Frank Sherwood Rowland

químico estadounidense

Frank Sherwood Rowland, nado o 28 de xuño de 1927 en Delaware, Ohio (Estados Unidos) e finado o 10 de marzo de 2012, foi un profesor de química estadounidense na Universidade de California, Irvine. A súa investigación dedícase á química atmosférica e á cinética química, foi condecorado co Premio Nobel de Química en 1995.

Infotaula de personaFrank Sherwood Rowland

Frank Sherwood Rowland no Festival Mundial da Ciencia, Nova York, 2008.
Nome orixinal(en) Frank Sherwood Rowland Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento28 de xuño de 1927
Delaware, Ohio, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Morte10 de marzo de 2012 (84 anos)
Newport Beach, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Párkinson Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
País de nacionalidadeestadounidense
Educación
  • Universidade de Chicago
  • Director de teseWillard Frank Libby Editar o valor em Wikidata
    Coñecido por
  • Buraco de ozono
  • Actividade
    Campo de traballo
  • Química
  • Ocupaciónquímico , profesor universitario , autor Editar o valor em Wikidata
    EmpregadorUniversidade de Princeton
    Universidade do Kansas (pt) Traducir
    Universidade da Califórnia em Irvine (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
    Membro de
    LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
    Familia
    Cónxuxe
  • Joan Lundberg
  • Premios
  • Premio Nobel de Química (1995)
  • Premio Xapón, 1989

  • WikiTree: Rowland-9415 Find a Grave: 86639967 Editar o valor em Wikidata

    Traxectoria editar

    Rowland recibiu o seu BA a partir da Universidade Wesleyana de Ohio en 1948. Logo obtivo o seu M.S. en 1951 e o seu doutoramento en 1952, na Universidade de Chicago. Ocupou cargos académicos na Universidade de Princeton (1952-56) e na Universidade de Kansas (1956-64) antes de converterse nun profesor de química na Universidade de California, Irvine, en 1964. En Irvine a principios do decenio de 1970 comezou a traballar con Mario J. Molina. Rowland foi elixido para a Academia Nacional de Ciencias en 1978, e serviu como presidente de Asociación Americana para o Avance da Ciencia (AAAS) en 1993.

    O seu traballo máis coñecido é o descubrimento de que os clorofluorocarbonos contribúen co esgotamento do ozono. Teoría de que os gases de compostos orgánicos artificiais combínanse coa radiación solar e descomponse na estratosfera, liberando átomos de cloro e moléculas de monóxido de cloro que individualmente son capaces de destruír un gran número de moléculas de ozono. A investigación de Rowland, publicada por primeira vez na revista Nature en 1974, iniciou unha investigación científica do problema. A Academia Nacional de Ciencias recoñeceu a validez das súas conclusións en 1976, e en 1978 os aerosois a base dos CFCs foron prohibidos nos Estados Unidos.

    Recibiu o Premio Nobel de 1995 en Química, xunto con Mario J. Molina do MIT e Paul J. Crutzen do Instituto Max Planck de Química en Mainz, Alemaña. O Edificio de Ciencias Físicas na Universidade de California, Irvine, que o tivo nos seus laboratorios durante moitos anos, pasou a denominarse Salón de Rowland na súa honra nese mesmo ano.

    Véxase tamén editar

    Ligazóns externas editar

    Predecesor:
    George Andrew Olah
    Premio Nobel de Química
     

    1995
    con
    Mario J. Molina
    e Paul J. Crutzen
    Sucesor:
    Robert Curl,
    Harold Walter Kroto
    e
    Richard Errett Smalley