Un ballo in maschera

Un ballo in maschera (en galego, Un baile de máscaras) é unha ópera en tres actos con música de Giuseppe Verdi e libreto en italiano de Antonio Somma, baseado no libreto de Eugène Scribe para a ópera Gustave III (1833) de Daniel-François Auber, que se baseou vagamente no asasinato histórico do rei Gustavo III de Suecia. O tema era ben coñecido por ter sido empregado por outros compositores, incluíndo a Daniel-François Auber para a súa ópera de 1833 Gustavo III, ou O baile de máscaras e máis tarde por Saverio Mercadante para a súa ópera Il reggente en 1843. A estrea da ópera tivo lugar no Teatro Apollo de Roma o 17 de febreiro de 1859

Un ballo in maschera Un baile de máscaras
Forma	Ópera seria
Actos e escenas	3 actos
Idioma orixinal do libreto	Italiano
Libretista	Antonio Somma
Fontes literarias	Baseado no libreto de Eugène Scribe para Daniel-François Auber: Gustave III, ou Le Bal masqué (1833).
Estrea	17 de febreiro de 1859
Teatro da estrea	Teatro Apollo
Lugar da estrea	Roma
Duración	2 horas 15 minutos
Música
Compositor	Giuseppe Verdi
Personaxes
Riccardo (tenor lírico-spinto) Renato (barítono) Amelia (soprano dramática) Silvano (barítono) Ulrica (contralto) Óscar (soprano lixeira) Sam (baixo) Tom (baixo) Conspiradores, amigos do gobernador, negros, cortesáns, xente do pobo

En 1792, o rei de Suecia, Gustavo III, foi asasinado como resultado dunha conspiración política contra el. Recibiu un disparo mentres estaba nun baile de máscaras e morreu 13 días máis tarde polas súas feridas. Para o libreto, Scribe conservou os nomes dalgunhas das figuras históricas implicadas, a conspiración e o asasinato nun baile de máscaras. O resto da obra -as caracterizacións, o romance, a adiviñación do futuro etc.- é invención de Scribe e a ópera non é exacta historicamente.

Un ballo in maschera foi unha das óperas máis problemáticas de Verdi, xa que para converterse no Un ballo in maschera que se coñece hoxe, a ópera de Verdi (e o seu libreto) viuse obrigada a sufrir unha serie de transformacións, causadas por unha combinación de normas de censura tanto en Nápoles como en Roma (pedindo mesmo máis alteracións das que Verdi estaba disposto a aceptar), así como pola situación política en Francia en xaneiro de 1858. O feito da censura fixo a Verdi rachar o contrato co teatro, que o demandou, e Verdi contraatacou cunha demanda por difamación. Finalmente a loita legal concluíu coa retirada das acusacións por parte do teatro, e co compromiso de Verdi de terminar a ópera. Porén, antes da estrea en Roma, a acción tivo que trasladarse de Estocolmo a Boston, e o rei Gustavo tivo que ser substituído polo conde de Warwick, dado que as autoridades non permitían que unha obra de teatro incluíra cun rexicidio .

A pesar do seu desenlace dramático, Un ballo in maschera conta con moitos momentos brillantes e de ironía asociada á comedia -unha mestura que levou aos críticos a denominala "Shakespeariana".

Personaxes

Personaxe BO: Ambientación orixinal en Boston SW: Ambientación e personaxes suecos	Tesitura	Elenco na estrea (ambientación en Boston), 17 de febreiro de 1859 (Director: - )
BO: Riccardo, conde de Warwick e gobernador de Boston SW: Gustavo, rei de Suecia	tenor	Gaetano Fraschini
BO: Amelia, dona de Renato, namorada de Riccardo SW: Amelia, dona de Anckarström, namorada de Gustavo	soprano	Eugenia Julienne-Dejean
BO: Renato, home de Amelia e secretario de Riccardo, mellor amigo e confidente SW: Conde Anckarström, home de Amelia e secretario de Gustavo, mellor amigo e confidente	barítono	Leone Giraldoni
BO: Oscar, paxe de Riccardo SW: Oscar, paxe de Gustavo	soprano de coloratura	Pamela Scotti
BO: Ulrica SW: Madame Arvidson, unha adiviña	contralto	Zelina Sbriscia
Un xuíz	tenor	Giuseppe Bazzoli
BO: Silvano SW: Cristiano	baixo	Stefano Santucci
Serventa de Amelia	tenor	Luigi Fossi
BO: Samuel SW: Conde Ribbing	baixo	Cesare Rossi
BO: Tom SW: Conde Horn	baixo	Giovanni Bernardoni