Francisco Diago
historiador español
Francisco Diago, nado en Viver (Castelló) en 1562 e finado o 23 de maio de 1615, foi un estudoso do medievo coñecido polas haxiografías e polos seus libros históricos.
| Francisco Diago | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 1562 |
| Viver | |
| Falecemento | 23 de maio de 1615 |
| Valencia | |
| Nacionalidade | Reino de Valencia |
| Ocupación | sacerdote católico, relixioso cristián, historiador e cronista |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Obtivo o doutoramento e a cátedra de teoloxía. Levou a cabo diferentes estudos de carácter histórico que deron lugar a un número importante de publicacións, entre as que cabe destacar as seguintes: Historia de la vida y milagros, muerte y discípulos de San Vicente Ferrer (1600); Historias de los victoriosísimos, antiguos Condes de Barcelona (1603); Anales del Reyno de Valencia (1613).
Morreu o 23 de maio de 1615 á idade de 53 anos, tendo sido nomeado por Filipe III, un ano antes, cronista maior da Coroa de Aragón.