Factor estimulante de colonias
Os factores estimulantes de colonias (CSFs, do inglés Colony-stimulating factor) son varios tipos de glicoproteínas citocinas reguladoras, que se unen a receptores situados na superficie de células nai hematopoéticas, o que activa nestas unhas vías de sinalización intracelular que poden causar que proliferen e se diferencien nun tipo específico de célula sanguínea, xeralmente glóbulos brancos. Os seus estímulos non son só proliferativos senón que tamén regulan funcionalmente a actividade das células.[1] Segréganos moitos tipos celulares, maiormente, células inmunitarias.
Aínda que os CSFs son funcionalmente similares, as súas secuencias non o son, e non se cre que deriven evolutivamente dunha molécula antepasada común.[1]
Poden ser sintetizados e administrados exoxenamente, xa que existen varios fármacos de análogos deles.
Nome e descubrimento
editarO nome "factores estimulantes de colonias" (ou "das colonias") procede do método que se utilizou para o seu descubrimento. O que se facía era cultivar células nai hematopoéticas nunha matriz semisólida, que impedía que as células se movesen, para que, se unha soa célula empezase a proliferar, todas as células derivadas dela permanecesen agrupadas arredor do punto da matriz onde se encontraba a célula inicial. Estes grupos de células son as denominadas "colonias." Aos cultivos de células nai hematopoéticas engadíaselles diversas substancias e despois examinábase cal delas estimulaba a produción de colonias e cal non e que tipo de colonias se orixinaban. Así, por exemplo, a substancia que estimulaba a formación de colonias de macrófagos era denominada factor estimulante de colonias de macrófagos, e de xeito similar noutros casos.
Mecanismo
editarOs factores estimulantes de colonias son solubles, a diferenza doutras substancias unidas a membranas presentes no microambiente hematopoético. Transducen sinais por sinalización parácrina, endócrina, ou autócrina.
Exemplos
editarEntre os factores estimulantes de colonias están:
- Xene CSF1 - Factor estimulante de colonias de macrófagos (M-CSF), tamén chamado factor estimulante de colonias 1 (CSF1).[2]
- Xene CSF2 - Factor estimulante de colonias de granulocitos-macrófagos (GM-CSF), tamén chamado factor estimulante de colonias 2 (CSF2).[3] Obtivéronse fármacos análogos del como sargramostim e molgramostim.
- Xene CSF3 - Factor estimulante de colonias de granulocitos (G-CSF), tamén chamado factor estimulante de colonias 3 (CSF3). Obtivéronse fármacos análogos del como filgrastim e lenogastrim.[4]
- Sintético - Promegapoetina
Usos clínicos
editar- Estimulación da medula ósea
- Mobilización de células nai
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 D. Metcalf: The molecular biology and functions of the granulocyte-macrophage colony-stimulating factors. In: Blood. Band 67, Nummer 2, Februar 1986, S. 257–267, ISSN 0006-4971. PMID 3002522. (Review)
- ↑ Stanley ER, Berg KL, Einstein DB, Lee PS, Pixley FJ, Wang Y, Yeung YG (January 1997). "Biology and action of colony--stimulating factor-1". Mol. Reprod. Dev. 46 (1): 4–10. doi:10.1002/(SICI)1098-2795(199701)46:1<4::AID-MRD2>3.0.CO;2-V. PMID 8981357.
- ↑ Francisco-Cruz A, Aguilar-Santelises M, Ramos-Espinosa O, Mata-Espinosa D, Marquina-Castillo B, Barrios-Payan J, Hernandez-Pando R (2014). "Granulocyte-macrophage colony-stimulating factor: not just another haematopoietic growth factor". Med. Oncol. 31 (1): 774. DOI:10.1007/s12032-013-0774-6. PMID 24264600.
- ↑ Souza LM, Boone TC, Gabrilove J, Lai PH, Zsebo KM, Murdock DC, Chazin VR, Bruszewski J, Lu H, Chen KK, Barendt J, Platzer, E, Moore, MAS, Mertelsmann R, Welte K (April 1986). "Recombinant human granulocyte colony-stimulating factor: effects on normal and leukemic myeloid cells". Science 232 (4746): 61–5. DOI:10.1126/science.2420009. PMID 2420009.
Alberts, Bruce; et al. (2002). Molecular Biology of the Cell (4th ed.). New York, NY: Garland Science. ISBN 0-8153-4072-9.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar- Colony-Stimulating Factors Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.