Mytilus platensis
| Mytilus platensis | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Mytilus platensis | |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Mytilus platensis d'Orbigny, 1842 | |||||||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Mytilus platensis[1] é unha especie de molusco bivalvo mariño da subclase dos pteriomorfios, orde dos mitílidos, superfamilia dos mitiloideos, familia dos mitílidos e subfamilia dos mitilinos, unha das oito integradas no xénero Mytilus.[2]
Na literatura científica tamén se coñece como Mytilus edulis do sur,[3] Mytilus edulis platensis,[4] ou Mytilus chilensis.[5]
É propia das costas de Chile, Arxentina, Uruguai, e das illas Malvinas e Kerguelen.
Taxonomía editar
Descrición editar
A especie foi descrita en 1842 polo naturalista e zoólogo francés, especializado en malacoloxía, Alcide d'Orbigny.[1]
Etimoloxía editar
Para a do xénero, véxase Mytilus.
O epíteto específico, platensis (en latín científico "do Plata") refírese ao mar del Plata, rexión onde foi encontrada a especie orixinariamente.
Sinónimos editar
Ademais de polo nome actalmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[1]
- Choromytilus chilensis (Hupé, 1854)
- Mytilus desolationis Lamy, 1936
- Mytilus eduliformis d'Orbigny, 1842
- Mytilus edulis desolationis Lamy, 1936
- Mytilus edulis platensis d'Orbigny, 1842
- Mytilus fischerianus Tapparone Canefri, 1874
- Mytilus hupeanus Rochebrune & Mabille, 1889
- Mytilus infumatus Rochebrune & Mabille, 1889
- Mytilus kerguelensis E. A. Smith, 1885 sensu Fletcher, 1938
- Mytilus obesus Reeve, 1858
Nota taxonómica: o complexo Mytilus edulis editar
Como é ben sabido (véxase Mytilus edulis e M. galloprovincialis) durante moitos anos considerouse a especie Mytilus galloprovincialis como conespecífica con Mytilus edulis.[6] Pero eealmente este problema afecta a un grupo de (polo menos) tres taxons de mexillóns estreitamente relacionados, coñecido como "o complexo Mytilus edulis". Colectivamente ocupan ambas as costas do Atlántico Norte (incluído o Mediterráneo) e do Pacífico Norte en augas desde temperadas a polares,[7] así como costas de natureza similar do hemisferio sur. A distribución dos taxons compoñentes foi modificada recentemente como resultado da actividade humana (especies invasoras). Estes taxons poden hibridarse entre si, se están presentes na mesma localidade.
O complexo constitúeno:
- Mytilus edulis (sensu stricto): propio do Atlántico Norte.
- Mytilus galloprovincialis: habita no Mediterráneo, o mar Negro e as costas de Europa occidental. Foi introducido nas do Pacífico Norte temperado, nas de Suráfrica e noutras partes do hemisferio sur.
- Mytilus planulatus, o chamado mexillón azul de Nova Zelandia, unha liñaxe distintiva nativa do hemisferio sur ao longo da costa sur de Australia, Tasmania e Nova Zelandia. (Non confundir con Perna canaliculus, o mexillón de Nova Zelandia ou mexillón de labios verdes).
- Mytilus platensis (sinónimo M. chilensis), o mexillón chileno: habitante das augas tempeadas e subantárticas de América do Sur e as Illas Kerguelen.[4]
- Mytilus trossulus: do Pacífico Norte, partes do norte do Atlántico e o mar Báltico.
Características editar
É un mexillón que mide ao redor de 7 cm de longo e 3 cm de largo, e cuxas valvas distínguense por presentaren só estrías concéntricas de crecemento e estaren cubertas por un perióstraco de cor que vai da parda-amourada á violácea. O manto é de cor amarela alaranxada.[Cómpre referencia]
A súa distribución batimétrica vai desde o sector rochoso da zona intermareal até os 10 m de profundidade.[8][9]
Mitilicultura editar
Mytilus platensis é obxecto dunha importante industria intensiva de cultivo (mitilicultura) en Chile. Desde 2004 a 2008 a produción comercial anual aumentou desde as 80 000 até as 200 000 toneladas.[10] Tras unha diminución en 2009, a produción volveu a acadar un alto nivel en 2010.[11]
Máis de 45 000 toneladas de mexillóns foron exportados desde Chile en 2008, o 93 % deles conxelados. Ao redor do 74 % das exportacións foron á UE, principalmente a España e Francia, e o 15 % aos Estados Unidos.[10]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Mytilus platensis d'Orbigny, 1842 no WoRMS.
- ↑ Mytilus Linnaeus, 1758 no WoRMS.
- ↑ McDonald, J. H.; Seed, R. & Koehn, R. K. (1991). "Allozymes and morphometric characters of three species of Mytilus in the Northern and Southern Hemispheres". Marine Biology 111 (3): 323–333.
- ↑ 4,0 4,1 Borsa, P.; Rolland, V. & Daguin-Thiébaut, C. (2012): "Genetics and taxonomy of Chilean smooth-shelled mussels, Mytilus spp. (Bivalvia: Mytilidae)" (PDF). Comptes Rendus Biologies 335 (1): 51–61.
- ↑ "Mytilus chilensis, Chilean mussel : fisheries". www.sealifebase.se. Consultado o 2022-02-20.
- ↑ Emilio Rolán e Jorge Otero-Schmitt (1996): Guía dos moluscos de Galicia.Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-072-1, p. 200.
- ↑ Mathiesen, Sofie Smedegaard; Thyrring, Jakob; Hemmer-Hansen, Jakob; Berge, Jørgen; Sukhotin, Alexey; Leopold, Peter; Bekaert, Michaël; Sejr, Mikael Kristian; Nielsen, Einar Eg (outubro de 2016). "Genetic diversity and connectivity within Mytilus spp. in the subarctic and Arctic". Evolutionary Applications 10 (1): 39–55. PMC 5192891. PMID 28035234. doi:10.1111/eva.12415.
- ↑ Osorio, C. 1979.
- ↑ Uriarte, I. 2008.
- ↑ 10,0 10,1 Ríos, J. L. (2010): Mussels - May 2010, Chile Globefish.org.
- ↑ Bivalves, February 2011 Globefish.org
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Mytilus platensis |
Bibliografía editar
- Bieler, R., Carter J. G. & Coan E .V. (2010): "Classification of Bivalve families". En: Bouchet P. & Rocroi J.-P. (2010): "Nomenclator of Bivalve Families". Malacologia 52 (2): 1-184.
- Bieler, R.; Mikkelsen, P. M.; Collins, T. M.; Glover, E. A.; González, V. L.; Graf, D. L.; Harper, E. M.; Healy, J.; Kawauchi, G. Y.; Sharma, P. P.; Staubach, S.; Strong, E. E.; Taylor, J. D.; Tëmkin, I.; Zardus, J. D.; Clark, S.; Guzmán, A.; McIntyre, E.; Sharp, P. & Giribet, G. (2014): "Investigating the Bivalve Tree of Life – an exemplar-based approach combining molecular and novel morphological characters". Invertebrate Systematics 28 (1): 32-115.
- Gosling, E. M. (2003): Bivalve Molluscs. Biology, Ecology and Culture PDF. Oxford, UK: EnglandFishing News Books (Blackwell Publishing). ISBN 0-8523-8234-0.
- Osorio, C. (1979): "Moluscos marinos de importancia económica en Chile". Biol. Pesq. Chile 11: 3-47.
- Uriarte, I. (2008): "Estado actual del cultivo de moluscos bivalvos en Chile". En A. Lovatelli, A. Farías e I. Uriarte, editores. Estado actual del cultivo y manejo de moluscos bivalvos y su proyección futura: factores que afectan su sustentabilidad en América Latina. Taller Técnico Regional de la FAO. 20–24 de agosto de 2007, Puerto Montt, Chile: FAO. Actas de Pesca y Acuicultura. Nº 12. Roma: FAO. pp. 61–75.