Ordinariato para os fieis de rito oriental
Un ordinariato para os fieis de rito oriental é un tipo de circunscrición eclesiástica da que dependen as comunidades de católicos orientais naqueles lugares onde non hai estabelecida ningunha circunscrición eclesiástica (diocese) da súa igrexa particular. Esta estrutura foi introducida polo papa Pío X, na carta apostólica Officium supremi Apostolatus do 15 de xullo de 1912.[1]
No Annuario Pontificio os nove ordinariatos que existen hoxe lístanse xunto aos quince exarcados apostólicos. Destes nove, cinco son para todos os católicos orientais que carecen de xurisdición diocesana propia nun determinado país, outro é para católicos bizantinos, e os outros tres para católicos armenios.
Ordinariatos actuais editar
Antigos ordinariatos editar
- Ordinariato de Eritrea, hoxe arquieparquía de Asmara.[3]
- Ordinariato dos Estados Unidos de América, hoxe arquieparquía ucraína de Filadelfia.
Notas editar
- ↑ "Litterae Apostolicae Committitur episcopo ritus rutheni adsistentia spiritualis ruthenorum in Canadensi regione commorantium [Carta apostólica asignando un bispo de rito ruteno para a asistencia espiritual dos rutenos que residen no territorio do Canadá]". Acta Apostolicae Sedis (PDF) (en latín) 4. 1912. pp. 555–556.
- ↑ "Decretum Ordinariatus pro fidelibus ritus orientalis in Argentina erigitur [Decreto polo que se erixe un ordinariato para os fieis de rito oriental da Arxentina]". Acta Apostolicae Sedis (PDF) (en latín) 54. 1962. pp. 49–50.
- ↑ Attwater, Donald (1961). Churches in communion with Rome (en inglés). Thomas More Books.
[...] in 1930 an ordinariate of Eastern rite was formed in that Italian colony, Abuna Khidane Mariam Kassa being appointed its first bishop. In 1951 this became an exarchate, with its centre at Asmara [...] [[...] en 1930 formouse un ordinariato de rito oriental nesa colonia italiana, sendo nomeado o Abuna Khidane Mariam Kassa como primeiro bispo. En 1951 converteuse nun exarcado, co seu centro en Asmara [...]]