Pedro II de Alençon

político francés

Pedro II de Alençon (Pedro II de Valois, conde de Alençon), nado en 1340 e finado en Argentan o 20 de setembro de 1404, foi conde de Alençon, Perche e Porhoët, fillo de Carlos II de Alençon, conde de Alençon e Perche, e María de La Cerda.

Infotaula de personaPedro II de Alençon

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(fr) Pierre II d'Alençon Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1340 Editar o valor em Wikidata
Morte20 de setembro de 1404 Editar o valor em Wikidata (63/64 anos)
Argentan, Francia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino de Francia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Outro
TítuloConde Editar o valor em Wikidata
FamiliaDinastía Valois Editar o valor em Wikidata
CónxuxeMarie Chamaillard (1371 (Gregoriano)–)
FillosMarie d'Alençon (en) Traducir, Jean d'Alençon (en) Traducir, Marie d'Alençon (en) Traducir, Jeanne d'Alençon (en) Traducir, Pierre d'Alençon (en) Traducir, Catherine of Alençon (en) Traducir, Xoán III de Alençon, Marguerite d'Alençon (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisCarlos II o Magnánimo Editar o valor em Wikidata  e Maria de La Cerda (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsCarlos III de Alençon, Robert of Alençon (en) Traducir, Louis I, Count of Étampes (en) Traducir, Filipe d'Alençon (pt) Traducir e Q5920901 Traducir Editar o valor em Wikidata

Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Valois-429

Traxectoria editar

Pedro II naceu en 1340, sendo o segundo fillo de Carlos II de Alençon, conde de Alençon e Perche, e de María de la Cerda.

Armado cabaleiro en 1350, foi un dos reféns enviados a Inglaterra en 1360 a cambio do rei Xoán II de Francia, preso en Poitiers en 1356. Non volveu a Francia ata 1370. No mesmo ano, mercou o feudo de Châteauneuf-en-Thymerais a Roberto de Pont-Audemer.

Alistouse ás ordes do duque Xoán I de Berry e loitou en Aquitania co seu segundo irmán Roberto, contra os ingleses; tomaron Limoges, pero fracasaron ante Usson (1371). Despois loitou en Bretaña con Du Guesclin, e foi ferido durante o asalto a Hennebont (actual Morbihan).

Uns anos despois, en 1388, acompañou a Carlos VI de Francia nunha expedición contra Guillerme VI, duque de Gelderland e Juliers .

Morreu en Argentan o 20 de setembro de 1404, sendo enterrado na cartuxa do Val de Deus, en Feings[1].

Matrimonio e descendencia editar

Casou o 10 de outubro de 1371 con María Chamaillard (ca. 1345 - Argentan, 18 de novembro de 1425), vizcondesa de Beaumont-au-Maine, Fresnay e Sainte-Suzanne, filla de Guillerme Chamaillard, señor de Anthenaise (arredor de 1320 - 1391) e María de Beaumont-Brienne (arredor de 1325 - 1372), ela mesma vizcondesa de Beaumont-au-Maine, Fresnay e Sainte-Suzanne, herdeira da familia Beaumont. Tiveron 8 fillos:

Tamén tivo un fillo ilexítimo:

  • Pedro bastardo de Alençon, señor de Aunou, que morreu solteiro.

Notas editar