Fernando Cortés Bugía

escultor, pintor e debuxante galego (1874-1948)

Fernando Cortés Bugía, nado en Betanzos o 15 de decembro de 1874 e finado na Coruña o 25 de marzo de 1948, foi un pintor, escultor e debuxante galego.

Fernando Cortés Bugía
Nacemento15 de decembro de 1874
Lugar de nacementoBetanzos
Falecemento25 de marzo de 1948
Lugar de falecementoA Coruña
NacionalidadeEspaña
Alma máterEscola de Arte e Superior de Deseño Pablo Picasso (EASD)
Ocupaciónescultor, pintor, debuxante, mestre e político
editar datos en Wikidata ]

TraxectoriaEditar

Ingresou na Escola de Artes e Oficios da Coruña, onde foi discípulo de Román Navarro e Isidoro Brocos. En 1907 converteuse en auxiliar meritorio. En 1916 obtivo a praza de profesor de ascenso, de modelado e baleirado, e en 1921, a de profesor de termo da escola. O 30 de abril de 1931 ascendeu a director do centro e a honorario deste en 1945, ano no que se xubilou. Ilustrou libros, álbums e programas de festas e colaborou en La Voz de Galicia debuxando temas de actualidade e paisaxísticos. En 1909 foi nomeado membro correspondente da Real Academia Galega e o 27 de xullo de 1941, numerario. Pertenceu á Real Academia de Belas Artes Nuestra Señora del Rosario da Coruña e á Comisión Provincial de Monumentos.

Membro da agrupación socialista da Coruña, foi elixido concelleiro en 1913, pero renunciou ao cargo unha semana despois do seu nomeamento.

ObrasEditar

É autor dos bustos de Eduardo Pondal e Manuel Murguía, emprazados nos xardíns de Méndez Núñez coruñeses; as placas de Emilia Pardo Bazán (A Coruña), Lugrís Freire (Sada) e Leiras Pulpeiro (Mondoñedo). Tamén da placa conmemorativa dos irmáns García Naveira, en Betanzos.

NotasEditar

  1. Recepción de Castelao na Real Academia Galega na Coruña o 25 de xullo de 1934.

Véxase taménEditar

BibliografíaEditar

Ligazóns externasEditar