Unidade de medida

cantidade estandarizada dunha determinada magnitud física

Unha unidade de medida é unha cantidade estandarizada dunha determinada magnitude física, definida e adoptada por convención ou por lei.[1] Calquera valor dunha cantidade física pode expresarse como un múltiplo da unidade de medida.

Copia exacta, feita en 1884, do quilogramo prototipo internacional rexistrada na Oficina Internacional de Pesas e Medidas, en Sèvres, Francia, que define a unidde de masa no SI, o sistema métrico moderno.

Unha unidade de medida toma o seu valor a partir dun patrón ou dunha composición doutras unidades definidas previamente. As primeiras unidades coñécense como unidades básicas ou de base (fundamentais), mentres que as segundas chámanse unidades derivadas.[2]

Un conxunto de unidades de medida no que ningunha magnitude teña máis dunha unidade asociada é denominado sistema de unidades.[3]

Todas as unidades denotan cantidades escalares. No caso das magnitudes vectoriais, interprétase que cada un dos compoñentes está expresado na unidade indicada.[1]

Historia editar

As unidades de medida estiveron entre as primeiras ferramentas inventadas polos seres humanos. As sociedades primitivas necesitaron medidas rudimentarias para moitas tarefas: a construción de moradas, a confección de roupa ou a preparación de alimentos e materias primas.

Os sistemas de pesos e medidas máis antigos que se coñecen parecen ser creados entre o cuarto milenio e o terceiro antes de Cristo, entre os antigos pobos de Mesopotamia, Exipto e o val do Indo, e quizais tamén en Elam e Persia. Os pesos e as medidas menciónanse así mesmo na Biblia (Lev. 19, 35-26) como un mandato que esixe honestidade e medidas xustas.

Moitos sistemas de medición estiveron baseados no uso das partes do corpo humano e os arredores naturais como instrumentos de medición.[4]

Sistemas tradicionais de medidas editar

Os sistemas tradicionais basean as súas unidades de medición de distancia nas dimensións do corpo humano. A polgada representa o ancho do dedo polgar, de onde toma o seu nome. O representaba orixinalmente a lonxitude dun pé humano, aínda que esta unidade transformouse co tempo no equivalente a 12 polgadas no sistema anglosaxón. A iarda, doutra banda, representa a lonxitude desde a punta do nariz ata a punta do dedo medio. Unha braza correspondía á distancia de punta a punta dos dedos medios cos brazos estendidos. Outras unidades eran o palmo (a lonxitude da palma da man) e o cóbado (aproximadamente a lonxitude do antebrazo).[5] Para distancias maiores, existía a milla, unidade de medida creada na antiga Roma que equivalía orixinalmente a 2000 pasos dunha lexión. Sobre a base da milla, os romanos definiron o estadio de tal forma que oito estadios correspondían a unha milla.[5] Así mesmo, a legua na antiga Roma equivalía a aproximadamente unha milla e media.[6]

Na maioría dos países europeos utilizábanse medidas de peso baseadas na libra. Esta unidade, cuxo nome provén do latín libra pondo, dividíase en doce onzas (do latín uncia, que significa ‘doceava parte’).[7][8] Con todo, nalgúns países durante a Idade Media utilizáronse libras que se dividían en 16 onzas. Outra unidade tradicional de peso era o gran, que no sistema inglés actual equivale a 64,79891 mg. A partir desta unidade, a libra definíase como 5760 grans nalgúns caso ou como 7000 grans noutros casos. Así mesmo, en xoiería úsase unha unidade chamada gran métrico, que equivale a 0,25 quilates ou 50 mg.[9] Na Península Ibérica, un quintal equivalía a 100 libras (o que actualmente serían uns 46 kg);[10] a cuarta parte dun quintal denominábase unha arroba (do árabe ar rub', ‘cuarta parte’).[11]

Os movementos do Sol e da Lúa determinaron as unidades tradicionais de tempo. O movemento aparente do Sol desde a súa saída no horizonte ata a seguinte, a súa posta ata a seguinte ou os sucesivos pasos por un meridiano, dependendo da cultura, definiron o día.[12] Os babilonios dividiron o tempo entre a saída e a posta do Sol en doce partes que coñecemos agora como horas. Coa invención dos reloxos mecánicos foi posible dividir tamén a noite, polo que actualmente un día completo componse de 24 horas. Unha hora dividiuse en 60 minutos e estes, á súa vez, quedaron divididos en 60 segundos (con todo, o segundo actual ten unha definición moderna independente da definición do día).[13] Da relixión xudía, as nacións cristiás e musulmás herdaron a definición de semana: un período de sete días.[14] Por outra banda, o movemento do Sol observado con respecto ás estrelas afastadas definiu o ano. Posto que o período de translación da Terra non é un número enteiro de días, existiu a necesidade de introducir o ano bisesto no calendario xuliano e no calendario gregoriano.[15] A partir do ano definíronse unidades máis grandes de tempo como o século (cen anos) e o milenio (mil anos). O período de translación da Lúa ao redor da Terra definiu o concepto do mes. Posto que este período non corresponde a un número enteiro de días, diversas culturas tiveron diferentes definicións de mes. No actual calendario occidental, os meses poden durar 28, 29, 30 ou 31 días, dependendo do caso.[16]

Entre as unidades tradicionais en Galicia, dentro dun sistema xeral de antigas medidas españolas, destacan a polgada, o , a legua, varias de orixe arábiga (a fanega, a arroba e o quintal) e o ferrado.

Sistema Internacional de Unidades (SE) editar

O sistema internacional de unidades é a forma actual do sistema métrico decimal e establece as unidades que deben ser utilizadas internacionalmente. Foi creado polo Comité Internacional de Pesas e Medidas con sede en Francia. Nel establécense 7 magnitudes fundamentais, cos patróns para medilas:[17]

  1. Lonxitude
  2. Masa
  3. Tempo
  4. Intensidade eléctrica
  5. Temperatura
  6. Intensidade luminosa
  7. Cantidade de substancia

Tamén establece moitas magnitudes derivadas, que non necesitan dun patrón, por estar compostas de magnitudes fundamentais.[17]

Patrón de medida editar

Un patrón de medidas é o feito illado e coñecido que serve como fundamento para crear unha unidade de medir magnitudes. Moitas unidades teñen patróns, pero no Sistema Internacional só as unidades básicas teñen patróns de medidas. Os patróns nunca varían o seu valor, aínda que foron evolucionando porque os anteriores establecidos eran variables e establecéronse outros diferentes considerados invariables.[17]

Un exemplo dun patrón de medida sería: «Patrón do segundo: Un segundo é a duración de 9 192 631 770 oscilacións da radiación emitida na transición entre os dous niveis hiperfinos do estado fundamental do isótopo 133 do átomo de cesio (133Cs), a unha temperatura de 0 K».[18]

De todos os patróns do Sistema Internacional, só existe a mostra material dun: o quilogramo, conservado na Oficina Internacional de Pesos e Medidas. Dese patrón fixéronse varias copias para distintos países.[19]

Os sete patróns definidos polo Sistema Internacional de Unidades son:[17]

 
Metro patrón en platino iridiado
  1. Segundo :(tempo)
  2. Metro :(lonxitude)
  3. Ampere :(intensidade de corrente eléctrica)
  4. Mol :(cantidade de substancia)
  5. Quilogramo :(masa)
  6. Kelvin :(temperatura)
  7. Candea :(intensidade luminosa)

Sistema cegesimal editar

Artigo principal: Sistema CGS.

Asociado ao sistema internacional atópase o sistema cegesimal (ou sistema CGS) que é un sistema de unidades mecánicas (é dicir, unidades que miden magnitudes utilizadas en mecánica: lonxitude, masa, tempo e as súas derivadas) baseado en tres unidades fundamentais que son submútiplos de unidades do SI: o centímetro, o gramo e o segundo.[20] O sistema CGS ás veces é estendido a magnitudes non mecánicas, como as empregadas en electromagnetismo, combinando o uso das unidades gaussianas (véxase máis adiante, unidades naturales en electromagnetismo).[21]

Sistemas naturais de unidades editar

Nalgunhas disciplinas é conveniente definir sistemas de unidades que permiten simplificar os cálculos e as medicións. Estes sistemas definen as súas unidades a partir de magnitudes que ocorren de maneira frecuente na natureza. Entre as disciplinas onde ocorre isto están a astronomía, o electromagnetismo, a física de partículas e a física atómica.

En astronomía editar

En astronomía é moi común atopar unidades definidas a partir de magnitudes física de certos obxectos. Diferentes unidades de lonxitude están definidas a partir de distancias astronómicas:[22]

  • Unidade astronómica ( AU), definida orixinalmente como a distancia media desde o Sol á Terra (actualmente fixada en 149 597 870 700 m).[23]
  • Parsec (PC), definido como a distancia á cal unha unidade astronómica subtende un ángulo de 1 segundo de arco.
  • Ano luz (AL), definido como a distancia percorrida pola luz no baleiro durante un ano.

É moi común o uso das magnitudes físicas do Sol para definir unidades que, doutra maneira, serían extremadamente grandes:[24]

Outras unidades naturais empregadas en astronomía, aínda que menos frecuentemente son o radio terrestre, a masa terrestre, a masa de Xúpiter etc.

Na física cuántica e relativista editar

Nas diferentes subdisciplinas da física que utilizan os modelos relativistas e cuánticos, como a física atómica, a física nuclear, a física de partículas etc., é común definir sistemas de unidades onde as diferentes constantes fundamentais toman o valor da unidade. As constantes que se adoitan establecer iguais a un son: a constante de Planck reducida (ħ), a velocidade da luz (c), a constante da gravitación universal (G), a constante de Boltzmann (kB), a carga do electrón (e), a masa do electrón (me) e a masa do protón (mp).[25][26][27][28][29] Outras eleccións comúns son definir certas cantidades en termos da constante de estrutura fina (α):[27][28]

 .

Outra unidade comunmente utilizada como unidade de enerxía é o electronvoltio ( eV) definido como a cantidade de enerxía adquirida por un electrón ao acelerarse nunha diferenza de potencial dun voltio. É dicir, en unidades do SI isto é 1,602176462 × 10−19 J.[30]

Na seguinte táboa resúmense as definicións comúns para diferentes sistemas de unidades.

Cantidade e símbolo / Sistema de unidades Planck
(con unidades gaussianas)
Stoney Hartree Rydberg «Natural»
(con unidades de Lorentz–Heaviside)
«Natural»
(con unidades gaussianas)
Velocidade da luz no baleiro
 
           
Constante de Planck reducida
 
           
Carga do electrón
 
           
Constante de Josephson
 
           
Cosntante de von Klitzing
 
           
Constante da gravitación universal
 
           
Constante de Boltzmann
 
           
Masa do electrón
 
           

En electromagnetismo editar

En electromagnetismo é posible definir un sistema de unidades natural a partir da lei de Coulomb, que permite calcular a forza exercida entre dúas cargas eléctricas   e   en función da distancia   que separa ás devanditas cargas:[31]

 

  é unha constante cuxo valor depende do sistema de unidades elixido (no SI, ten un valor aproximado de 9 × 109 N m2 C−2). Neste sistema de unidades natural —coñecido como sistema gaussiano de unidades— escóllese o valor de devandita constante igual á unidade.[31] Desta maneira, dúas cargas eléctricas de 1 statC (statcoulomb, a unidade de carga eléctrica definida neste sistema de unidades) de magnitude separadas unha distancia de 1 cm senten unha forza de 1 dyn de magnitude. A partir disto pódense definir outras unidades como o statamperio (1 statC/s) etc. As unidades do sistema gaussiano en moitas ocasións son consideradas como parte do sistema CGS.[31]

Táboas de conversión editar

As unidades do SI non foron adoptadas no mundo enteiro. Os países anglosaxóns utilizan moitas unidades do SI, pero aínda empregan unidades propias da súa cultura, como o , a libra, a milla etc.[32] En Estados Unidos, o SI non é utilizado cotidianamente fora do ámbito da ciencia e a medicina.[33]

Na navegación aínda se usan a milla e a legua náuticas.[6][34] Nas industrias do mundo aínda se utilizan unidades como: PSI, BTU, galóns por minuto, grans por galón, barrís de petróleo etc. Por iso aínda son necesarias as táboas de conversión, que converten o valor dunha unidade ao valor doutra unidade da mesma magnitude.[35] Exemplo: Cunha táboa de conversión convértense 5 pés ao seu valor correspondente en metros, que sería de 1,524 m.[36]

Erros de conversión editar

Ao converter unidades cométense inexactitudes, porque ás veces, o valor convertido non equivale exactamente á unidade orixinal, debido a que o valor do factor de conversión pode ser inexacto.

Exemplo: 5 lb son aproximadamente 2,268 kg, porque o factor de conversión indica que 1 lb vale aproximadamente 0,4536 kg. Con todo, 5 lb equivalen a 2,26796185 kg, porque o factor de conversión foi definido de tal maneira que 1 lb equivale exactamente a 0,45359237 kg.[7]

Con todo, a conversión de unidades é usada frecuentemente pois, en xeral, basta ter valores aproximados.[37]

Tipos de unidades de medidas editar

Dependendo das magnitudes físicas que se requiran medir, utilízanse diferentes tipos de unidades de medida. Entre estes podemos mencionar os seguintes tipos:

  1. Unidades de capacidade
  2. Unidades de densidade
  3. Unidades de enerxía
  4. Unidades de forza
  5. Unidades de lonxitude
  6. Unidades de masa
  7. Unidades de peso específico
  8. Unidades de potencia
  9. Unidades de superficie
  10. Unidades de temperatura
  11. Unidades de tempo
  12. Unidades de velocidade
  13. Unidades de viscosidade
  14. Unidades de volume
  15. Unidades eléctricas

Símbolos editar

Moitas unidades teñen un símbolo asociado, normalmente formado por unha ou varias letras do alfabeto latino ou grego (por exemplo "m" simboliza "metro"). Este símbolo sitúase á dereita dun factor que expresa cantas veces dita cantidade atópase representada (por exemplo "5 m" quere dicir "cinco metros").

É común referirse a un múltiplo ou submúltiplo dunha unidade, os cales se indican situando un prefixo diante do símbolo que a identifica (por exemplo "km", símbolo de "quilómetro", equivale a "1000 metros").

Seguindo outro exemplo unha medida concreta da magnitude "tempo" podería ser expresada pola unidade "segundo", xunto o seu submúltiplo "mili" e o seu número de unidades (12). De forma abreviada: t = 12 ms (os símbolos de magnitudes adóitanse expresar en cursiva, mentres que os de unidades adóitanse expresar en letra redonda).[38]

Factores de conversión de unidades editar

Algúns factores de conversión entre sistemas de unidades comúns e o Sistema Internacional son:[39]

Notas editar

  1. 1,0 1,1 JCGM (2008), «Unit of measurement (unité de mesure)», p. 6.
  2. JCGM (2008), «Base unit - Derived unit (Unité de base - Unité dérivée)», p. 7
  3. JCGM (2008), «System of units (Système d'unités)», p. 8.
  4. United States. National Bureau of Standards. "Brief history of measurement systems : with a chart of the modernized metric system" (pdf) (en inglés). Consultado o 10 de xaneiro do 2018. 
  5. 5,0 5,1 Rowlett (2001), «The English Customary Systems». Arquivado 24 de xullo de 2008 en Wayback Machine.
  6. 6,0 6,1 Rowlett (2001), «League». Arquivado 16 de outubro de 2013 en Wayback Machine.
  7. 7,0 7,1 Rowlett (2001), «pound (lb, lbm, or #)».
  8. Rowlett (2001), «ounce (oz or oz av)». Arquivado 18 de agosto de 2018 en Wayback Machine.
  9. Rowlett (2001), «grain (gr)». Arquivado 18 de febreiro de 2012 en Wayback Machine.
  10. Rowlet (2001), «quintal (q)». Arquivado 23 de xuño de 2018 en Wayback Machine.
  11. Rowlett (2001), «arroba (@)». Arquivado 20 de decembro de 2008 en Wayback Machine.
  12. Rowlett (2001), «day». Arquivado 16 de xullo de 2012 en Wayback Machine.
  13. Rowlett (2001), hour «(h or hr)». Arquivado 29 de agosto de 2016 en Wayback Machine.
  14. Rowlett (2001), «week (wk)».
  15. Rowlett (2001), «year (a or y or yr)». Arquivado 22 de setembro de 2007 en Wayback Machine.
  16. Rowlett (2001), «month (mo or mon)». Arquivado 04 de setembro de 2011 en Wayback Machine.
  17. 17,0 17,1 17,2 17,3 Resnick (1993), p. 2.
  18. Resnick (1993), p. 5.
  19. Resnick (1993), pp. 7 e 8.
  20. Bureau International des Poids et Mesures - The International System of Mesures, p. 109.
  21. Bureau International des Poids et Mesures - The International System of Mesures, p. 128.
  22. International Astronomical Union. "Measuring the Universe: The IAU and Astronomical Units" (en inglés). Consultado o 17 de xaneiro do 2018. 
  23. International Astronomical Union (31 de agosto de 2012). "RESOLUTION B2 on the re-definition of the astronomical unit of length" (PDF). Pequín. Consultado o 17 de xaneiro do 2018. 
  24. Zombeck, Martin V. (2006). Handbook of Space Astronomy and Astrophysics (en inglés) (3.ª ed.). Cambrige University Press. p. 25. ISBN 9780521782425. 
  25. "Gauge field theories: an introduction with applications, Guidry, Apéndice A.". Arquivado dende o orixinal o 18 de abril de 2016. Consultado o 21 de xaneiro de 2018. 
  26. An introduction to cosmology and particle physics, Domínguez-Tenreiro y Quirós, p. 422.
  27. 27,0 27,1 Ray, T.P. (1981). "Stoney's Fundamental Units". Irish Astronomical Journal 15: 152. Bibcode:1981IrAJ...15..152R. 
  28. 28,0 28,1 Turek, Ilja (1997). Electronic structure of disordered alloys, surfaces and interfaces (illustrated ed.). Springer. p. 3. ISBN 978-0-7923-9798-4. 
  29. Wilczek, Frank, 2007, "Fundamental Constants", Arquivado 24 de agosto de 2009 en Wayback Machine. Frank Wilczek web site.
  30. Bureau International des Poids et Mesures. "Non-SI units accepted for use with the SI, and units based on fundamental constants" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 04 de decembro de 2004. Consultado o 21 de xaneiro do 2018. 
  31. 31,0 31,1 31,2 Griffiths, D. J. (1999). Introduction to Electrodynamics (3.ª ed.). Prentice Hall. p. xv. ISBN 0-13-805326-X. 
  32. Resnick (1993), p. 3.
  33. Central Intelligence Agency (ed.). "Appendix G : Weights and Measures". The World Factbook (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 06 de abril de 2011. Consultado o 3 de febreiro de 2018. 
  34. Rowlett (2001), «nautical mile (nmi, naut mi, n mile, or NM)». Arquivado 10 de xuño de 2015 en Wayback Machine.
  35. Rowlett (2001), «avoirdupois weights». Arquivado 20 de decembro de 2008 en Wayback Machine.
  36. Resnick (1993), p. A-10.
  37. Resnick (1993), p. 8.
  38. Bureau International des Poids et Mesures, Organisation Intergouvernamentale de la Convention du Mètre (2006) «The International System of Units» (en inglés), pp. 130-135. Consultado el 19 de mayo de 2014.
  39. A. Lewis Ford, Roger A. Freedman (2005). Física universitaria con física moderna. p. A-6. ISBN 9702606721. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar