Papamerda subantártico

Papamerda subantártico
Stercorarius antarcticus

En Godthul, illa Xeorxia do Sur
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Aves
Orde: Charadriiformes
Familia: Stercorariidae
Xénero: Stercorarius (disputado)
Especie: Stercorarius antarcticus
(Lesson, 1831)
Subespecies

S. a. antarcticus(Lesson, 1831)
S. a. hamiltoni(Hagen, 1952)
S. a. lonnbergi(Mathews, 1912)

Sinonimia

Catharacta antarctica

O papamerda subantártico,[2] Stercorarius antarcticus ou Catharacta antarctica, é unha grande ave mariña da familia dos papamerdas ou palleiras que se alimenta na zona subantártica e antártica e móvese máis ao norte cando non está en época reprodutora. A súa taxonomía é moi complexa e materia de disputa, e hai autores que a dividen en dúas ou tres especies: unha especie das illas Malvinas (S. antarcticus), outra de Tristan da Cunha (S. hamiltoni), e outra subantártica (S. lönnbergi)[3]; pero para outros son subespecies.[4] Para aumentar a confusión hibrídase tanto con Stercorarius maccormicki coma con Stercorarius chilensis, e todo o grupo foi considerado unha subespecie da palleira grande, que é unha especie restrinxida ao hemisferio norte. Ademais, antes estaba clasificada no xénero Catharacta[5], pero outros defenden que haxa un único xénero na familia, Stercorarius.[6]

Dieta editar

Aliméntase de peixes, a miúdo roubados a outras aves (cleptoparasitismo), así como doutras aves, pequenos mamíferos, ovos e prea.

Descrición editar

Esta é a especie de papamerdas máis pesada, e rivaliza coas gaivotas máis grandes, como o gaivotón (Larus marinus) e gaivota hiperbórea, como a especie máis pesada entre os Charadriiformes, aínda que non é tan grande en lonxitude e envergadura alar. Ten unha lonxitude de 52 a 64 cm, unha envergadura alar de 126 a 160 cm e ten unha masa corporal de entre 1,2 e 2,18 kg.[7][8] A subespecie S. a. hamiltoni medida na illa Gough, pesou como media 1,43 kg nunha pesada de 9 machos e 1,65 kg nunha pesada de 9 femias. S. a. lönnbergi medida nas illas Chatham pesou como o media 1,73 kg nunha pesada de 30 machos e unha media de 1,93 kg en 32 femias. Esta última é unha das maiores medias de masa corporal nunha colonia de calquera especie viva de ave costeira.[9]

Un estudo de 2016 informou que estes papamerdas poden identificar individuos humanos concretos, o que posiblemente indica que teñen capacidades cognitivas relativamente altas.[10]

Notas editar

  1. BirdLife International (2017). "Catharacta antarctica". Lista Vermella da IUCN (IUCN) 2017: e.T62289571A111158661. doi:10.2305/IUCN.UK.2017-1.RLTS.T62289571A111158661.en. Consultado o 13 de xaneiro de 2018. 
  2. Penas Patiño, Xosé M.; Pedreira López, Carlos (2004). Guía das aves de Galicia. Ilustrado por Calros Silvar. A Coruña: Baía Edicións. ISBN 84-96128-69-5. 
  3. Así en ITIS, Birdlife International e IUCN. Aínda que o ITIS as inclúe todas en Stercorarius.
  4. Así en Zoonomen
  5. Así figura en BirdLife International e o IUCN
  6. Así figura en ITIS e Zoonomen
  7. HBW 3 - Species accounts: Brown Skua Arquivado 05 de febreiro de 2012 en Wayback Machine. (2011).
  8. CRC Handbook of Avian Body Masses by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.
  9. CRC Handbook of Avian Body Masses, 2nd Edition by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (2008), ISBN 978-1-4200-6444-5.
  10. Lee, W.Y.; Han, Y.D.; Jablonski, P.G.; Jung, J.W. & Kim, J.H. (2016). "Antarctic skuas recognize individual humans". Animal Cognition: 1–5. doi:10.1007/s10071-016-0970-9. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar


 
 Este artigo sobre aves é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.