Philippine Airlines
Philippine Airlines (PAL), tamén coñecida historicamente como Philippine Air Lines, é a aeroliña nacional de Filipinas. Ten a súa sede no PNB Financial Center na cidade de Pásay. A compañía fundouse en 1941 e é a primeira e máis vella aeroliña comercial de Asia operando co seu nome orixinal. Dende os seus centros de conexión no aeroporto Ninoy Aquino, no aeroporto de Clark e no aeroporto de Mactan-Cebú, Philippine Airlines serve a 33 destinos domésticos e 42 internacionais en Asia, Oriente Medio, Oceanía, Norteamérica e Europa.[1]
| Philippine Airlines | ||
|---|---|---|
_F-WWKY_-_MSN_1449_-_Will_be_RP-C8782_(9839764163).jpg) | ||
| IATA PR | OACI PAL | Indicativo PHILIPPINE |
| Fundación | 14 de novembro de 1935 (como Philippine Aerial Taxi Company) 26 de febreiro de 1941 (como Philippine Air Lines) | |
| Inicio das operacións | 15 de marzo de 1941 | |
| Aeroporto principal | aeroporto Ninoy Aquino | |
| Plan de voo frecuente | Mabuhay Miles | |
| Subsidiarias | PAL Express | |
| Frota | 64 | |
| Destinos | 75[1] | |
| Holding | PAL Holdings, Inc. | |
| Eslogan da compañía | The Heart of the Filipino | |
| Sede | PNB Financial Center, Pásay | |
| Páxina web: https://www.philippineairlines.com | ||
Foi unha das maiores aeroliñas asiáticas, pero viuse gravemente afectada pola crise financeira de 1997 en Asia. Nun dos maiores fracasos corporativos do país, PAL viuse na obriga de reducir as súas operacións internacionais eliminando completamente os voos a Europa e Oriente Medio, cortando virtualmente todos os voos domésticos agás as rutas operadas dende Manila, tivo que reducir tamén o tamaño da súa frota e despedir a milleiros de empregados. A compañía pasou a a ser administrada xudicialmente en 1998 e gradualmente foi recuperando operacións a máis destinos ata saír desa situación en 2007 e saír da administración xudicial, iniciando a renovación dos seus xestores.
Frota editar
A frota de Philippine Airlines está formada por avión de fuselaxe ancha e estreita de catro familias (agás a frota de PAL Express): Airbus A320, Airbus A330, Airbus A340 e Boeing 777. En febreiro de 2018 a súa frota estaba composta por 64 avións.
| Avión | En servizo | Pedidos | Opcións | Pasaxeiros[2] | Notas | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| J | Y+ | Y | Total | |||||
| Airbus A320-200 | 10 | — | — | 12 | — | 144 | 156 | Van ser retirados ou transferidos a PAL Express e substituídos por Airbus A321neos.[3] |
| Airbus A321-200 | 24[4] | — | — | 12 | 18 | 169 | 199 | |
| Airbus A321neo | — | 6[3] | — | 12 | — | 156 | 168 | A321neo cun tanque auxiliar para rutas longas. As entregas comezarán en 2018. |
| Airbus A321neo/ACF | — | 15[3] | Configurados coa versión Airbus Cabin Flex (ACF). As entregas comezarán en 2019. Substituirán aos A320-200.[3] | |||||
| Airbus A330-300 | 15 | — | — | 18 | 33 | 312 | 363 | |
| 24 | 267 | 309 | ||||||
| Airbus A340-300 | 5 | — | — | 36 | — | 218 | 254 | Van ser retirados en 2021. Substituídos por A350-900. |
| Airbus A350-900 | — | 6 | 6 | 295 | Substituirán aos A340-300[5] As entregas comezarán en 2018. | |||
| Boeing 777-300ER | 10[6] | — | — | 42 | — | 328 | 370 | |
| Total | 64 | 27 | 6 | |||||
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Philippine Airlines (ed.). "Flight Timetable". Arquivado dende o orixinal o 07 de abril de 2018. Consultado o 6 de abril de 2018.
- ↑ Philippine Airlines (ed.). "PAL Aircraft". Consultado o 6 de abril de 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Philippine Airlines (ed.). "Revista Mabuhay". Consultado o 7 de abril de 2018.
- ↑ Airbus (ed.). "Orders and Deliveries". Consultado o 7 de abril de 2018.
- ↑ Airbus (ed.). "Philippine Airlines finalises order for the A350 XWB". Consultado o 7 de abril de 2018.
- ↑ Business Mirror (ed.). "P.A.L. beefing up long-haul fleet with two new B777S". Consultado o 7 de abril de 2018.