Filipa de Hainaut

Filipa de Hainaut, nada en Valenciennes aproximadamente en 1314 e finada o 15 de agosto de 1369, foi a raíña consorte de Eduardo III de Inglaterra.

Filipa de Hainaut
Nacemento	24 de xuño de 1314
	Valenciennes
Falecemento	15 de agosto de 1369
	Castelo de Windsor
Causa	edema
Soterrada	Abadía de Westminster
Nacionalidade	Reino de Inglaterra
Ocupación	regente
Pai	Guillerme I de Hainaut
Nai	Joana de Valois, Condessa de Hainaut
Cónxuxe	Eduardo III de Inglaterra
Fillos	Eduardo de Woodstock, Joana de Inglaterra (1335–1348), Leonel de Antuérpia, Xoán de Gante, Edmundo de Langley, Mary of Waltham, Tomás de Woodstock, Joan of England, Isabela de Coucy, William of Hatfield, Blanche de la Tour Plantagenet, Margarida de Inglaterra, Condessa de Pembroke, Thomas of England e William of Windsor
Irmáns	William II of Hainaut, Margarida II, Condessa de Hainault e Joanna of Hainaut
[ editar datos en Wikidata ]

Retrato de Filipa de Heinaut.

Traxectoria

Naceu en Valenciennes (daquela condado de Hainaut, hoxe Francia) filla do conde de Hainaut Guillerme I e de Xoana de Valois, neta de Filipe III de Francia.

Casou con Eduardo o 24 de xaneiro de 1328, once anos antes da súa ascensión ao trono. A diferenza de moitas predecesoras entre as raíñas consortes inglesas, non causou molestias na corte introducindo costumes estranxeiros.

Filipa acompañou a Eduardo nas súas expedicións a Escocia (1333) e a Flandres (1338-40), onde recibiu o recoñecemento pola súa bondade e compaixón. É recordada pola historia como unha muller benévola, que persuadiu ao seu marido a perdoar os burgueses de Calais (1346) cando tiñan que ser executados de xeito exemplar.

Exerceu como rexente en varias ocasións mentres o seu marido estaba no continente.

O 15 de agosto de 1369 Filipa morreu de enfermidade no castelo de Windsor, aos 55 anos e foi enterrada na abadía de Westminster.

Descendentes

Filipa e Eduardo tiveron 14 fillos, dos cales chegaron a adultos (Filipa sobreviviu a 9 dos 14 nenos). A súa descendencia desempeñaría un papel importante no desenvolvemento das futuras guerras civís inglesas, que se habían coñecer como a Guerra das Dúas Rosas.

• Eduardo o Príncipe Negro (1330-76).
• Isabel de Inglaterra (1332-1379).
• Xoana de Inglaterra (1334-1348).
• Leonel de Antuerpen, primeiro duque de Clarence (1338-68).
• Xoán de Gante, primeiro ducado de Lancasterduque de Lancaster (1340-99).
• Edmundo de Langley, primeiro duque de York (1341-1402).
• María Plantagenet (1344-1362).
• Margarida Plantagenet (1346-1361).
• Tomé de Woodstock, primeiro duque de Gloucester (1355-97).

Tres fillos máis e dúas fillas morreron na infancia.