Federico Krutwig, nado en Getxo o 15 de maio de 1921 e finado en Bilbao o 15 de novembro de 1998, foi un escritor e político vasco.

Federico Krutwig
AlcumeFernando Sarrailh de Ihartza e Heiko Sagredo de Ihartza
Nacemento15 de maio de 1921
Lugar de nacementoGetxo
Falecemento15 de novembro de 1998
Lugar de falecementoBilbao
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónescritor, político e académico
Coñecido porVasconia: Estudio dialéctico de una nacionalidad
Na rede
Inguma: federiko-krutwig-sagredo-1921-1998 Literaturaren Zubitegia: 75 Dialnet: 14447
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria Editar

De pai alemán e nai vasca de orixe veneciana aprendeu éuscaro na adolescencia de forma autodidacta. En 1943 ingresou na Euskaltzaindia (Academia da Lingua Vasca). Partidario de normalización do éuscaro a partir do labortano por ser o dialecto máis usado na literatura.

En 1952 no discurso de contestación á entrada de Luis Villasante pronunciouse contra a actitude da igrexa coa lingua vasca e días despois tivo que deixar España pasando a Iparralde onde contactou co movemento Jagi. Influído pola revolta alxeriana en 1963 publicou o libro Vasconia baixo o sobrenome de Fernando Sarrailh de Ihartza,, onde cuestiona algúns aspectos do nacionalismo tradicional de Sabino Arana, propoñendo un novo nacionalismo vasco nunha Euskadi que comprendería o territorio entre o Ebro e o Garona e móstrase a favor da loita armada contra España.

Colaborou con EGI e en 1964 Francia expúlsao e instálase en Bruxelas relacionándose con membros de ETA e elaborando informes para a V Asemblea desa organización. Considerado o seu primeiro ideólogo, non obstante abandonou ETA en 1975 e estableceuse en Zarauz, dedicándose en exclusiva á produción literaria.

Véxase tamén Editar

Ligazóns externas Editar