Raymond Clevie Carver Jr., nado en Clatskanie (Oregón) o 25 de maio de 1938 e finado en Port Angeles (Washington) o 2 de agosto de 1988, foi un escritor estadounidense encadrado no chamado Realismo sucio.

Raymond Carver
Nome completoRaymond Clevie Carver Jr.
Nacemento25 de maio de 1938
Lugar de nacementoClatskanie
Falecemento2 de agosto de 1988 (50 anos)
Lugar de falecementoPort Angeles
Causacancro de pulmón
Nacionalidade estadounidense
Alma máterUniversidade Stanford, Universidade Harvard, California State University, Chico, A.C. Davis High School e California State Polytechnic University, Humboldt
Ocupaciónescritor, poeta, guionista, novelista, prosista e mestre
CónxuxeTess Gallagher
PremiosBolsa de estudos Guggenheim e O. Henry Award
Na rede
IMDB: nm0142577 Allocine: 42605 Allmovie: p316495
Musicbrainz: f4520a09-9ef8-4a08-ba6b-2e4a20a58479 Discogs: 1565991 WikiTree: Carver-5557 Find a Grave: 9918140 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Traxectoria editar

Carver medrou en Yakima (Washington). O seu pai traballaba nun serradoiro e era alcólico. A súa nai traballaba como camareira e vendedora. Tivo un único irmán chamado James Franklyn Carver, nado en 1939.

Perante algún tempo, Carver estudou baixo a tutela do escritor John Gardner, no Chico State College, en Chico (California). Publicou unha morea de relatos en revistas e xornais, incluíndo o New Yorker e o Esquire nos que falaba da vida dos obreiros e xente das clases desfavorecidas da sociedade norteamericana. As súas historias foron incluídas nalgunhas das máis prestixiosas compilacións estadounidenses: Best American Short Stories e o Premio O. Henry de relatos curtos.

Carver estivo casado dúas veces. A súa segunda dona foi a poeta Tess Galagher. Alcólico perante a meirande parte da súa vida, Carver reflictiu nos seus relatos os efectos desta dependencia, especialmente nos seus personaxes protagonistas. Era un grande amigo de Tobias Wolff e de Richard Ford, escritores pertencentes tamén ó realismo sucio.

En 1988 foi investido pola Academia Americana das Artes e das Letras.

Realismo sucio editar

Os críticos asocian os escritos de Carver ó minimalismo e considérano como o pai do realismo sucio. Na época da súa morte, Carver estaba considerado un escritor de moda, unha icona que América "non podería darse o luxo de perder", segundo Richard Gottlieb, daquela director da revista New Yorker. Sen dúbida era o seu mellor contador, se cadra o mellor do século xunto con Antón Chéjov, en palabras do escritor chileno Roberto Bolaño. Ó fío desta idea hai que destacar un soberbio conto adicado ós derradeiros días do referido escritor ruso de nome Tres Rosas Amarelas. En 2008 abriu en Madrid a primeira libraría especializada en relatos curtos de España e os seus donos a chamaron "Tres Rosas Amarelas" en honra a este autor.

O seu editor en Esquire, Gordon Lish, exerceu un papel decisivo en concibir o estilo da prosa de Carver. Por exemplo, onde Gardner recomendaba a Carver usas 15 palabras no lugar de 25, Lish instábao a usar 5 no lugar de 15. Perante ese tempo, Carver tamén enviou a súa poesía a James Dickey, daquela editor de poesía da revista Esquire.

Carver morreu de cancro de pulmón con 50 anos de idade.

Obras editar

Ficción editar

  • Neighbors
  • They’re Not Your Husband
  • Vitamins
  • Queres facer o favor de calar, por favor?[1] (orix. Will You Please Be Quiet, Please?)
  • So Much Water So Close to Home
  • A Small, Good Thing
  • Jerry and Molly and Sam
  • Collectors
  • Tell the Women We’re Going
  • What We Talk About When We Talk About Love
  • Furious Seasons
  • Cathedral
  • Where I'm Calling From: New and Selected Stories
  • Elephant
  • Short Cuts

Poesía editar

  • All of Us: The Collected Poems
  • A New Path to the Waterfall
  • Ultramarine
  • Where Water Comes Together with Other Water
  • At Night the Salmon Move
  • Winter Insomnia
  • Near Klamath
  • So Much Water So Close To Home

Compilacións editar

  • Fires
  • No Heroics, Please
  • Call if you Need Me
  • Where I'm Calling From
  1. Traducido por Moisés Barcia (Rinoceronte, 2022).