da Royal Society
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Уилкинсон Джефри) Obálky knih, Medvik >>>:Wilkinson, Geoffrey, Sir, 1921-1996,

Biografía

Estudou química na Universidade de Londres, onde se graduou en 1941, e onde en 1955 foi nomeado profesor de química inorgánica.

En 1976 foille concedida a distinción de sir por parte da raíña Isabel II do Reino Unido.

Investigacións científicas

En 1942 o profesor Friedriech A. Paneth recrutaba químicos mozos para o proxecto da enerxía nuclear. Wilkinson entrou na selección e foi enviado ao Canadá, onde permaneceu nos Laboratorios de Chalk River en Montreal ata 1946.

Posteriormente traballou xunto a Glenn Theodore Seaborg na Universidade de Berkeley en California, realizando estudos de taxonomía nuclear, e despois foi nomeado profesor asociado no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT) onde iniciou a súa investigación sobre os compostos organometálicos dos metais de transición como o monóxido de carbono e os alquenos. Mediante a utilización de espectros de difracción de raios X conseguiu atopar a constitución destes compostos, demostrando como estes contiñan un átomo de ferro encerrado entre dous aneis de ciclopentadieno paralelos, hoxe en día chamados ferroceno.

Durante a súa curta estancia na Universidade Harvard realizou investigacións sobre as funcións da excitación dos protones no cobalto.

O 1973 foi galardoado co Premio Nobel de Química, xunto co químico alemán Ernst Otto Fischer, polos seus traballos sobre compostos organometálicos.

Véxase tamén

• Premio Nobel de Química

Ligazóns externas

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 1973 (en inglés)
• Biografía na páxina do Instituto Nobel 1973 (en inglés)
• Geoffrey Wilkinson en Biografías y vidas

Predecesor: Stanford Moore, Christian Anfinsen e William Howard Stein

Premio Nobel de Química 1973 con Ernst Otto Fischer

Sucesor: Paul J. Flory