República Bátava
A República Bátava (neerlandés: Bataafse Republiek) foi unha República irmá da Primeira República Francesa que comprendía aproximadamente o mesmo territorio que os actuais Países Baixos (a excepción da rexión de Limburgo). Existiu entre 1795 e 1806, cando Napoleón, xa emperador, a transformou no Reino de Holanda.
Bataafse Republiek (nl)  | |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Capital | A Haia | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 1.883.009 (1795) | ||||
| Lingua oficial | lingua neerlandesa lingua francesa | ||||
| Relixión | Protestantismo e catolicismo | ||||
| Datos históricos | |||||
| Precedido por | |||||
| Creación | 19 de xaneiro de 1795 | ||||
| Disolución | 5 de xuño de 1806 | ||||
| Sucedido por | Reino de Holanda | ||||
| Moeda | Florín neerlandés | ||||
.svg)
Historia editar
Orixes editar
Desde 1778 nas Provincias Unidas foise consolidando a presenza dun Partido patriota que estaba fortemente influído polas ideas dos ilustrados franceses da segunda metade do século XVIII. Contrarios á oligarquía dirixente, ao poder do Estatúder e tamén á igrexa oficial (a calvinista), este incipiente partido agrupaba distintos elementos procedentes da burguesía (industriais, comerciantes e banqueiros), membros de minorías relixiosas e outros sectores minoritarios, como impresores, editores ou profesores.[1]
No contexto das crises da década de 1780, os patriotas holandeses lograron mobilizar as masas urbanas en milicias, chegando a alcanzar un gran poder ao longo de todo o país, polo que o Estatúder Guillerme V de Orange-Nassau se viu obrigado a saír da Haia). Pero en 1788 todos os seus logros víronse frustrados pola intervención prusiana ao mando do Duque de Brunswick, que esmagou o movemento dos patriotas e restaurou a autoridade de Guillerme. Á intervención prusiana sucedeu unha emigración masiva dos patriotas holandeses cara a París, onde seguiron conspirando en espera dunha mellor ocasión, mentres en Holanda se reorganizaron lentamente.[1]
Unha nova República editar
A principios de 1795, apoiados polas tropas francesas, os patriotas holandeses entraron nas Provincias Unidas. A entrada dos franceses e dos patriotas provocou o estalido en Ámsterdam, Utrecht e A Haia dunha revolución interna, coñecida na historiografía neerlandesa como a Revolución Bátava.[2]
O 19 de xaneiro o Estatúder Guillerme perdera o control do país e vírase obrigado a fuxir a Gran Bretaña. Tras estes acontecementos, foi fundada a República Bátava polos franceses e os bátavos (nome que recibiron os políticos revolucionarios neerlandeses).[3] O nome da República procedía dos antigos bátavos, unha tribo xermánica que vivira na zona no momento da conquista romana.
Desde o principio, a República Bátava foi creada como un Estado satélite da Primeira República Francesa, sendo unha continuación da política de creación de Repúblicas irmás nos territorios veciños de Francia. A política adoptada era revolucionaria e liberal, ademais de moi inestábel, pois chegaron a producirse varios golpes de Estado durante a súa curta existencia.[4]
Precisamente, a grande inestabilidade política e os moitos golpes de Estado impediron un funcionamento normal do país e das súas institucións. Unha das poucas políticas revolucionarias que foron adiante foi a abolición dos últimos vestixios do feudalismo que quedaban nas antigas Provincias Unidas.[4]
Tampouco puideron os bátavos levar a cabo o seu proxecto de instaurar unha Constitución democrática (con sufraxio universal e unha Asemblea única) debido ás interferencias do Directorio francés, que non estaba interesado no establecemento dun Estado que tivese por si mesmo capacidade de decisión e de contradicir os intereses da política exterior francesa.[5] O antigo Estatúder Guillerme, antes de marchar ao exilio, dera instrucións para que as colonias holandesas foran cedidas aos británicos e non caesen en poder dos francesas, pero estas, na súa maioría, mantivéronse baixo o control da nova República.
A Mancomunidade Bátava editar
No contexto da Segunda Coalición contra Francia, a República estivo en guerra contra Gran Bretaña ao igual que a República Francesa, e participou especialmente nos combates marítimos e na loita nas colonias. Na paz de Amiens de 1802 os británicos devolveron case todas as colonias que conquistaran (Colonia do Cabo, Güiana Holandesa e as Indias Orientais Neerlandesas), excepto a colonia de Ceilán.[6]
Final editar
Despois dunha época de grande inestabilidade, en 1805 os experimentos democráticos terminaron e Rutger Jan Schimmelpenninck foi nomeado Raadspensionaris vitalicio, quedando como único líder político. Porén, seríao por pouco tempo xa que o ano seguinte Napoleón Bonaparte, xa emperador disolveu a República substituíndoa polo Reino de Holanda, concedendo a Coroa ao seu irmán, Lois Napoleón Bonaparte.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Bergeron, Louis; François Furet & Reinhart Koselleck, páx. 83
- ↑ Bergeron, Louis; François Furet & Reinhart Koselleck, páx. 86
- ↑ Bergeron, Louis; François Furet & Reinhart Koselleck, páx. 71
- ↑ 4,0 4,1 Bergeron, Louis; François Furet & Reinhart Koselleck, páx. 87
- ↑ Bergeron, Louis; François Furet & Reinhart Koselleck, páx. 88
- ↑ Texto do tratado.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Bergeon, Louis; François Furet e Reinhart Koselleck (1976): Historia Universal 26. La época de las Revoluciones Europeas. 1780-1848. Ed. Siglo XXI de España. ISBN 978-84-323-0219-0.
- Blanning, T .C. W. (1996): The French Revolutionary Wars 1787-1801. Hodder Education Publishers. ISBN 0-340-64533-4.
- Harouel, Jean-Louis (1977): Les Républiques sœurs. París: Presses Universitaires de France, col. Que sais-je? ISBN 2-13-048004-7.
- Israel, J. I. (1995): The Dutch Republic: Its Rise, Greatness and Fall, 1477-1806. Oxford University Press. ISBN 0-19-820734-4.
- Péronnet, Michel (1983): Vocabulario básico de la Revolución Francesa. Barelona: Crítica. ISBN 84-7423-250-3.
- Schama, S. (1977): Patriots and Liberators. Revolution in the Netherlands 1780-1813. Nova York: Vintage books. ISBN 0-679-72949-6.
- Van Wie, Paul D. (1999): Image, History, and Politics: The Coinage of Modern Europe. University Press of America, Inc. ISBN 0-7618-1221-0.