Romano II
Romano II, nado en 939 e finado en 963, sucedeu ao seu pai Constantino VII como emperador bizantino á idade de vinte e un anos, e morreu en 963, segundo se cre, envelenado pola súa segunda esposa, a emperatriz Teófano.
  | |
| Nome orixinal | (el) Ρωμανός Β΄ |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 938 (Gregoriano) Constantinopla |
| Morte | 15 de marzo de 963 (Gregoriano) (24/25 anos) Constantinopla |
| Causa da morte | Morte accidental (Caída de cabalo ) |
| Emperador bizantino | |
| 9 de novembro de 959 – 15 de marzo de 963 ← Constantino VII – Nicéforo II → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio Bizantino |
| Actividade | |
| Ocupación | gobernante |
| Familia | |
| Familia | Dinastia macedônica (pt)  |
| Cónxuxe | Teófano Anastaso (956, 956 (Gregoriano)–963) Verta da Provença (pt) (944–949) |
| Fillos | Ana Porfirogénita (pt) (  ) Teófano AnastasoBasilio II ( ) Teófano AnastasoConstantino VIII ( ) Teófano Anastaso |
| Pais | Constantino VII e Helena Lecapena (pt) |
| Irmáns | Teodora (pt) , Agatha (en) , Zoe (en) , Anna (en) e Theophano (en) |
  | |
Traxectoria editar
Aínda pequeno, foi desposado con Berta, filla ilexítima de Hugo de Arlés, rei de Italia -a cal cambia o seu nome a Eudocia ao converterse á igrexa ortodoxa-; pero cando Hugo abdicou do trono de Italia e morreu en 947, e tamén morreu Berta en 949, Romano fixo cumprir a promesa do seu pai que lle permitía elixir á súa propia esposa. A elección de Romano recaeu nada menos que na filla dun taberneiro chamada Anastaso, coa que casou, tomando esta o nome de Teófano.
Foi un emperador amante dos praceres, pero tamén foi sensato na elección dos seus ministros. O grande acontecemento do seu reinado foi a reconquista de Creta, tomada aos árabes polo seu xeneral e sucesor no trono Nicéforo Focas en 961.
| Imperio Bizantino | ||
|---|---|---|
Segue a: Constantino VII |
Romano II | Precede a: Nicéforo II |
| Dinastía Macedonia | ||