Naceu unha estrela
Naceu unha estrela (en inglés: A Star Is Born) é un filme estadounidense en Technicolor de 1937 producido por David O. Selznick, dirixido por William A. Wellman a partir dun guión do propio Wellman, Robert Carson, Dorothy Parker e Alan Campbell, e protagonizado por Janet Gaynor (no seu único filme en Technicolor) como unha aspirante a actriz de Hollywood e Fredric March (no seu primeiro filme en cor) como unha estrela do cinema decadente que axuda a lanzar a súa carreira.
| Naceu unha estrela | |
|---|---|
.jpg) Póster do filme. | |
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | A Star Is Born |
| Director | William A. Wellman |
| Produtor | David O. Selznick |
| Guión | William A. Wellman Robert Carson Dorothy Parker Alan Campbell |
| Intérpretes | Janet Gaynor Fredric March |
| Música | Max Steiner |
| Fotografía | W. Howard Greene |
| Montaxe | James E. Newcom Anson Stevenson |
| Estudio | Selznick International Pictures |
| Distribuidora | United Artists |
| Estrea | 20 de abril de 1937[1] |
| Duración | 111 minutos |
| Orixe |  Estados Unidos |
| Orzamento | 1,2 millóns de dólares[2] |
| Recadación | máis de $2 millóns de dólares[2] |
| Na rede | |
         | |
Foi estreado en galego pola Televisión de Galicia o 13 de marzo de 1992.[3]
Argumento editar
Esther Blodgett (Janet Gaynor), unha moza que aspira a converterse en actriz, viaxa a Hollywood, onde atopa traballo como camareira e coñece o famoso actor Norman Maine, en decadencia (Fredric March) por culpa da súa adicción ao alcol. Blodget e Maine inician unha relación. El é consciente do enorme talento dela e empéñase en convertela nunha nova estrela da canción, introducíndoa no mundo dos musicais cinematográficos. Ambos casan, e segundo ela ascende na súa carreira el pouco a pouco vai autodestruíndose.
Elenco editar
- Janet Gaynor como Esther Blodgett/Vicki Lester
- Fredric March como Norman Maine
- Adolphe Menjou como Oliver Niles
- May Robson como Grandmother Lettie Blodgett
- Andy Devine como Daniel "Danny" McGuire
- Lionel Stander como Matt Libby
- Owen Moore como Casey Burke
- Peggy Wood como Miss Phillips
- Elizabeth Jenns como Anita Regis
- Edgar Kennedy como Pop Randall
- J. C. Nugent como Mr. Blodgett
- Guinn "Big Boy" Williams como posture coach
- Clara Blandick como Aunt Mattie (sen acreditar)
- Jonathan Hale como Night Court Judge (sen acreditar)
- Lillian Harmer como wardrobe woman (sen acreditar)
- Carole Landis como girl in beret at Santa Anita bar (sen acreditar)
- George Chandler como Delivery Man (sen acreditar)
- Jed Prouty como Artie Carver (sen acreditar)
Produción editar
Naceu unha estrela rodouse entre outubro de decembro de 1936 cun orzamento estimado de 1 173 639 dólares,[4] e estreouse nos Teatro Chinés de Grauman dos Ánxeles o 20 de abril de 1937.[5][6] A estrea en Nova York tivo lugar dous días máis tarde no Radio City Music Hall.[7]
Non se sabe canto contribuíu Dorothy Parker ao guión final. Cando viu o filme por primeira vez, Parker estaba orgullosa da súa contribución e presumiu tanto do guión como do filme, mais posteriormente pensou que non contribuíra en nada de importancia.[8]
Adaptacións e remakes editar
O filme foi adaptado como obra teatral radiofónica o 13 de setembro de 1937, nun episodio de Lux Radio Theater con Robert Montgomery e Janet Gaynor, o 17 de novembro de 1940 nun episodio de The Screen Guild Theater con Loretta Young e Burgess Meredith, o 28 de decembro de1942 nun episodio de Lux Radio Theater con Judy Garland e Walter Pidgeon, o 29 de xuño de 1946 nun episodio de Academy Award Theater protagonizado por Fredric March,[9] o 23 de maio de 1948 nun episodio de Ford Theatre e o 16 de xuño de 1950 en Screen Director's Playhouse de novo con Fredric March.
Naceu unha estrela foi versionado catro veces:
- En 1951 nunha adaptación televisiva para Robert Montgomery Presents con Kathleen Crowley e Conrad Nagel.
- En 1954 con Judy Garland e James Mason.
- En 1976 con Barbra Streisand e Kris Kristofferson.
- En 2018 con Lady Gaga e Bradley Cooper.
Os catro filmes xuntos recibiron 25 candidaturas aos premios Óscar, aínda que gañaron só tres, mellor argumento en 1937 e mellor canción en 1976 e 2018, ademais dun premio honorífico en 1937 pola fotografía en cor.[10][11]
Foi versionado tamén, aínda que de forma non oficial, en hindi como Abhimaan (1973) e Aashiqui 2 (2013), en támil como Nenjamellam Neeye (1983), en telugu como Nee Jathaga Nenundali (2014) e en nepalés como Ma Yesto Geet Gauchu 2 (2020), que é unha secuela de Ma Yesto Geet Gauchu (2017).[12]
Propiedade e copyright editar
Selznick International Pictures disolveuse deixando os dereitos sobre o filme ao financeiro John Hay Whitney. Whitney vendeunos Film Classics, Inc. en 1943. Co declive das reposicións, Film Classics vendeu o filme ao produtor Edward L. Alperson coa intención de facer unha nova versión. En lugar diso, Alperson vendeu os dereitos sobre o filme incluídos o filme, o argumento, o guión e a banda sonora a Warner Bros. en 1953.[13] Warner en 1954 realizou o primeiro remake.[14] En 1965, o filme entrou na lista de dominio público nos Estados Unidos porque Warner non renovou o rexistro do copyright no 28.º ano despois da publicación.[15][16] Os elementos orixinais en 35mm da copia mestra permanecen en Warner Bros. Os dereitos sobre o argumento, o guión e a banda sonora tamén os retén Warner Bros., polo que aínda ten dereitos exclusivos sobre os tres remakes e calquera futura nova versión.[14]
Notas editar
- ↑ Hanson, Patricia King, ed. (1993). The American Film Institute Catalog of Motion Pictures Produced in the United States: Feature Films, 1931-1940. Berkeley e Os Ánxeles: University of California Press. pp. 2368–2369. ISBN 0-520-07908-6.
- ↑ 2,0 2,1 Thomson, David (1993). Showman: The Life of David O. Selznick. Abacus. p. 245. ISBN 978-0-349-10523-9.
- ↑ Televisión
- ↑ Brown, Gene (1995). Movie Time: A Chronology of Hollywood and the Movie Industry from its Beginnings to the Present. Nova York: MacMillan. p. 135. ISBN 0-02-860429-6.
- ↑ "1937". GraumansChinese.org. Consultado o 6 de setembro de 2015.
- ↑ "'Courageous' Set For Two-A-Day on Coast". Variety (Nova York: Variety, Inc.): 21. 7 de abril de 1937.
- ↑ "The Broadway Parade". Film Daily (Nova York: Wid's Films and Film Folk, Inc.): 2. 19 de abril de 1937.
- ↑ Meade, Marion (1989). Dorothy Parker: What Fresh Hell Is This?. Penguin Publishing Group. p. 259. ISBN 978-1-101-46219-5.
- ↑ "Those Were The Days". Nostalgia Digest 41 (3): 32–39. verán de 2015.
- ↑ "Here's how all 3 versions of ‘A Star Is Born’ did at the Oscars". Consultado o 25 de febreiro de 2019.
- ↑ Hughes, Hilary (22 de xaneiro de 2019). "Lady Gaga Nominated For Best Actress and Best Song Oscars at the 2019 Academy Awards". Billboard.
- ↑ Ramnath, Nandini (12 de outubro de 2018). "‘A Star Is Born’ film review: Bradley Cooper and Lady Gaga set the screen on fire". Scroll.in. Consultado o 3 de febreiro de 2019.
- ↑ Jackson, Matthew (6 de marzo de 2017). "11 Classic Films in the Public Domain". Mental Floss (en inglés). Consultado o 12 de xuño de 2018.
- ↑ 14,0 14,1 Hayes, David (ed.). "Classic Film Museum, Inc. vs Warner Bros. Inc.". Citations and Case Summaries. copyrightdata.com. Consultado o 24 de maio de 2012.
- ↑ Fishman, Stephen (2014). The Public Domain: How to Find & Use Copyright-Free Writings, Music, Art & More. Nolo. p. 176. ISBN 978-1-4133-2028-2.
- ↑ Pierce, David (xuño de 2007). "Forgotten Faces: Why Some of Our Cinema Heritage Is Part of the Public Domain". Film History: An International Journal 19 (2): 125–43. ISSN 0892-2160. JSTOR 25165419. OCLC 15122313. doi:10.2979/FIL.2007.19.2.125.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Naceu unha estrela  |
Ligazóns externas editar
- A Star Is Born en Lux Radio Theater: 13 de setembro de 1937
- A Star Is Born en Screen Guild Theater: 17 de novembro de 1940
- A Star Is Born en Lux Radio Theater: 28 de decembro de 1942
- A Star Is Born en Academy Award Theater: 29 de xuño de 1946
- A Star Is Born en Ford Theater: 23 de maio de 1948