Oskar Klein

Oskar Klein, nado en Danderyd o 15 de setembro de 1894 e finado en Estocolmo o 5 de febreiro de 1977, foi un físico teórico sueco.

Oskar Klein

Biografía
Nacemento	(sv) Oskar Benjamin Klein 15 de setembro de 1894 Mörby, Suecia (en)
Morte	5 de febreiro de 1977 (82 anos) Estocolmo, Suecia
Lugar de sepultura	Cemiterio xudeu 59°21′30″N 18°01′32″L
Datos persoais
Residencia	Suecia
País de nacionalidade	Suecia
Educación	Universidade de Estocolmo Universidade de Copenhague
Tese académica	Zur statistischen Theorie der Suspensionen und Lösungen (en)  (1921 )
Director de tese	Svante Arrhenius
Actividade
Ocupación	físico , profesor universitario , físico teórico
Empregador	Universidade de Leiden, Q65561104 . Faculdade de Matemática e Ciências Naturais (pt) (1964–1964) Universidade de Estocolmo (1930–1962) Universidade de Lund (1926–1931) Universidade de Míchigan (1923–1926)
Membro de	Real Academia das Ciencias de Suecia
Profesores	Niels Bohr
Influencias	Svante Arrhenius
Lingua	Lingua sueca
Obra
Obras destacables Teoría de Kaluza-Klein Método de Rydberg-Klein-Rees Paradoxo de Klein Fórmula de Klein-Nishina Ecuación de Klein-Gordon Cosmoloxía do plasma
Doutorando	David Dennison (pt)
Familia
Fillos	Birgit Arrhenius (en) , Ernst Klein (pt)
Pai	Gottlieb Klein (pt)
Irmáns	Ernst Klein (en)
Premios (1959)  Medalla Max Planck (1937)  Premio Björkén

Traxectoria

Naceu na periferia de Estocolmo, fillo dun rabino, o Dr. Gottlieb Klein, e de Antonie (Toni) Levy. Foi discípulo de Svante Arrhenius no Instituo Nobel, e seguiu os pasos de Jean-Baptiste Perrin en Francia cando estalou a primeira guerra mundial, converténdose en militar.

A partir de 1917 traballou uns poucos anos con Niels Bohr en Copenhaguen e obtivo o seu doutoramento na universidade de Estocolmo no 1921. No 1923 pasou a ser profesor na Universidade de Míchigan en Ann Arbor, trasladándose alí coa súa muller Gerda Koch (con quen casara pouco antes) dende Dinamarca. Klein volveu a Copenhaguen no 1925, pasando algún tempo con Paul Ehrenfest en Leiden, despois do que foi docente na Universidade de Lund no 1926, e no 1930 aceptou a oferta da cátedra de física na Universidade de Estocolmo, ostentada por Ivar Fredholm ata a súa morte no 1927; Klein retirouse como profesor emérito no 1962. Foi galardoado coa medalla Max Planck no 1959.

Klein ten acreditado a idea, parte da teoría Kaluza-Klein, que dimensións extra poden ser fisicamente reais, pero curvadas en bucles moi pequenos, unha idea esencial da teoría de cordas / Teoría M.

Durante a segunda guerra mundial axudou a grupos xudeus a escapar de Alemaña.

A Lectura Memorial Oskar Klein, mantida de xeito anual na Universidade de Estocolmo, foi establecida na súa honra.

Véxase tamén

Outros artigos

• Ecuación de Klein-Gordon
• Fórmula de Klein-Nishina
• Fluído de Klein
• Modelo Alfvén-Klein
• Paradoxo de Klein
• Física

Ligazóns externas

• Biografía de Oskar Klein Arquivado 31 de marzo de 2021 en Wayback Machine. (en inglés)