Galindo Garcés
Galindo Garcés, finado en 844, foi Conde de Aragón desde 833 ata a súa morte en 844.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. século IX  |
| Morte | 844 |
Count(ess) of Aragon (en)  | |
| 833 (Gregoriano) – 844 (Gregoriano) ← Garcia I Galíndez (pt) – Galindo I Aznárez → | |
| Actividade | |
| Ocupación | gobernante |
| Familia | |
| Familia | Belascotenes dynasty (en) |
| Cónxuxe | Guldreguth |
| Pais | Garcia I Galíndez (pt) e Nunilona Íñiguez |
| Irmáns | Velasco Garcés (en) , Iñigo Garcés (en) e Quisilo Garcés |
Traxectoria editar
Fillo e sucesor de García I Galíndez de Pamplona (Conde de Aragón 820-833), era neto de Galindo Belascotenes e tataraneto de Belasco, conde de Pamplona (799-812).
Casou con Guldregut, ambos fundadores e benfeitores do Mosteiro de San Pedro de Siresa. Ao non ter descendencia, o condado pasou ao seu tío Galindo I Aznárez, irmán da súa nai Matrona Aznárez, tamén conde de Urgell (830-833), Cerdanya (830-833), Pallars (833-834) e Ribagorza (833-834).
| Predecesor: García I Galíndez |
Conde de Aragón 833 - 844 |
Sucesor: Galindo I Aznárez |
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Ubieto Arteta, Antonio (1986). Cartulario de Siresa. Textos Medievales. ISBN 84-7013-217-2.