Federico VI de Dinamarca

Federico VI, nado en Christiansborg o 28 de xaneiro de 1768 e finado en Copenhague o 3 de decembro de 1839, foi rei de Dinamarca de 1808 a 1839 e de Noruega de 1808 a 1814. Era fillo de Cristian VII e Carlina Matilda de Hannover.

Federico VI de Dinamarca
Nacemento	28 de xaneiro de 1768
	Copenhague
Falecemento	3 de decembro de 1839
	Copenhague
Soterrado	Catedral de Roskilde
Nacionalidade	Dinamarca
Relixión	Luteranismo
Ocupación	monarca
Pai	Cristiano VII da Dinamarca
Nai	Carolina Matilde da Grã-Bretanha
Cónxuxe	Maria Sofia de Hesse-Cassel
Fillos	Carolina da Dinamarca, Guilhermina Maria da Dinamarca e Frederik Wilhelm Dannemand
Irmáns	Luísa Augusta da Dinamarca
Premios	Gran cruz da Lexión de Honor, Cabaleiro da orden do Espírito Santo, Cabaleiro da Orden de San Miguel, Cabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro, Ordem de Santo André e Grã-Cruz da Banda das Três Ordens
[ editar datos en Wikidata ]

Anteriormente fora rexente de Dinamarca e Noruega (1784-1808) debido aos problemas psicolóxicos de seu pai.

Durante a súa rexencia, Federico levou a efecto reformas liberais co apoio do seu ministro principal Andreas Peter Bernstorff, incluíndo a abolición da servidume en 1788 pero tivo problemas con Gran Bretaña que se traduciron en dous ataques navais británicos en 1801 e 1807. Nese ano o rei aliouse con Napoleón e tras da súa derrota tivo que ceder Noruega a Suecia de conforme ao Tratado de Kiel. Afeccionado á astronomía chegou a descubrir un cometa en 1832. Morreu o 3 de decembro de 1839.