A seca pódese definir como unha anomalía de duración máis ou menos longa, na que a dispoñibilidade de auga se sitúa por debaixo dos requirimentos dunha zona xeográfica dada. A auga non é suficiente para abastecer as necesidades das plantas, os animais e os humanos.

O mar de Aral desde o espazo, en 1989 e en 2008.

É un fenómeno climático causado pola insuficiencia de precipitacións pluviométricas (chuvia) nunha determinada rexión durante un período de tempo grande.[1]

A causa principal de toda seca é, popr tanto, o déficit de precipitacións. Cando a falta de chivias non é demasiado prolongada adoita falarse de seca meteorolóxica que, se perdura, deriva nunha seca hidrolóxica, caracterizada pola desigualdade entre a dispoñibilidade de auga e as demandas naturais da mesma. En casos extremos pódese chegar á aridez.

Aínda que algúns consideran a seca como sinónimos de estiaxe, existe unha non pequena diferenza entre ambos os conceptos, pois a estiaxe é un fenómeno que ocorre nun intervalo de tempo máis ou menos curto, é dicir, a estiaxe non é permanente, mentres que a seca é permanente.[2][3]

O fenómeno da seca provoca desequilibrios hidrolóxicos importantes. Normalmente a ocorrencia da seca dase cando a evapotranspiración supera durante un período de tempo amplo a precipitación de chuvias.

A diminución do volume de auga no mar de Aral considése como un dos maiores desastres ambientais e humanos da historia que produciu unha situación de seca.

Notas editar