Robert Bárány
Robert Bárány, nado en Viena o 22 de abril de 1876 e finado en Uppsala (Suecia) o 8 de abril de 1936, foi un médico austríaco de orixe húngara.
 | |
| Nome orixinal | (hu) Róbert Bárány  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 22 de abril de 1876 Viena, Austria |
| Morte | 8 de abril de 1936, 59 anos Uppsala (Suecia) |
| Lugar de sepultura | Cemitério do Norte (pt)  , Kvarter 21C, gravnummer 1702F 59°21′27″N 18°01′15″L / 59.3576, 18.0208 |
| Datos persoais | |
| Residencia | Austria, Suecia |
| País de nacionalidade | Austríaca |
| Educación | Universidade de Viena (–1900) |
| Coñecido por | Polas súas investigacións sobre o aparello vestibular no oído interno |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Medicina |
| Ocupación | médico , otologist (en) , catedrático , neurocientífico , investigador |
| Empregador | Universidade de Viena Universidade de Uppsala |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua alemá, lingua húngara e lingua sueca |
| Premios | |
| Premio Nobel de Medicina (1914) | |
Sinatura  | |
  | |
Lista
| |
Traxectoria editar
Realizou tódolos seus estudos en Viena até graduarse na facultade de medicina vienesa en 1900. Realizou prácticas de medicina interna, neuroloxía e psiquiatría en Alemaña. En 1903 comeza a práctica cirúrxica co profesor Politzer na clínica de oído do Hospital Xeral de Viena, onde permaneceu os seguintes 10 anos.
Bárány definiu as respostas normais e anormais a diferentes estímulos térmicos aplicados ó órgano da audición, enfocándose principalmente á función de labirinto e ós canles semicirculares do oído. Mediante as súas investigacións, describiu signos e síndromes, e creou probas para o estudo da función vestibular e a súa relación co cerebelo.
Como cirurxián, describiu procedementos para tratar a otosclerose e serviu como cirurxián durante a primeira guerra mundial, sendo pioneiro no tratamento das feridas por armas de fogo no cerebro. Foi feito prisioneiro de guerra e continuou a súa práctica cirúrxica durante a súa reclusión.
En 1914 foi galardoado co Premio Nobel de Medicina polos seus traballos na fisioloxía e patoloxía do aparello vestibular sendo aínda prisioneiro.
Non foi liberado até 1916, mediante a intervención de institucións e corpos diplomáticos. Trala súa liberación foi acusado de plaxio e omisión científica, e foi absolto destes cargos polo Instituto Karolinska. Viviu o resto dos seus días en Uppsala, Suecia, como profesor e xefe do servizo de otoloxía da Universidade de Uppsala, até a súa morte o 8 de abril de 1936.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Robert Bárány  |