Ramón Barreiro

fotógrafo, cineasta e escritor galego

Ramón Barreiro Vázquez, nado en Castronuño (Valladolid) o 28 de agosto de 1906[Cómpre referencia] e finado en Madrid o 1 de maio de 1981,[1] foi un fotógrafo, cineasta e escritor galego.

Infotaula de personaRamón Barreiro
Biografía
Nacemento28 de agosto de 1906 Editar o valor em Wikidata
Castronuño, España Editar o valor em Wikidata
Morte1 de maio de 1981 Editar o valor em Wikidata (74 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióndirector de cinema , guionista Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
IrmánsEnrique Barreiro Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm0056838 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Barreiro era fillo do fotógrafo estratense Ramón Barreiro Barcala, primeiro establecido en México e despois en Pontevedra. En 1925 comezou a colaborar co seu irmán Enrique coa rodaxe de filmes e coas súas investigacións co cinema en cor, como o documental Pontevedra, cuna de Colón, estreado no Teatro Principal de Pontevedra en 1927.

En 1932 montou con Enrique e o pintor Ramón Peña a produtora Folk, coa que rodaron noticieiros e filmes como Por unha Galicia nova, en apoio do estatuto de autonomía. As dificultades financeiras e as desavinzas co irmán levárono a trasladarse a Madrid en 1935 para dedicarse á publicidade. En 1936 foi contratado pola empresa CEA para realizar os documentais Jerez, El monasterio de piedra e Velázquez. Durante a guerra civil traballou para o bando republicano e realizou a curtametraxe Madrid heroico para o SUICEP (Sindicato Único de la Industria Cinematográfica y Espectáculos Públicos), dependente da CNT

Ao remate da guerra retornou a Pontevedra en abril de 1939,[2] e lavou a súa reputación co libro Metralla blanca del Madrid rojo (1939). Iniciou unha carreira literaria, escribiu unha obra teatral para nenos e publicou o libro Nosotros los hombres (1943); tamén colaborou no diario Informaciones. Na década de 1940 dirixiu varias películas documentais como a serie Retablo español. En 1944 dirixiu a súa primeira longametraxe, El sobrino de don Búfalo Bill, primeiro dos seus filmes de humor e parodia.

Realizou programas en Televisión Española como Club mediodía e Teleclub, volvendo ao cinema esporadicamente, como ao traballar como coguionista do filme de León Klimovsky Torrejón City (1962).

Filmografía editar

  • El sobrino de don Búfalo Bill, 1944.
  • El otro Fu-Man-Chú, 1946.
  • El pirata Bocanegra, 1946-49.
  • Póker de Ases, 1947.
  • Pototo, Boliche y compañía, 1948.

Obra literaria editar

  • Metralla blanca del Madrid rojo, 1939.
  • Nosotros los hombres, 1943.
  • El nuevo pecado de Adán y Eva, 1965.

Notas editar

  1. Necrolóxica en ABC, 5-5-1981, p. 108.
  2. El Pueblo Gallego, 19-4-1939, p. 2.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar