Formentera

Formentera é unha illa mediterránea e concello español que forma parte das Illas Pitiusas, no arquipélago Balear. Cunha superficie de 77 km² é a illa habitada de menor extensión das Illas Baleares. Ocupa a posición máis meridional, separada da illa de Eivisa por un estreito paso de auga e de illotes chamado Es Freus, de 7 km de lonxitude.

Formentera
Formentera sat.png
Bandeira da illa de Formentera Escudo de Formentera

Localització de Formentera respecte les Illes Balears.svg
Localización nas Illas Baleares
Situación
PaísEspaña España
Comunidade autónomaFlag of the Balearic Islands.svg Illas Baleares
ArquipélagoIllas Baleares
MarMediterráneo
Coordenadas38°25′N 1°16′L / 38.42, 1.26
Xeografía
Superficie83,24 km²
Demografía
CapitalSant Francesc de Formentera
Poboación9.147 hab. (INE 2008)
Densidade109,89 hab./km² hab./km²
Lingua propiaCatalán e castelán

HistoriaEditar

A primeira presenza humana coñecida de Formentera atópase na Idade de Bronce, cando se construíu o sepulcro megalítico de Ca na Costa, datada no 1600 a. C. Logo dunha época na que permaneceu despoboada, tense vestixios do paso das culturas fenicia, púnica e romana.

Non se ten referencias a se a illa estivo poboada tras as invasións visigodas, pero polo menos a partir do século XI, durante a ocupación árabe, a illa contaba cunha poboación estable, pois quedan restos de vivendas, pozos e alxibes de devandita época.

As tropas de Xaime I de Aragón, comandadas por Guillem de Montgrí, conquistaron as Pitiusas en 1235, as cales foron incorporadas ao Reino de Mallorca. Formentera estaba aínda habitada por sarracenos, segundo relata o Llibre dels feits.

Tras a expulsión da poboación musulmá, o intento de establecer unha poboación permanente na illa fracasou; a dureza da illa e a inseguridade provocada polas incursións berberiscas puxeron fin, nos últimos anos do século XIV, ao que se coñece como o primeiro repoboamento. Desta época é a Capela románica de "Sa Tanca Vella", en Sant Francesc Xavier, construída no ano 1336.

Durante o resto da Idade Media e o Renacemento, Formentera só se atopou poboada ocasionalmente por habitantes da illa de Eivisa.

 
Vista da illa desde La Mola.

Foi en 1695 cando se produciu o definitivo repoboamento da illa, realizado por xentes de Eivisa; tras a doazón dunha parte da illa ao eivisenco Marc Ferrer, en pago polos servizos prestados. Algúns anos despois, en 1726, erixiuse a primeira igrexa de Formentera, dedicada a Sant Francesc Xavier, construída como unha fortaleza na que poder refuxiarse dos ataques dos piratas. Algunhas torres de defensa e vixía no litoral complementaron o sistema defensivo da illa e converteron o segundo repoboamento en definitivo. Co paso do tempo, fóronse empezando a crear uns pequenos núcleos de poboación ao redor das igrexas que se ían construíndo, aínda que a maioría da poboación atopouse sempre dispersa en pequenas casas de campo. Cara a mediados do século XVIII a poboación de Formentera era de catrocentas persoas e a finais do século XIX a illa tiña xa case dous milleiros de habitantes.

A partir das décadas de 1960 e 1970 empezouse a desenvolver unha incipiente industria turística, caracterizado por un ambiente de relax e tranquilidade (un pouco a diferenza da de Eivisa). De forma paralela, a finais dos 60 iniciouse o movemento hippy en Formentera, feito que marcou profundamente a personalidade da illa.

XeografíaEditar

A illa de Formentera é a illa habitada de menor tamaño das Baleares e a máis meridional. Atópase situada ao sur da illa de Eivisa, da que está separada polo paso de Es Freus, duns 7 km. O seu punto máis próximo na Península Ibérica é Dénia (Alacant), a 40 millas.

Ten 69 km de litoral, repletos de praias e barrancos de gran beleza. Trátase dunha illa case plana, sendo a súa altura máxima de 192 metros (La Mola). O clima é suave, cunha temperatura media anual de 18,6 graos centígrados e 2.883,1 horas de sol anuais de media. A vexetación, de tipo mediterráneo, combina zonas de dunas con bosques de piñeiro e de sabina.

Ao norte da illa atópanse varios illotes deshabitados, os máis importantes dos cales son S'Espalmador (dunhas 240 ha) e S'Espardell (de 60 ha), que pertencen ao concello.

DemografíaEditar

A illa de Formentera está conformada administrativamente por un único municipio (chamado igualmente Formentera e que inclúe aos illotes de S'Espalmador e S'Espardell) e conta cinco núcleos urbanos: Sant Francesc de Formentera (capital da illa), Sant Ferran de ses Roques, el Pilar de la Mola, la Savina e es Pujols. A poboación total da illa era de tan só 10.365 habitantes no 2011.

Entidades de poboación:

Organización territorialEditar

 
Vendas de Formentera

A organización tradicional do territorio é en parroquias e vendas (véndes en catalán). A illa está dividida en 3 parroquias e 14 vendas.

As tres parroquias da illa son: Sant Francesc de Formentera, Sant Ferran de ses Roques e El Pilar de la Mola. Nos últimos anos desenvolvéronse outros pobos eminentemente turísticos como Es Pujols, Es Caló ou La Savina.

As vendas son unha organización típica de Eivisa e Formentera motivada pola poboación tradicionalmente diseminada. As 14 vendas nas que se divide a illa son:

  • Es Brolls
  • Es Ca Marí-Mitjorn
  • Es Camatge
  • Es Cap
  • Es Molí-S'Estany
  • Es Monestir
  • Es Pi des Català
  • Porto-salè
  • Sa Miranda-Cala Saona
  • Sa Punta
  • Sa Talaiassa
  • Ses Clotades
  • Ses Roques
  • Ses Salines

GobernoEditar

Artigo principal: Consello Insular de Formentera.

Coa aprobación do Estatuto de Autonomía das Illas Baleares en 2007, créase o Consello Insular de Formentera. Desde entón, Formentera queda independente de vínculos de Eivisa, xa que deixa de depender do Consello Insular de Eivisa e Formentera.

A institución está formada por trece concelleiros escollidos nas eleccións do Concello, que son ademais conselleiros insulares. As primeiras eleccións, celebradas o 27 de maio de 2007, gañounas Gent per Formentera, unha formación localista e de esquerdas. Jaume Ferrer foi escollido alcalde e, consecuentemente, presidente do primeiro Consello de Formentera.

EconomíaEditar

 
Praias da península des Trucadors.

Sant Francesc de Formentera é a capital da illa e onde se concentran as administracións públicas. En La Savina é onde se atopa o porto do mesmo nome, única vía de acceso á illa. A industria principal é o turismo, que explota as paradisiacas praias da illa: Illetes, Llevant, Es Arenals, Migjorn, Cala Saona etc.

ComunicaciónsEditar

A única maneira de acceder á illa é en barco desde Eivisa, e durante os meses de verán prográmanse tamén varias conexións entre Formentera e Dénia, na costa da Comunidade Valenciana. O único porto da illa está en La Savina. O barco é unha forma económica de viaxar a Formentera que ademais permite a viaxe con automóbil. As liñas JET unen os portos de Eivisa e La Savina, con barcos provistos de hidrojet, en menos de 30 minutos.

Para moverse dentro da illa existen varias opcións; hai 4 liñas de autobús que unen os principais puntos da illa como o porto de La Savina ou Sant Francesc de Formentera. Tamén hai unha pequena rede de estradas entre as que destaca a PM-820, que atravesa a illa pasando polas localidades máis importantes.

Véxase taménEditar

Ligazóns externasEditar