Prata metanamina de Gomori
A prata metanamina de Gomori é unha das tinguiduras especiais para fungos máis empregada. A reacción tintorial é debida a que, en presenza de ácido periódico, os polisacáridos da parede celular dos fungos son oxidados a aldehidos; estes, á súa vez, reducen o complexo nitrato-prata metanamina producindo unha coloración de cor café a negra, debido ó depósito da prata reducida nos lugares de localización dos aldehidos.
Tamén se utiliza para a identificación da melanina. Este pigmento é producido na pel polos melanocitos. Nos humanos a melanina atópase na pel, cabelo, e no recubrimento da retina. Aínda que os seres humanos xeralmente posúen unha concentración similar de melanocitos na súa pel, nalgúns individuos e nalgunhas etnias expresan máis frecuentemente o xene produtor de melanina, polo que isto produce unha maior concentración de melanina na pel.
Preparación da mostra editar
O tecido debe ser fixado en formol para obter mellores resultados, e seccionado a 5 microns.
Reactivos editar
- Solución de ácido bórico (solución A):
- 3,09 g de ácido bórico
- 250 cc de auga destilada
- Solución de tetraborato sódico (solución B):
- 4,77 g de tetraborato sódico
- 250 cc de auga destilada
- Solución de prata metanamina
- 42,5 cc de metanamina (hexametilentetranamina) 3%
- 2,5 cc de nitrato de prata 5%
- 12 cc de buffer borato (pH 8,2)
Procedemento editar
Debe evitarse, durante todo o proceso, o uso de instrumentos metálicos xa que a prata precipitaría sobre eles.
- Desparafinar e hidratar.
- Engadir ácido periódico 0,5%, 12 minutos.
- Lavar con auga destilada.
- Mergullar os cortes na solución de prata metanamina, 1 hora mínimo a 60 °C; a partir deste tempo comprobar regularmente ó microscopio.
- Lavar con auga destilada.
- Engadir cloruro de ouro, 1 minuto.
- Lavar con auga destilada.
- Engadir tiosulfato sódico 3%, 1-2 minutos.
- Lavar con auga corrente.
- Tinguidura de contraste (vermello nuclear, hematoxilina, verde luz...), 1 minuto.
- Deshidratar, aclarar, montar.
Resultados editar
- Reticulina, membranas basais, fungos, mucinas, glicóxeno: negro.
- Fondo: segundo tinguidura de contraste
- Núcleos: marrón escuro a negro
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Sheehan, Dezna; Hrapchak, Barbara (1980). Theory and practice of Histotechnology. The C.V. Mosby Company (2 Ed ed.).
- ARP, ed. (1992). Métodos Histotecnológicos. Instituto de patología de las Fuerzas Armadas de los EEUU (AFIP).
- Arango Arteaga, Myrtha; Castañeda del Gordo, Elizabeth (2003). ARP, ed. Micosis humanas: Procedimientos diagnósticos; exámenes directos. Corporación para Investigaciones Biológicas (2 ed.). ISBN 9789589400708.