O río Guadalhorce (do árabe wādi, "río" + latín forfex, "tesoiras" ou "cizallas") é un curso fluvial andaluz que desemboca no mar Mediterráneo. É o principal río da provincia de Málaga e da Conca hidrográfica do sur.

Río Guadalhorce
PaísEspaña
NacementoPorto dos Alazores, Granada
Lonxitude166 km
Caudal medio8 m³/s
DesembocaduraMar Mediterráneo
Desembocadura do Guadalhorce

Proporciona electricidade e auga a Málaga a través das centrais de Gobantes, Paredones, Gaitanejo e El Chorro, habendo unha nova central proxectada na súa desembocadura.

Curso editar

Nace no porto dos Alazores, na serra de San Jorge (Granada), drena a depresión de Antequera e desemboca ao oeste da cidade de Málaga. Ten un curso de 166 km e un caudal anual de 8 m³/s. É o río máis longo e caudaloso (xunto ao Guadiaro) da provincia de Málaga.

No seu transcurso formouse o desfiladeiro dos Gaitanes, un canón natural de 7 km de lonxitude que separa a comarca do Val do Guadalhorce e a depresión de Antequera. Na zona última do seu percorrido, xunto ao río Guadalmedina, forma a chaira aluvial da Hoya de Málaga.

 
Desfiladeiro dos Gaitanes.

A desembocadura deseñouse en dous brazos que forman unha zona húmida que serve de zona cinexética para aves migratorias e que constitúe o Paraxe Natural Desembocadura do Guadalhorce. Deseñouse para evitar inundacións frecuentes como a última que ocorreu na cidade de Málaga en novembro de 1989. Preto da desembocadura está situada a depuradora de augas de Málaga e os restos do asentamento fenicios do Cerro do Villar.

Atravesa os termos municipais de Villanueva del Trabuco, Villanueva del Rosario, Archidona, Antequera, Alhaurín el Grande, Alhaurín de la Torre, Almogía, Álora, Cártama, Coín, Losa, Val de Abdalajís e Málaga.

Xeoloxía editar

Xeoloxicamente, durante o Mioceno Superior, existiu no seu val un brazo de mar, que comunicaba as augas mediterráneas e as atlánticas a través da Depresión Bética, tamén un leito mariño. No Plioceno Inferior, seguinte período xeolóxico, devandito brazo converteuse nunha gran baía marítima delimitada pola Serra de Mijas e as ladeiras occidentais dos Montes de Málaga, que non excedía Álora e en cuxo centro elevar como unha illa a serra de Cártama. Durante o resto do Plioceno, o Baixo Guadalhorce adquire a súa configuración xeolóxica actual.

Afluentes principais editar

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar