Wikipedia

Milton Nascimento

Milton do Nascimento (Río de Xaneiro, 26 de outubro de 1942), alcumado "Bituca", é un cantante e compositor brasileiro recoñecido mundialmente como un dos máis influentes e talentosos cantantes e compositores da Música Popular Brasileira.[1] Mineiro de corazón, tornouse coñecido nacionalmente, cando a canción "Travessia", composta por el e Fernando Brant, ocupou a segunda posición no Festival Internacional da canção, de 1967. Versionaron as súas cancións, nomes como: Wayne Shorter, Pat Metheny, Björk, Peter Gabriel, Sarah Vaughan, Chico Buarque, Gal Costa, Caetano Veloso, Gilberto Gil, Fafá de Belén, Simone e Elis Regina. Recibiu 5 premios Grammy. En 1998, gañou o Grammy de Best World Music Album en 1997. Milton actuou na América do Sur, América, Europa, Asia e África.

Milton Nascimento
Data nacemento26 de outubro de 1942
Nado enRío de Xaneiro
Ocupacióncantante, compositor, guitarrista, artista discográfico, pianista e músico
Na rede
http://www.miltonnascimento.com.br
IMDB: nm0621643 Allocine: 119220 Allmovie: p192399
Facebook: miltonbitucanascimento Instagram: miltonbitucanascimento MySpace: miltonnascimento Bandcamp: miltonnascimento Spotify: 3Bnq7jiU506HcPjRgQ43TM iTunes: 10453 Last fm: Milton+Nascimento Musicbrainz: 1bfa27e3-0376-4206-a772-4586e25a64f5 Songkick: 13074 Discogs: 83723 Allmusic: mn0000497132 Deezer: 4720 Editar o valor em Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

Até agora, Milton Nascimento gravou 34 álbums. Cantou con ducias de artistas, incluíndo Maria Bethânia, Elis Regina, Gal Costa, Jorge Ben Jor, Caetano Veloso, Simone, Chico Buarque, Clementina de Jesus, Gilberto Gil, Lô Borges, Beto Guedes, Paul Simon, Criolo, Angra, Peter Gabriel, Duran Duran (con quen coescribiu e gravou "Breath After Breath", de 1993)[2], Herbie Hancock, Quincy Jones.

Biografía editar

Milton naceu nunha comunidade da Tijuca, no Río de Xaneiro. Fillo da empregada do fogar Maria do Carmo do Nascimento, que fora abandonada embarazada polo seu primeiro noivo. Tras os patróns descubriren a xestación, botárona. Maria do Carmo rexistrou o fillo como nai solteira. Mesmo moi pobre, tentou criar a Milton, coa axuda da súa nai, viúva, tamén empregada do fogar, mais morreu moi nova a causa da tuberculose, antes de Milton chegar aos dous anos de idade, polo que este quedou a cargo da avoa.

Unha das dúas fillas da parella para a cal a súa avoa traballaba, a profesora de música Lília Silva Campos, casara recentemente e encariñouse inmediatamente de Milton e propuxo adoptalo. A avoa aceptou a proposta, coa condición de poder velo algunhas veces e de que conservase o apelido da súa nai do rexistro. A parella aceptou e Milton foi entón adoptado por Lília e seu home, Josino Campos, dono dunha estación de radio. A familia mudouse para Três Pontas, en Minas Xerais. Por algúns anos foi fillo único, ata que os pais adoptaron outro neno e unha nena e tiveron unha filla biolóxica algúns anos despois. Milton sempre soubo que era adoptado, así como os seus irmáns.

Foi alcumado como "Bituca" sendo neno, por facer un xesto coa boca cando estaba contrariado, nunha referencia aos indios botocudos. Milton comezou a gustar da música por influencia da nai, que estudara con Villa Lobos. Aos catro anos, gañou unha zanfona de dous baixos, e desde cedo explorou a súa voz. Aos 13 anos, era crooner do conxunto Continental de Duilio Tiso Cougo, grupo musical de baile de Três Pontas.[3]

Traxectoria profesional editar

Gravou a primeira canción, "Barulho de Tren", en 1962. En Três Pontas, integraba, ao lado de Wagner Tiso, o grupo W's Boys, que tocaba en bailes. Mudouse para Belo Horizonte para cursar Economía, onde, tocando en bares e clubs nocturnos, comezou a compoñer con máis frecuencia; datan desa época as composicións "Novena" e "Xira Xirou" (1964), ambas con Márcio Borges.

En 1966 Milton escribiu, en colaboración con César Roldão Vieira, as cancións para a peza infantil "Viaxe ao Fai de Conta" de Walter Quaglia. En 1967, segundo o fragmento da contracapa do disco Milton e Tamba Trio: "Milton Nacemento entrou no estudo acompañado polo 'Tamba Trio', no Río de Xaneiro, en 1967, para gravar o seu primeiro disco. O encontro de 'Milton & Tamba' cos arranxos de Luizinho Eça fan de 'Travessia' un álbum definitivo e eternamente moderno." O ano anterior,1966, a composición "Canción do Sal" foi gravada por Elis Regina. A convite do músico Eumir Deodato, gravou un LP nos Estados Unidos (Courage), no cal gravaron unha versión de "Travessia" chamada "Bridges". En 1970 realiza temporadas no Río de Xaneiro e en São Paulo co conxunto Son Imaginário, destacándose dese período "Para Lennon e McCartney" (1970, con Fernando Brant, Márcio Borges e Lo Borges) e Club da Esquina. Participou e compuxo a banda sonora de filmes como Os Deuses e os Mortos (1969, dirección de Ruy Guerra), e actuou en Fitzcarraldo (1981, dirección de Werner Herzog).

Clube da Esquina editar

Na pensión onde foi morar na capital mineira, no Edificio Levy, Milton coñeceu os irmáns Borges, Marilton , Lô e Márcio. Dos encontros na esquina das rúas Divinópolis con Paraisópolis, no tradicional barrio belorizontino de Santa Tereza, xurdiron os acordes e letras de cancións como "Cravo e Canela", "Alunar", "Para Lennon e McCartney", "Tren Azul", "Nada Será Como Antes", "Estrelas", "San Vicente" e "Cais". Aos meniños fans de The Beatles e de The Platters viñeron xuntarse Tavinho Moura, Flavio Venturini, Beto Guedes, Fernando Brant, Toninho Horta. En 1972 EMI gravou o primeiro LP, Club da esquina, que era dobre.

Milton Nacemento foi convidado por Wayne Shorter a gravar un disco con el, en 1975. O disco chamábase Native Dancer e serviu para proxectar a Milton no mercado norteamericano.

 
Milton Nascimento (1979).

Entre outras cancións, estaban "Maria Maria" (1978, con Fernando Brant), e a interpretación de "Coração de Estudante" (Wagner Tiso), que se tornou o himno das Directas Xa (movemento socio-político de reivindicación por eleccións directas, 1984) e dos funerais de Tancredo Neves (1985). Posteriormente, a "Canção da América" foi o tema de fondo dos funerais de Ayrton Senna (1994).

Diversificación editar

Orixinalmente ideado para a montaxe do ballet teatro do Balé Teatro Guaíra (Curitiba, 1982), o espectáculo O Grande Circo Místico foi lanzado en 1983. Milton integrou o grupo selecto de intérpretes da MPB que viaxaron polo Brasil durante dous anos presentando o proxecto. Milton interpretou a canción "Beatriz", composta polo dúo Chico Buarque e Edu Lobo. O espectáculo conta a historia de amor entre un aristócrata e unha acróbata e a saga da familia suíza propietaria do Circo Knie, que vagaba polo mundo nas primeiras décadas do século.

Participou en 1985 no Nordeste Xa, versión brasileira do USA for Africa que creou as cancións "Chega de Mágoa" e "Seca D'auga".

Milton Nascimento recibiu moitas homenaxes dentro e fóra do Brasil. Unha das últimas en maio de 2015,cando foi convidado pola Berklee College of Music para ser homenaxeado co título de Doutor Honoris Causa daquela institución, pola súa vasta contribución á música.

 
En 1972.

Discografía editar

  • Travessia – Codil, 1967
  • Courage – A&M/CTI, 1968
  • Milton Nascimento – Odeon, 1969
  • Milton – Odeon, 1970
  • Clube da Esquina (con Lô Borges) – EMI Odeon, 1972
  • Milagre dos Peixes – EMI Odeon, 1973
  • Milagre dos Peixes Ao vivo – EMI Odeon, 1974
  • Native Dancer con Wayne Shorter – Columbia(USA) / Emi-Odeon(No Brasil), 1974
  • Minas – EMI Odeon, 1975
  • Geraes – EMI Odeon, 1976
  • Milton – A&M, 1976
  • Clube da Esquina 2 – EMI Odeon, 1978
  • Journey Cho Dawn – A&M, 1979
  • Sentinela – Ariola, 1980
  • Caçador de Mim – Ariola, 1981
  • Anima – Ariola, 1982
  • Missa dos Quilombos – Ariola, 1982
  • Ao vivo – Barclay, 1983
  • Encontros e Despedidas – Barclay, 1985
  • Corazón Americano – Barclay, 1986
  • A Barca dos Amantes – Barclay, 1986
  • Yauaratê – CBS, 1987
  • Miltons – CBS, 1989
  • Txaí – CBS, 1990
  • O Planeta Blue na Estrada do Sol – Columbia/Sony Music, 1992
  • Angelus – Warner, 1994
  • Amigo – Warner, 1995
  • Nascimento – Warner, 1997
  • Tambores de Minas – Warner, 1997
  • Crooner – Warner, 1999
  • Gil & Milton (con Gilberto Gil) – Warner, 2000
  • Pietà – Warner, 2002
  • O Coronel e o Lobisomem, 2005
  • Novas Bossas, 2008
  • Milton Nacemento & Belmondo, 2008
  • ...E a Xente Sonhando, 2010
  • Uma Travessia, 50 Anos de Carreira Ao vivo, 2013
  • Tamarear, 2014

Compilación

  • 2000: Maria Maria / Último Trem (Far Out Recordings, Soundtracks cho 2 Brazilian ballets)[4]

Homenaxes editar

  • A UEMG concedeu a Milton Nacemento o título de Doutor Honoris Causa.[5]
  • É tamén Doutor Honoris Causa pola Berklee College of Music, título concedido en maio de 2016 en Boston, Massachusetts, nos Estados Unidos.[6]
  • Fanático polo Cruceiro, Milton recibiu o título de Embaixador Internacional do Club en 1996, debido a súa historia de amor co Cruceiro Deporte Club[7]

Notas editar

  1. ↑ "Sai a primeira biografia sobre Milton Nascimento". Archived from the original on 20/10/2008. Consultado o 20/02/2019.  O Globo Online, 2008-10-20 (en portugués).
  2. ↑ "Duran Duran - Duran Duran". 
  3. ↑ SALOMAO, Graziela. "A mineirice de Milton Nascimento". Arquivado dende o orixinal o 04 de decembro de 2020. Consultado o 20 de febreiro de 2019. . Época (en portugués)
  4. ↑ "Milton Nascimento – Maria Maria – Ultimo Trem". 
  5. ↑ "Anastasia destaca importância de Milton Nascimento para a cultura de Minas Gerais". Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2019. Consultado o 20 de febreiro de 2019.  (en portugués)
  6. ↑ "Milton Nascimento receberá título de doutor em música nos EUA". 2016-05-05. (en portugués)
  7. ↑ "Embaixador Internacional do Cruzeiro completa 70 anos nesta sexta-feira" (en portugués).  (en portugués)

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • BORGES, Márcio. Os Soños non Envellecen: Historias do Club da Esquina. 1996. Editorial Xeración. Postfácio: Milton Nacemento.
  • DOLORES, Maria. Biografía. Travessia: A Vida de Milton Nacemento. 2006. Editora RCB.
  • MEI, Giancarlo. Canto Latino: Orixine, Evoluzione e Protagonisti della Música Popolare del Brasile. 2004. Stampa Alternativa-Nuovi Equilibri. Prefácio: Sergio Bardotti. Postfácio: Milton Nacemento.
  • NETTO, Carlos Eduardo. Caes: o aquí e o alén da poesía. Poesía e alteridade. Itinerários, Araraquara, n. 8, p. 53-57, 1995. Dispoñíbel en: http://seer.fclar.unesp.br/itinerarios/article/viewFile/2500/2110. Acceso en: 2 jun. 2017.
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Milton_Nascimento&oldid=6261830»