Scottie Pippen

baloncestista estadounidense

Scottie Maurice Pippen, nado o 25 de setembro de 1965 en Hamburg, no condado de Ashley (Arcansas), é un ex xogador profesional de baloncesto estadounidense que desenvolveu a maior parte da súa carreira na National Basketball Association (NBA). Alculamdo "Pip", é principalmente lembrado pola súa etapa nos Chicago Bulls, cos que gañou seis campionatos da NBA e bateu o récord de vitorias nunha soa tempada con 72. Pippen, xunto con Michael Jordan, xogou un importante papel en transformar aos Bulls nun vehículo para a popularización da NBA ao redor de todo o mundo nos anos 1990.

Scottie Pippen
Posición Ala
Dorsal 33, 8
Altura 2,03 m (6 ft 8 in)
Peso oficial 103 kg (228 lb)
Nacemento 25 de setembro de 1965
(58 anos)
Estado de Míchigan Hamburg (Arcansas)
Carreira
Universidade Central Arkansas
NBA Draft 1987 / Rolda: 1 / Elección: 5
Por
Seattle SuperSonics
Tempadas 19872008
Equipo(s)
Estatísticas (NBA)
Puntos     18 940 (16,1 pp)
Rebotes     6 135 (5,2 pp)
Roubos     2 307 (2,0 pp)
Stats @ Basketball-Reference.com
Premios
  Basketball Hall of Fame como xogador

Considerado un dos mellores ás de todos os tempos, Pippen foi seleccionado no "Quinteto ideal defensivo da NBA" oito veces consecutivas, e no "Quinteto ideal da liga" en tres. Foi até sete veces All-Star, sendo MVP do partido en 1994. Durante a temporada 1995−96 foi nomeado un dos "Cincuenta mellores xogadores da historia da NBA", alén de ser un dos catro xogadores dos Chicago Bulls que teñen o seu dorsal retirado (sendo os outros Jerry Sloan, Bob Love e Michael Jordan). Tamén xogou un papel fundamental nos Chicago Bulls de 1992 e de 1996, que foron seleccionados como dous dos dez mellores equipos da historia da competición até 1996. A súa biografía no sitio web do Naismith Basketball Hall of Fame di: "O multidensional Pippen percorre a pista como un base, ataca a canastra como un ala-pivote, e perfora a rede como un escolta."[1] Durante os seus dezasete anos de carreira profesional, xogou 12 temporadas cos Bulls, unha cos Houston Rockets e catro cos Portland Trail Blazers, chegando aos Play-offs dezaseis veces consecutivas.

Pippen é ademais a única persoa en gañar o título da NBA e o Ouro Olímpico no mesmo ano dúas veces (1992, 1996). Primeiro foi parte do "Dream Team" estadounidense dos Xogos Olímpicos de 1992, que gañou aos seus rivais cunha diferenza media de 44 puntos.[2] Posteriormente foi unha figura chave na consecución da medalla de ouros nos Xogos Olímpicos de 1996, xunto con outros antigos membros do "Dream Team" como Karl Malone, John Stockton e Charles Barkley, así como novas caras como Penny Hardaway e Grant Hill. Levou o dorsal número 8 na camisola nas dúas ocasións. Pippen é membro do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame por partida dobre, en honra a súa carreira individual e como membro do "Dream Team". Foi incluído por ambos motivos o 13 de agosto de 2010.[3]

Traxectoria editar

Primeiros títulos editar

Pippen criouse no Estado de Arcansas, onde asistiu á Universidade de Central Arkansas. Asistir a unha universidade menor, fóra do circuíto NCAA fixo que houbese algunhas sospeitas sobre o seu rendemento ao máximo nivel, mais a súa capacidade defensiva e polivalencia xogaron ao seu favor e nun destacábel último ano na universidade con medias de 26,3 puntos e 10 rebotes por partido, que o levaron a unha boa elección no Draft. Así, en 1987 foi elixido polos Seattle SuperSonics no quinto lugar da primeira rolda, mais Jerry Krause, Director de Operacións dos Chicago Bulls, xa se tiña fixado no talento do xogador e non tardou en acordar un traspaso que levase ao de Arcansas a recalar na principal cidade de Illinois.

A aposta dos Bulls tivo unha resposta inmediata, saíndo desde o banco fixo unha media de 7,9 puntos, 3,8 rebotes e 2,1 asistencias por partido, axudando ao equipo de Chicago a alcanzar a segunda rolda dos Play-offs por primeira vez na última década. Aínda que caeron por 4-1 na súa eliminatoria contra os Detroit Pistons de Isiah Thomas, a franquí tiña motivos para estar contentos, xa que o futuro de Pippen e os Bulls presentábase inmellorable cun equipo novo e de gran talento. Nos seguintes anos Pippen continúa a súa progresión dentro do equipo e establécese como segundo xogador tras Michael Jordan. En 1990 recoñécese a súa valía sendo seleccionado para o All-Star Game por primeira vez. Finalmente logra o seu primeiro título en 1991 tras gañar na final ante Los Angeles Lakers. Pippen xunto ao seu gran amigo Jordan formaban unha destacábel parella que levaría aos Bulls a alzarse con 3 campionatos consecutivos entre 1991 e 1993.

Partida e regreso de Jordan editar

 
Pippen en 2009.

A sorprendente retirada de Jordan ao final da tempada 1993 deixa a Pippen coa posibilidade de demostrar que é algo máis que un bo complemento para Jordan. Sen a sombra de "Air" sobre el, na temporada 1993−94 desprega o seu mellor xogo liderando aos Bulls en practicamente todos os apartados ofensivos e defensivos, conseguindo mesmo ser nomeado o MVP do All-Star e ser un serio candidato ao MVP da temporada regular. Finalmente levou aos Bulls a unha marca 55 vitorias por 27 derrotas, superarando a primeira rolda de Play-Offs con facilidade ante os Cleveland Cavaliers por 3-0, mais caendo nun axustado 4-3 contra os New York Knicks de Patrick Ewing que contaban co factor campo ao seu favor. Durante esta eliminatoria produciuse o suceso máis rocambolesco da vida profesional de Pippen. A falta de 1,8 segundos para o final do terceiro partido ante os Knicks, co marcador igualado a 102 e 2-0 abaixo na serie para os Bulls Phil Jackson, adestrador de Chicago, solicita un tempo morto para preparar a xogada. Para sorpresa de todos Pippen, indiscutible líder do equipo, non é o elixido para facer este último lanzamento senón que Jackson decide que sexa Toni Kukoč quen o lance. O enfado de Pippen é tal que se nega a entrar á pista para esa última xogada, senta no banco e con xesto contrariado presencia a xogada. Kukoč recibe o balón a algo máis de 6 metros da canastra, lanza e anota. Todo son caras de alegría nos Bulls excepto en Pippen e Jackson.

Tras este momento de tensión Jerry Krause empeza a barallar a opción de traspasar a Pippen a Seattle a cambio de Shawn Kemp, mais a volta a metade de da temporada 1994−95 de Jordan cos Bulls fai que as augas volten á súa canle. Nesta tempada os Bulls volven caer en segunda rolda, esta vez ante os Orlando Magic liderados por Shaquille O'Neal e Anfernee Hardaway. Aínda con Jordan de volta, os Bulls e Pippen vense por segundo ano consecutivo fóra da loita polo título. Ao ano seguinte a chegada de Dennis Rodman e con Pippen e Jordan en gran forma conseguen un fito histórico, unha marca de 72-10 na fase regular, a mellor até a data na NBA. Con este equipo como base axudados por xogadores como Kukoč, Ron Harper ou Luc Longley, os Bulls conseguen de novo tres campionatos consecutivos entre 1996 e 1998.

Últimos anos editar

 
Pippen xogando en Europa o 5 de xaneiro de 2008, no partido entre o ToPo e o Honka.

A pesar destes éxitos deportivos o desacordo entre os xogadores e Jerry Krause é manifesto, e ao final da temporada 1997−98 o equipo queda totalmente desmembrado. Michael Jordan anuncia unha nova retirada do baloncesto, Rodman pon rumbo cara aos Lakers e Pippen é traspasado aos Houston Rockets durante a tempada do "lockout" (bloqueo) a cambio de Roy Rogers e unha rolda do draft condicional. Grazas á chegada aos Rockets de Pippen, que xa contaban con Hakeem Olajuwon e Charles Barkley, o equipo parece un dos máis firmes candidatos ao título, mais nesta atípica tempada só conseguen unha marca de 31-19 e caen en primeira rolda de playoff ante os Lakers por 3-1. A súa mala relación con Barkley lévalle a abandonar o equipo, sendo ese verán traspasado aos Portland Trail Blazers a cambio de Kelvin Cato, Stacey Augmon, Walt Williams, Brian Shaw, Ed Gray e Carlos Rogers.

Xa en Portalnd para a temporada 1999−2000, un xa veterán Pippen axuda ao equipo a acadar a final da Conferencia Oeste, onde caen nun apertado 4-3 contra os Lakers. Tras permanecer até a temporada 2002−03 no equipo de Oregón, o seu antigo compañeiro nos Bulls, John Paxson, ofrécelle volver a Chicago co papel de apoiar e ensinar a uns mozos que deben ser o futuro do equipo. O seu papel na pista é soamente testemuñal, participando en 23 partidos e con moitos problemas de lesións ao longo da campaña, anunciando a súa retirada ao final do ano á idade de 39 anos. O 9 de decembro de 2005 o seu número foi retirado polos Bulls e pasou a unirse ao 23 de Jordan, ao 4 de Jerry Sloan e ao 10 de Bob Love. Tras especular moito coa súa volta ás canchas na NBA, en xaneiro de 2008 Pippen fai unha pequena xira por Escandinavia con 42 anos. Xogaría dous partidos para o Torpan Pojat da Korisliiga finlandesa e para o equipo sueco Sundsvall. No seu primeiro partido, o 4 de xaneiro, Pippen anota 12 puntos na vitoria do ToPo por 93–81 ante o Porvoo. Ao día seguinte anota nove puntos e captura nove rebotes na vitoria do seu equipo por 98–85 ante o Honka. Xa en Suecia, no seu terceiro partido da xira, fai 21 puntos, colle 12 rebotes, fai tres asistencias e realiza tres roubos en 30 minutos na vitoria por 102–74 dps Sundsvall Dragons ante o Akropol de Rinkeby. Os Dragons pagaron a Pippen 66.000 dólares pola súa achega.

Estatísticas editar

Lenda
  PX Partidos xogados   PT  Partidos titular  MPP  Minutos por partido  %TC  Porcentaxe de tiros de campo
 %3P  Porcentaxe de tiros de 3  %TL  Porcentaxe de tiros libres  RPP  Rebotes por partido  APP  Asistencias por partido
 ROU  Roubos de balón por partido  TPP  Tapóns por partido  PPP  Puntos por partido  Negra  Máximo de carreira

Tempada regular editar

Ano Equipo PX PT MPP %TC %3P %TL RPP APP ROU TPP PPP
1987–88 Chicago Bulls 79 0 20.9 .463 .174 .576 3.8 2.1 1.2 0.7 7.9
1988–89 Chicago Bulls 73 56 33.1 .476 .273 .668 6.1 3.5 1.9 0.8 14.4
1989–90 Chicago Bulls 82 82 38.4 .489 .250 .675 6.7 5.4 2.6 1.2 16.5
1990–91 Chicago Bulls 82 82 36.8 .520 .309 .706 7.3 6.2 2.4 1.1 17.8
1991–92 Chicago Bulls 82 82 38.6 .506 .200 .760 7.7 7.0 1.9 1.1 21.0
1992–93 Chicago Bulls 81 81 38.6 .473 .237 .663 7.7 6.3 2.1 0.9 18.6
1993–94 Chicago Bulls 72 72 38.3 .491 .320 .660 8.7 5.6 2.9 0.8 22.0
1994–95 Chicago Bulls 79 79 38.2 .480 .345 .716 8.1 5.2 2.9 1.1 21.4
1995–96 Chicago Bulls 77 77 36.7 .463 .374 .679 6.4 5.9 1.7 0.7 19.4
1996–97 Chicago Bulls 82 82 37.7 .474 .368 .701 6.5 5.7 1.9 0.6 20.2
1997–98 Chicago Bulls 44 44 37.5 .447 .318 .777 5.2 5.8 1.8 1.0 19.1
1998–99 Houston Rockets 50 50 40.2 .432 .340 .721 6.5 5.9 2.0 0.7 14.5
1999–00 Portland Trail Blazers 82 82 33.5 .451 .327 .717 6.3 5.0 1.4 0.5 12.5
2000–01 Portland Trail Blazers 64 60 33.3 .451 .344 .739 5.2 4.6 1.5 0.6 11.3
2001–02 Portland Trail Blazers 62 60 32.2 .411 .305 .774 5.2 5.9 1.6 0.6 10.6
2002–03 Portland Trail Blazers 64 58 29.9 .444 .286 .818 4.3 4.5 1.6 0.4 10.8
2003–04 Chicago Bulls 23 6 17.9 .379 .271 .630 3.0 2.2 0.9 0.4 5.9
Total 1 178 1 053 34.9 .473 .326 .704 6.4 5.2 2.0 0.8 16.1
All-Star Game 7 6 24.7 .442 .318 .625 5.6 2.4 2.4 0.9 12.1

Playoffs editar

Ano Equipo PX PT MPP %TC %3P %TL RPP APP ROU TPP PPP
1988 Chicago Bulls 10 6 29.4 .465 .500 .714 5.2 2.4 0.8 0.8 10.0
1989 Chicago Bulls 17 17 36.4 .462 .393 .640 7.6 3.9 1.4 0.9 13.1
1990 Chicago Bulls 15 14 40.8 .495 .323 .710 7.2 5.5 2.1 1.3 19.3
1991 Chicago Bulls 17 17 41.4 .504 .235 .792 8.9 5.8 2.5 1.1 21.6
1992 Chicago Bulls 22 22 40.9 .468 .250 .761 8.8 6.7 1.9 1.1 19.5
1993 Chicago Bulls 19 19 41.5 .465 .176 .638 6.9 5.6 2.2 0.7 20.1
1994 Chicago Bulls 10 10 38.4 .434 .267 .885 8.3 4.6 2.4 0.7 22.8
1995 Chicago Bulls 10 10 39.6 .443 .368 .676 8.6 5.8 1.4 1.0 17.8
1996 Chicago Bulls 18 18 41.2 .390 .286 .638 8.5 5.9 2.6 0.9 16.9
1997 Chicago Bulls 19 19 39.6 .417 .345 .791 6.8 3.8 1.5 0.9 19.2
1998 Chicago Bulls 21 21 39.8 .415 .228 .679 7.1 5.2 2.1 1.0 16.8
1999 Houston Rockets 4 4 43.0 .329 .273 .808 11.8 5.5 1.8 0.8 18.3
2000 Portland Trail Blazers 16 16 38.4 .419 .300 .743 7.1 4.3 2.0 0.4 14.9
2001 Portland Trail Blazers 3 3 39.0 .421 .176 .667 5.7 2.3 2.7 0.7 13.7
2002 Portland Trail Blazers 3 3 33.0 .409 .545 .875 9.3 5.7 1.3 0.7 16.3
2003 Portland Trail Blazers 4 1 18.8 .409 .333 1.000 2.8 3.3 0.0 0.0 5.8
Total 208 200 39.0 .444 .303 .724 7.6 5.0 1.9 0.9 17.5

Logros editar

 
Os catro números retirados polos Bulls, entre o que se encontra o 33 de Pippen.

Notas editar

  1. Naismith Memorial Basketball Hall of Fame (ed.). "Scottie Pippen" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 24 de xuño de 2016. Consultado o 26 de marzo de 2015. 
  2. NBA.com (ed.). "The Original Dream Team" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 20 de maio de 2012. Consultado o 26 de marzo de 2015. 
  3. Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, ed. (5 de abri de 2010). "Naismith Memorial Basketball Hall of Fame Announces Class of 2010" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 09 de abril de 2010. Consultado o 26 de marzo de 2015. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar