Mercamadrid
Mercamadrid é unha sociedade cuxo obxectivo é a distribución alimentaria. É, xunto con Mercabarna, unha das maiores empresas que existen en España dedicadas á distribución alimentaria de produtos perecedoiros (carne, peixe, froitas e hortalizas). Esta empresa ten rango internacional e está xestionada pola empresa mixta Mercamadrid S.A.
Os accionistas de Mercamadrid son o concello de Madrid (51,13%, en usufruto pola empresa municipal Espazos e Congresos), a empresa pública estatal Mercasa (48,63%), dependente da Sociedade Estatal de Participacións Industriais (SEPI) e do Ministerio de Agricultura de España e accionistas minoritarios pertencentes a gremios e usuarios (0,2%).[1]
Historia editar
En 1973 o concello de Madrid e a empresa nacional Mercasa acordaron crear unha sociedade que xestionase os mercados centrais da capital. Froito daquel convenio xurdiu Mercamadrid, S.A. Dous anos máis tarde comezaron as obras. A medida que se ían desmantelando as funcións do antigo Matadoiro Municipal de Legazpi e do Mercado de Froitas e Hortalizas (ambos na praza de Legazpi), así como o Mercado Central de Peixes de Toledo.
En 1982 inaugurouse o Mercado Central de Peixes dentro do recinto. Progresivamente fóronse realizando outras inauguracións das infraestruturas terminadas: en 1983 abriuse o Mercado Central de Froitas e Hortalizas dentro do recinto; en 1986 a Nave de Plátanos, en 1987 a Nave de Polivalencia e en 1990 un frigorífico xeral. En 1999 inaugurouse o Centro Cárnico de Mercamadrid, constituíndo o maior mercado de carnes de Europa e un dos máis modernos do mundo cunha superficie próxima aos 40.000 m².[2][3]
Instalacións e relevancia editar
Conta desde 1982 cun polígono parcelado, onde se producen as transferencias diarias dos produtos que se comercializan. En Mercamadrid conviven numerosos ámbitos sociais: empresarial, laboral, sindical, asistencial, institucional, formativo, cultural e promocional.
Mercamadrid é o maior mercado de distribución de alimentos de España. Fornece produtos aos 54 mercados principais distribuídos en toda a cidade, así como ás grandes, medianas e pequenas cadeas de supermercados. Tamén acoden compradores almacenistas de sete comunidades autónomas como as dúas Castelas, Estremadura, Andalucía, Murcia, Cantabria, Galicia e tamén Portugal como país veciño. Tamén está considerado o segundo porto do mundo, despois de Tokio, para a compravenda de peixes e mariscos frescos.[4]
Dentro está o hotel Diana Plus, e xunto a este o CTM (Centro de Transportes) que é un bloque de oficinas de empresas.
Superficie editar
Ocupa un terreo de 176 hectáreas, onde hai instaladas 700 empresas comercializadoras de produtos perecedoiros e de servizos xerais. Nas súas instalacións hai unha afluencia media de 15.000 vehículos diarios e 18.000 compradores dun radio de influencia maior a 400 km.[5]
Distribución de superficies editar
| Tipo instalación | Superficie en m² |
| Mercado de peixes | 42.600 |
| Mercado de froitas e hortalizas | 124.400 |
| Mercado de carnes | 32.600 |
| Zona de servizos comerciais e administrativos | 32.600 |
| Servizos e almacéns | 31.450 |
| Aparcadoiros e viarios | 471.968 |
| Zonas verdes | 263.452 |
| Usos internos | 34 950 |
| C.T.M. | 228.950 |
| Total | 1 761 568 |
Notas editar
- ↑ Espacios y Congresos tendrá el usufructo del 51,13% de las acciones de Mercamadrid.
- ↑ Mercamadrid abre el mayor mercado de carne de toda Europa.
- ↑ Historia.
- ↑ Mercamadrid se acerca a Tokio.
- ↑ Mercamadrid Arquivado 24 de decembro de 2015 en Wayback Machine..
- ↑ Mercamadrid (ed.). "Datos generales de Mercamadrid". Arquivado dende o orixinal o 22 de febreiro de 2009. Consultado o 8 de maio de 2009.
Ligazóns externas editar
- Web de Mercamadrid
- Gea, María Isabel (2002). "Mercamadrid". Diccionario Enciclopédico de Madrid. Madrid: La Librería. p. 466. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2020. Consultado o 9 de outubro de 2013.