Fernando Álvarez de Miranda

Fernando Álvarez de Miranda y Torres, nado en Santander o 14 de xaneiro de 1924 e finado o 7 de maio de 2016,[1] foi un político español.

Fernando Álvarez de Miranda
Nacemento14 de xaneiro de 1924
Lugar de nacementoSantander
Falecemento7 de maio de 2016
Lugar de falecementoMadrid
Causainfarto
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade Autónoma de Madrid, Facultade de Dereito da Universidade Complutense de Madrid e Facultade de Dereito da Universidade de Zaragoza
Ocupaciónpolítico, xurista, diplomático e avogado
FillosRamón María Álvarez de Miranda García
Premioshonorary doctorate of the University of Alcala, Collar of the Spanish Order of the Civil Merit, Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica e Gran Cruz da Orden de Carlos lll
Na rede
Dialnet: 515150
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Profesor de dereito procesal na Universidade Complutense de Madrid. De ideoloxía democristiá e monárquica, foi deportado a Fuerteventura polo réxime franquista tras asistir ó Congreso de Múnic (1962). Membro do Consello Privado de Don Xoán (1964). Durante a transición española fundou o Partido Popular Demócrata Cristián que como Partido Demócrata Cristián se integrou na UCD, coa que foi presidente do Congreso dos Deputados (1977-1979), foi tamén embaixador no Salvador (1986-1989) e Defensor do Pobo (1994-1999).

Notas editar

Véxase tamén editar

Predecesor:
Álvaro Gil-Robles
  
Defensor do Pobo de España
 
1994 - 1999
Sucesor:
Enrique Múgica