Estauracio (m. 11 de xaneiro de 812) foi un emperador bizantino, fillo de Nicéforo I.

Modelo:BiografíaEstauracio

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento775 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Morte11 de xaneiro de 812 Editar o valor en Wikidata (36/37 anos)
Constantinopla, Turquía Editar o valor en Wikidata
Causa da morteGangrena Editar o valor en Wikidata
Emperador bizantino
26 de xullo de 811 – 2 de outubro de 811
← Nicéforo IMiguel I Rangabé → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónCristianismo ortodoxo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor en Wikidata
Familia
FamiliaDinastia niceforiana (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
CónxuxeTeófano de Atenas (807–) Editar o valor en Wikidata
PaiNicéforo I Editar o valor en Wikidata
IrmánsProcópia Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
2 de outubro de 811Abdicación
803coroación Editar o valor en Wikidata

Resultou paralizado pola ferida producida por unha espada durante a loita cos búlgaros na batalla de Pliska (26 de xullo de 811), na que morreu o seu pai. Estauracio foi salvado pola Garda imperial que o retirou do campo de batalla, protexéndoo en tanto que herdeiro da coroa. Por mor das súas feridas, foi coroado formalmente en Adrianópolis (a actual Edirne), e foi a primeira vez, desde a deposición do último emperador de Occidente en 476, que un emperador era coroado fóra de Constantinopla. Durante o seu curto reinado tivo lugar unha constante pugna na corte imperial pola sucesión. As irmás de Estauracio trataron de influírlle para que elixise aos seus maridos. Finalmente conseguiuse impoñer un dos seus cuñados Miguel I Rangabé, que depuxo a Estauracio o 2 de outubro de 811. Estauracio retirouse a un mosteiro, onde morreu cinco meses despois.

Imperio Bizantino

Segue a:
Nicéforo I
Estauracio
Precede a:
Miguel I Rangabé